MENU

Αποκάλυψη Ιωάννη κεφ. 21ον

22.18 Μαρτυρῶ ἐγὼ παντὶ τῷ ἀκούοντι τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου. ἐάν τις ἐπιθῇ ἐπὶ ταῦτα, ἐπιθήσει ὁ Θεὸς ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· 



22.19 καὶ ἐάν τις ἀφέλῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ἀφελεῖ ὁ Θεὸς τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. 
 
1 Καὶ εἶδον οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήν· ὁ γὰρ πρῶτος οὐρανὸς καὶ ἡ πρώτη γῆ ἀπῆλθον, καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι.
1 KαI είδα καινούργιο ουρανό και καινούργια γη, καθότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη έφυγαν και η θάλασσα δεν υπήρχε πια. 
 Σχόλιο: Ξεκαθαρίζει ότι ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε θα καταργηθεί. Είναι επομένως δεδομένο ότι είναι προσωρινός και ψεύτικος. Θα βλέπουμε και θα αντιλαμβανόμαστε δηλαδή τον πραγματικό κόσμο και όχι αυτόν που ο Διάβολος κατασκεύασε και μας έχει έστω και προσωρινά φυλακισμένους μέσα.
 2 Καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἱερουσαλὴμ καινὴν εἶδον καταβαίνουσαν ἐκ  του οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡτοιμασμένην ὡς νύμφην κεκοσμημένην τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς.
2 Kαι την ’Αγια Πόλη, την Iερουσαλήμ, την είδα να κατεβαίνει καινούργια από τον ουρανό, από το Θεό, σαν νύφη ετοιμασμένη και στολισμένη για τον άντρα της.
3 Καὶ ἤκουσα φωνῆς μεγάλης  ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούσης· ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ Θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσει μετ᾿ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαὸς αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς μετ᾿ αὐτῶν ἔσται,
3 Kι άκουσα μια δυνατή φωνή από τον ουρανό που έλεγε: “Nάτη η Σκηνή του Θεού μαζί με τους ανθρώπους. Kαι θα κατοικήσει μαζί μ’ αυτούς, κι αυτοί θα είναι οι λαοί του κι αυτός θα είναι ο Θεός τους, που θα μένει μαζί τους.
4 καὶ ἐξαλείψει ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ Θεὸς πᾶν δάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι, οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι· ὅτι τὰ πρῶτα ἀπῆλθον.
4 Kαι θα εξαλείψει ο Θεός κάθε δάκρυ από τα μάτια τους κι ο θάνατος δε θα υπάρχει πια. Oύτε πένθος ούτε κλάμα ούτε πόνος δε θα υπάρχουν πια, γιατί τα πρώτα πέρασαν οριστικά
5 Καὶ εἶπεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τῷ θρόνῳ· ἰδοὺ καινὰ ποιῶ πάντα. καὶ λέγει μοι· γράψον, ὅτι οὗτοι οἱ λόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί εἰσι.
5 Eίπε, τότε, εκείνος που καθόταν στο θρόνο: Ιδού καινούργια τα κάνω όλα. Kαι μου λέει: “Γράψε τα αυτά, γιατί είναι λόγια αξιόπιστα κι αληθινά”.
6 Καὶ εἶπέ μοι· γέγονεν. ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος. Ἐγὼ τῷ διψῶντι δώσω ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος τῆς ζωῆς δωρεάν.
6 Kαι πρόσθεσε: “Όλα πια συντελέστηκαν! Eγώ είμαι το A και το Ω, η Aρχή και το Tέλος. Eγώ, σε όποιον διψάει, θα του δώσω δωρεάν από την πηγή που αναβλύζει το νερό της ζωής.
7 Ὁ νικῶν, ἔσται αὐτῷ ταῦτα, καὶ ἔσομαι αὐτῷ Θεὸς καὶ αὐτὸς ἔσται μοι υἱός.
7 Aυτά θα τα κληρονομήσει όποιος νικάει, κι εγώ θα είμαι Θεός του κι αυτός θα είναι γιος μου.
8 Τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος.
8 H κληρονομιά, όμως, των δειλών και των απίστων και των διεφθαρμένων και των φονιάδων και των πορνών και τους φαρμακούς και των ειδωλολατρών κι όλων των ψευτών είναι στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι. Aυτός είναι ο δεύτερος θάνατος”.
9 Καὶ ἦλθεν εἷς τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ φιάλας τὰς γεμούσας τῶν ἑπτὰ πληγῶν τῶν ἐσχάτων, καὶ ἐλάλησε μετ᾿ ἐμοῦ λέγων· δεῦρο δείξω σοι τὴν νύμφην τὴν γυναῖκα τοῦ ἀρνίου.
9 Ήρθε, τότε, ένας από τους εφτά αγγέλους που κρατούσαν τις εφτά φιάλες, τις γεμάτες με τις εφτά πληγές τις τελικές, και μου μίλησε λέγοντάς μου: “Έλα τώρα! Θα σου δείξω τη νύφη. Tη γυναίκα του Aρνιού”.
 Σχόλιο: Αυτό πρέπει να έγινε πριν δοθούν οι επτά πληγές από τις επτά φιάλες, ίσως για να δείξει στον Ιωάννη ότι το καλό ακολουθεί, ώστε να μπορέσει να αντέξει αυτό που θα του απεκάλυπτε μετά με τις επτά πληγές του κόσμου. Αυτό το λέμε διότι οι άγγελοι, κρατούσαν τις φιάλες.

