Του Γιώργου Παπαγεωργίου .Είναι ημέρες πολλές που θέλω να κάτσω να γράψω να σας πω, αλλά μία δύναμη μέσα μου δεν με αφήνει πια.
"Ο χρόνος τελείωσε" μου λέει η κατάσταση πια είναι μη αναστρέψιμη.
Δεν υπάρχει λόγος πια, όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν. Όλα πια έχουν πάρει τον δρόμο τους. "Ο χρόνος τελείωσε" μου λέει η κατάσταση πια είναι μη αναστρέψιμη.
Ο φόβος θα επικρατήσει για να ελέγξει την σκέψη. Πολιτικοί, οικονομολόγοι, επιστήμονες, σε μια σιωπηρή, συμφωνική μελωδία, ακολουθούν....
τον ρυθμό που οδηγεί στο αέναο χάος. Δεν υπάρχει πια ισορροπία η ζυγαριά της δικαιοσύνης έγειρε, ανεπιστρεπτί, ο μόνος που έχει πια την δικαιοδοσία να επέμβει είναι ο "Μελχισεδέκ" και το Τάγματα του. (Δείτε ΕΔΩ)
Η απάντηση είναι μια και με απλά λόγια, ψάξε τον εαυτό σου, μάθε τι πραγματικά είσαι, διάβασε το βιβλίο που κρύβεις στην ψυχή σου. Αναζήτησε πρόσβαση στην μνήμη σου και θα σε οδηγήσει συνδυαστικά σε αυτό που ψάχνεις να βρεις, αυτό είναι το κλειδί γα να περάσεις στο επόμενο επίπεδο ζωής.
Την πληροφορία μας την δίνει το ίδιο μας το DNA και το συνεχόμενο 8, πεσμένο κάτω συμβολίζει το άπειρο
. Η πρώτη καταγεγραμμένη ιδέα του απείρου προέρχεται από τον Αναξίμανδρο, έναν προσωκρατικό Έλληνα φιλόσοφο που έζησε στη Μίλητο. Χρησιμοποίησε τη λέξη άπειρον που σημαίνει άπειρο ή απεριόριστο. Ωστόσο, ο πρώτος απολογισμός του απείρου στα μαθηματικά προέρχεται από τον Ζήνων τον Ελεάτη (490 π.Χ. - 425 π.Χ.), ο οποίος ήταν ένας από τους αρχαίους Έλληνες προσωκρατικούς φιλοσόφους στην Κάτω Ιταλία και μέλος της Ελεατικής σχολής, που ίδρυσε ο Παρμενίδης. Ο Αριστοτέλης τον αποκαλούσε εφευρέτη της διαλεκτικής μεθόδου. 