MENU

Ούτε η γη που πατάμε δεν πρέπει να μας ανήκει

Ούτε η γη που πατάμε δεν πρέπει να μας ανήκει

Αφορμή γι’αυτό το άρθρο στάθηκε το βίντεο που θα παρακολουθήσετε
σύμφωνα με το οποίο το εύφορο χώμα που καλύπτει τον πλανήτη μας και μας θρέφει καταστρέφεται με γοργούς ρυθμούς και υπάρχει ο κίνδυνος σε κάποια στιγμή να εξαφανιστεί και να μείνει ο ανθρώπινος πληθυσμός χωρίς πηγή τροφής, απειλούμενος με εξαφάνιση.
Σίγουρα η λανθασμένη διαχείριση των εύφορων εκτάσεων γης, όπως γίνεται σήμερα, επιδεινώνει το πρόβλημα και πολλά από αυτά που επισημαίνονται στο βίντεο είναι πραγματικότητα.
Όμως ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ότι ο άνθρωπος για χιλιάδες χρόνια κατείχε τη γνώση της καλλιέργειας και της προστασίας της γης. Η γη μπορεί να θρέψει πολύ περισσότερους ανθρώπους αν γίνει σωστά η εκμετάλλευση και η καλλιέργεια των τεράστιων εδαφών που αυτή τη στιγμή παραμένουν ακαλλιέργητα.
Κι ας μην πάμε μακριά. Αυτό μπορούμε να το δούμε σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα, όπου μεγάλες εκτάσεις δεν καλλιεργούνται πλέον, αλλά αφήνονται και γίνονται δάση, με αποτέλεσμα σήμερα πολλοί ιδιοκτήτες γης να χάνουν τις περιουσίες τους μετά τον χαρακτηρισμό χωραφιών που κάποτε καλλιεργούνταν, ως δάση, λόγω της εγκατάλειψης από τους ιδιοκτήτες τους.
Αυτό, σε πολλές των περιπτώσεων, δεν συμβαίνει, επειδή οι ιδιοκτήτες δεν θέλουν να εργαστούν στη γη τους, αλλά επειδή δεν δίνονται τα κατάλληλα κίνητρα και η εκπαίδευση από το κράτος ή οι τιμές για τα γεωργικά προϊόντα είναι τόσο χαμηλές που δεν δίνουν κανένα κέρδος στους ιδιοκτήτες της γης.
Αυτό αν το σκεφτεί κάποιος, μαζί με την επισήμανση που γίνεται στο βίντεο ότι χρειάζεται η δίκαια διανομή της γης (κάπως κομμουνιστικό δεν ακούγεται αυτό;) ότι ο νόμος πρέπει να εξασφαλίζει το δικαίωμα του καθενός στην κατοχή γης (αλήθεια σήμερα υπάρχει νομοθεσία σε πολλές χώρες που αναγνωρίζει στους ιδιοκτήτες την ιδιοκτησία της γης τους. Γιατί να χρειάζονται νέοι νόμοι; Μήπως για να παρθούν από τους ιδιοκτήτες τα πάντα, με σκοπό να δοθούν σε μια παγκόσμια αρχή που θα τα διανέμει «δίκαια» όπως θα διατείνεται;) ότι δεν πρέπει να θάβουμε το χώμα κάτω από την άσφαλτο δηλαδή να μην επακτείνονται οι πόλεις (μήπως να πάμε να μείνουμε όλοι στις πόλεις Masdar ή στις πλωτές πόλεις του σχεδίου Venus έτσι ώστε να αφήσουμε τη γη να αναπαυθεί κι εμείς χώμα να μη βλέπουμε;) και ότι πρέπει να βρούμε μια δεύτερη γη για να μην πεινάσουμε, μας κάνει να υποψιαζόμαστε ότι πίσω από αυτές τις επισημάνσεις κρύβεται και πάλι μια πλύση εγκεφάλου για την αποδοχή της Ατζέντας 21 που τώρα μεταλλάχθηκε σε Ατζέντα 2030.
Μια ατζέντα της Νέας Τάξης πραγμάτων, σύμφωνα με την οποία τα πάντα θα είναι βιώσιμα, ίσα που θα υπάρχουν δηλαδή, τίποτα δεν θα ανήκει σε κανέναν, διότι δεν είναι δίκαιο για τους πολλούς, όμως όλα θα ανήκουν σε μια παγκόσμια αρχή, η οποία ξέρει πιο θα είναι το καλό μας και θα μας τα παρέχει όλα αυτή.
Σίγουρα η πείνα θερίζει τον πλανήτη, όμως δεν φταίει γι’αυτό το ότι δεν έχει γίνει δίκαιη διανομή της γης και σίγουρα δεν φταίει το ότι οι πόλεις επεκτείνονται με γρήγορους ρυθμούς, διότι το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη είναι ακατοίκητο και με την τεχνολογία και την τεχνογνωσία που κατέχουμε σήμερα θα μπορούσαμε να κάνουμε καλλιεργήσιμες ακόμα και άγονες εκτάσεις. Θα μπορούσαν οι άνθρωποι να ενθαρρύνονται από το εκαπιδευτικό σύστημα και το κράτος να ασχολούνται με τη γη/ Ποιός δεν θα ήθελε μια ζωή κοντά στη φύση; Όμως αυτό που προωθείται μέσα στα μυαλά των ανθρώπων είναι η απραξία και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Να κάθομαι και να περιμένω μια θέση στο δημόσιο ή ένα επίδομα και να μην παράγω τίποτα. Με αυτή τη νοοτροπία με την οποία μπολιάζονται όλοι οι νέοι σήμερα, είναι σίγουρο πως θα αντιμετωπίσουμε την πείνα στο μέλλον.

el.gr