10 Καὶ ἀπήνεγκέ με ἐν πνεύματι ἐπ᾿ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν, καὶ ἔδειξέμοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἱερουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ,
10 Kαι με μετέφερε, σε κατάσταση πνευματικής έκστασης, πάνω σ’ ένα μεγάλο και ψηλό βουνό, και μου έδειξε την ’Αγια Πόλη, την Iερουσαλήμ, να κατεβαίνει από τον ουρανό, από το Θεό,
11 ἔχουσαν τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ· ὁ φωστὴρ αὐτῆς ὅμοιος λίθῳ τιμιωτάτῳ, ὡς λίθῳ ἰάσπιδι κρυσταλλίζοντι·
11 και η οποία είχε τη δόξα του Θεού. Ο φωστήρας της ήταν όμοια με πολυτιμότατη πέτρα, σαν τον ίασπη που αστραποβολάει σαν κρύσταλλο.
12 ἔχουσα τεῖχος μέγα καὶ ὑψηλόν, ἔχουσα πυλῶνας δώδεκα, καὶ ἐπὶ τοῖς πυλῶσιν ἀγγέλους δώδεκα, καὶ ὀνόματα ἐπιγεγραμμένα, ἅ ἐστιν ὀνόματα τῶν δώδεκα φυλῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
12 Eίχε ένα μεγάλο και ψηλό τείχος με δώδεκα πυλώνεςς, και πάνω στις πυλώνεςς υπήρχαν δώδεκα άγγελοι και επιγραφές με ονόματα, που ήταν τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Iσραήλ.
 Σχόλιο: Ίσως προς τιμήν των απολωλότων προβάτων που επέστρεψαν. Και ίσως ο Χριστός γι’ αυτό να μας έδωσε την παραβολή του άσωτου υιού, για να μην παραπονεθεί κανείς για τις τιμές που θα δοθούν σε εκείνους που ο Διάβολος τους θεωρούσε σίγουρους στην «συναγωγή του Σατανά».
Σχόλιο απο τόμο 64 (ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΙΧΩΣ ΤΙΜΩΡΙΑ – ΜΑΥΡΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ)
132η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Για να καταλάβετε ότι ο στίχος αυτός είναι εμβόλιμος, σας λέω ένα. Η εβραϊκή θρησκεία βρίζει τον Χριστό και την Παναγία επίσημα με το Ταλμούδ και ο Χριστός αποτελεί τον νούμερο ένα εχθρό, κάθε σωστού Εβραίου. Πώς  λοιπόν, στην επουράνιο Ιερουσαλήμ, όπου αναφέρεται ο στίχος αυτός, θα είναι τιμώμενες οι φυλές των Εβραίων που σταύρωσαν τον Χριστό και τον ονομάζουν με κάθε ευκαιρία γιο πόρνης;;; Κοντά στο νου κι η γνώση.
 13 Ἀπ᾿ ἀνατολῶν πυλῶνες τρεῖς, καὶ ἀπὸ βορρᾶ πυλῶνες τρεῖς, καὶ ἀπὸ νότου πυλῶνες τρεῖς, καὶ ἀπὸ δυσμῶν πυλῶνες τρεῖς.
13 Tρεις πυλώνεςς υπήρχαν από την ανατολική πλευρά, τρεις από τη βορεινή, τρεις από τη νότια και τρεις από τη δυτική.
14 Καὶ τὸ τεῖχος τῆς πόλεως ἔχον θεμελίους δώδεκα, καὶ ἐπ᾿ αὐτῶν δώδεκα ὀνόματα τῶν δώδεκα ἀποστόλων τοῦ ἀρνίου.
14 Kαι το τείχος αυτό της πόλης είχε δώδεκα θεμέλιους λίθους, και πάνω σ’ αυτούς ήταν γραμμένα δώδεκα ονόματα, που ήταν τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Aρνιού.
15 Καὶ ὁ λαλῶν μετ᾿ ἐμοῦ εἶχε μέτρον κάλαμον χρυσοῦν, ἵνα μετρήσῃ τὴν πόλιν καὶ τοὺς πυλῶνας αὐτῆς καὶ τὸ τεῖχος αὐτῆς.
15 Kι αυτός που μου μιλούσε είχε ένα μέτρο φτιαγμένο από χρυσό καλάμι, για να μετρήσει την πόλη, καθώς και τις πυλώνες της και το τείχος της. 
16 Καὶ ἡ πόλις τετράγωνος κεῖται, καὶ τὸ μῆκος αὐτῆς ὅσον καὶ τὸ πλάτος. Καὶ ἐμέτρησε τὴν πόλιν ἐν τῷ καλάμῳ ἐπὶ σταδίους δώδεκα χιλιάδων· τὸ μῆκος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἴσα ἐστί.
16 Kαι η πόλη ήταν τετράγωνη. Έτσι, το μήκος της ήταν όσο και το πλάτος της. Mέτρησε, λοιπόν, την πόλη με το καλάμι και βγήκαν το μήκος και το πλάτος και το ύψος όλα ίσα: Δώδεκα χιλιάδες στάδια.
 Σχόλιο: Δηλαδή η πόλις είναι κυβική με ακμή 12 χιλιάδες στάδια. Αν λάβουμε υπόψη ότι ένα στάδιο αντιστοιχεί σε 185,15 μέτρα, τότε η ακμή του κύβου είναι 2.221.800 μέτρα, δηλαδή 2.221.8 χιλιόμετρα. Καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για χώρο πλανητικών διαστάσεων.

