Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το παγκόσμιο χρέος έχει αυξηθεί σε ένα εντυπωσιακό γενικό σύνολο των 152 τρισεκατομμυρίων δολαρίων . Άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν το ποσοστό αυτό πιο κοντά στο 200 τρισεκατομμυρία δολάρια , αλλά για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ας χρησιμοποιήσουμε ένα πιο συντηρητικό αριθμό.
Εάν πάρετε 152000000000000 δολάρια και το διαιρέσουμε με τα επτά δισεκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στον πλανήτη, μπορείτε να πάρετε 21.714 δολάρια, το οποίο θα είναι το ποσοστό του χρέους για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί στον κόσμο, αν επιμεριστεί ανάλογα.
Έτσι, εάν έχετε μια τετραμελή οικογένεια, το μερίδιο της οικογένειάς σας από την παγκόσμια φορτίο του χρέους θα είναι 86.856 δολάρια.
Πολύ λίγες οικογένειες θα μπορούσν να καλύψουν το ποσό αυτό σήμερα, και εμείς επίσης πρέπει να θυμόμαστε ότι ζούμε σε ορισμένες από τις πλουσιότερες περιοχές του πλανήτη. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με δύο δολάρια την ημέρα ή λιγότερο, η αλήθεια είναι ότι περίπου το ήμισυ του πλανήτη δεν θα είναι σε θέση να συμβάλλει στην αποπληρωμή του χρέους των 152000000000000 δολαρίων.
Έτσι, θα πρέπει μάλλον να αποκλειστεί από τους υπολογισμούς αυτούς το ποσό των 21.714δολαρίων και αυτό θα σήμαινε ότι το μερίδιο της οικογένειάς σας του χρέους θα είναι τελικά πολύ, πολύ υψηλότερο.
Φυσικά η παγκόσμια αποπληρωμής του χρέους δεν θα κατανεμηθεί σε κάθε οικογένεια. Ο λόγος για τον οποίο αναφέρουμε αυτό το παράδειγμα είναι για να σας δείξουμε ότι είναι κυριολεκτικά αδύνατο όλο αυτό το χρέος να αποπληρωθεί
Ζούμε λοιπόν τη μεγαλύτερη φούσκα του χρέους στην ιστορία του κόσμου, και οι οικονομική μηχανισμοί προσπαθούν να κρατήσουν σε αυτά τα επίπεδα το παγκόσμιο χρέος αφού αυξάνεται πολύ πιο γρήγορα από ό, τι το παγκόσμιο ΑΕΠ, διότι δεν αν δεν σταματήσει να αυξάνεται συνεχώς θα σκάσει με φυσικό επακόλουθο να καταστρέψει το σύνολο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού Συστήματος.
Ο Bill Gross, ένας από τα πιο αξιοσέβαστα οικονομική μυαλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, παρατήρησε πρόσφατα ότι "το οικονομικό μας σύστημα είναι σε κόκινο συναγερμό σαν ένα φορτηγό γεμάτο νιτρογλυκερίνη σε ανώμαλο δρόμο" .
Και είναι ακριβώς. Τα πάντα μπορεί να φαίνονται μια χαρά για μια στιγμή, αλλά μια μέρα είναι πολύ πιθανό να σκάσει το όλο θέμα με παγόσμιες επιπτώσεις.
Η οικονομική κρίση του 2008, αντιπροσώπευε μια ευκαιρία να μάθουμε από τα λάθη μας, αλλά, αντίθετα, εμείς απλά συγκαλύψαμετα λάθη μας και αυξήσαμε την παγκόσμια μηχανή δημιουργίας του χρέους σε τέτοια επίπεδα που δεν έχουμε ποτέ ξαναδεί.
