MENU

Μούγκα

Υποθέτω πως δεν είμαι ο μόνος που έχει διαπιστώσει πως κλείνονται οι συμφωνίες που ξεσκίζουν τις ζωές μας  για πάντα και δεν ακούγεται κιχ.

Τι γίνεται, ρε παιδιά;

Όλα καλά;

Αφασία;

Φάση κι έτσι;

Αλήθεια, τι απέγιναν όλοι αυτοί οι αριστεροί που ούρλιαζαν επί Σαμαρά για τα δίκια του λαού;

Εντάξει, δεν μιλάω για τις πατσαβούρες που, αφού έγλειψαν ευλαβικά για δεκαετίες τον πισινό του κάθε ολιγάρχη, διορίστηκαν στην ΕΡΤ και στα γραφεία των υπουργών.

Οι υπόλοιποι;

Διορίστηκαν όλοι;

Τι έγιναν οι ακτιβιστές δημοσιογράφοι, οι ηρωικοί καλλιτέχνες και όλες αυτές οι μεγάλες προσωπικότητες από τις οποίες είναι γεμάτη η Ελλάδα;
Μήπως δημιουργούν;

Μήπως βρίσκονται στο μέσο κάποιας μεγάλης δημιουργίας τους;

Μήπως η σιωπή είναι αντίδραση;

Μήπως θα μιλήσουν με το έργο τους το επιδοτούμενο;

Να μου λέτε, γιατί δεν τα πιάνω εγώ αυτά.

Και για να μην γράφω πολλά -και χαλάω το κλίμα-, κατευθείαν στο συμπέρασμα:

Ξεφτίλα και ομάδα κουρελέ.