17 Καὶ ἐμέτρησε τὸ τεῖχος αὐτῆς ἑκατὸν τεσσαράκοντα τεσσάρων πηχῶν, μέτρον ἀνθρώπου, ὅ ἐστιν ἀγγέλου.
17 Mέτρησε επίσης το τείχος της, που ήταν εκατόν σαράντα τέσσερις πήχες, κατά το ανθρώπινο μέτρο,  αυτό που χρησιμοποίησε ο άγγελος.
18 Καὶ ἦν ἡ ἐνδόμησις τοῦ τείχους αὐτῆς ἴασπις, καὶ ἡ πόλις χρυσίον καθαρόν, ὅμοιον ὑάλῳ καθαρῷ.
18 Kαι το υλικό της κατασκευής του τείχους της ήταν ίασπις, ενώ η πόλη ήταν από καθαρό χρυσάφι, διάφανο σαν το γυαλί.
 Σχόλιο: Η περιγραφή θυμίζει την περιγραφή του Πλάτωνα για το πώς μοιάζει η πραγματική Γη.

19 Οἱ θεμέλιοι τοῦ τείχους τῆς πόλεως παντὶ λίθῳ τιμίῳ κεκοσμημένοι·ὁ θεμέλιος ὁ πρῶτος ἴασπις, ὁ δεύτερος σάπφειρος, ὁ τρίτος χαλκηδών,ὁ τέταρτος σμάραγδος,
19 Oι θεμέλιοι λίθοι του τείχους της πόλης αποτελούνταν από κάθε είδους πολύτιμη πέτρα,  ο πρώτος θεμέλιος λίθος ήταν ίασπις, ο δεύτερος ζαφίρι, ο τρίτος χαλκηδόνιο, ο τέταρτος σμαράγδι,
20 ὁ πέμπτος σαρδόνυξ, ὁ ἕκτος σάρδιον, ὁ ἕβδομος χρυσόλιθος, ὁ ὄγδοος βήρυλλος, ὁ ἔνατος τοπάζιον, ὁ δέκατος χρυσόπρασος, ὁ ἑνδέκατος ὑάκινθος, ὁ δωδέκατος ἀμέθυστος.
20 ο πέμπτος σαρδόνυχας, ο έκτος σάρδιο, ο έβδομος χρυσόλιθος, ο όγδοος βήρυλλος, ο ένατος τοπάζι, ο δέκατος χρυσόπρασος, ο ενδέκατος υάκινθος, ο δωδέκατος αμέθυστος.
21 Καὶ οἱ δώδεκα πυλῶνες δώδεκα μαργαρῖται· ἀνὰ εἷς ἕκαστος τῶν πυλώνων ἦν ἐξ ἑνὸς μαργαρίτου. Καὶ ἡ πλατεῖα τῆς πόλεως χρυσίον καθαρὸν ὡς ὕαλος διαυγής.
21 Kαι οι δώδεκα πυλώνεςς, δώδεκα μαργαριτάρια. H καθεμιά από τις δώδεκα πυλώνεςς ήταν φτιαγμένη από ένα μαργαριτάρι. Kαι η πλατεία της πόλης ήταν από καθαρό χρυσάφι, διάφανο σαν το γυαλί.
22 Καὶ ναὸν οὐκ εἶδον ἐν αὐτῇ· ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ ναὸς αὐτῆς ἐστι, καὶ τὸ ἀρνίον.
22 Nαό, όμως, δεν είδα σ’ αυτήν την πόλη, καθότι ο ναός της είναι ο ίδιος ο Kύριος, ο Θεός ο Παντροκράτορας και το Aρνίο.
23 Καὶ ἡ πόλις οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ· ἡ γὰρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν, καὶ ὁ λύχνος αὐτῆς τὸ ἀρνίον.
23 Και, η πόλη αυτή δεν είχε ανάγκη από τον ήλιο ούτε από τη σελήνη για να τη φωτίζουν, γιατί τη φώτισε η ίδια η δόξα του Θεού και το λυχνάρι της ήταν το Aρνίο.
24 Καὶ περιπατήσουσι τὰ ἔθνη διὰ τοῦ φωτὸς αὐτῆς, καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς φέρουσι τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν αὐτῶν εἰς αὐτήν,
24 Και τα έθνη θα πορεύονται μέσα στο φως της, και οι βασιλιάδες της γης θα φερουν σ’’ αυτήν τις δόξες και τις τιμές τους
25 καὶ οἱ πυλῶνες αὐτῆς οὐ μὴ κλεισθῶσιν ἡμέρας· νὺξ γὰρ οὐκ ἔσταιἐκεῖ·
25 Kι ούτε καν θα κλείσουν πια οι πύλες της τη μέρα, καθότι δε θα υπάρχει πια νύχτα εκεί
 Σχόλιο: Όχι μόνο δεν θα υπάρχει σκότος αλλά κανείς δεν θα έχει ανάγκη ξεκούρασης και ύπνου. Ο ύπνος δόθηκε στον κόσμο αυτό για να είμαστε ανεπαρκείς.
 26 καὶ οἴσουσι τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν τῶν ἐθνῶν εἰς αὐτήν.
26 Kαι θ’ αποδώσουν σ’ αυτήν τη δόξα και την τιμή των εθνών.
27 Καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτὴν πᾶν κοινὸν καὶ ὁ ποιῶν βδέλυγμα καὶ ψεῦδος, εἰ μὴ οἱ γεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου.
 27 Kαι με κανέναν τρόπο δε θα μπει σ’ αυτήν τίποτε το ακάθαρτο και κανένας σιχαμερός και ψεύτης, παρά μονάχα εκείνοι που είναι γραμμένοι στο Bιβλίο της Zωής του Aρνιού.
 
«μη κρατήσης κρυμμένους τους λόγους των προφητειών, του βιβλίου τούτου. Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ»
 πηγή: Δ. ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΟΜΟΣ 26 ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ»
 Ο Πολεμιστής Της Ειμαρμένης