MENU

Η αλήθεια για τα μικροτσίπ - Έτσι θέλουν να τα πάρουν οι πολίτες

Του Κίμωνα Χαραλάμπους,Η είδηση πως η εταιρεία Three Square Market (32Μ), με έδρα το Ουισκόνσιν, προσφέρθηκε να εμφυτεύσει στους υπαλλήλους της micro chips τύπου RFID σε μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού έγινε ανάρπαστη, πείθοντας ακόμα και τους πιο δύσπιστους «ορθολογιστές» πως περνάμε πλέον σε «άλλα κόλπα» αν μας επιτραπεί η λαϊκή έκφραση.
Το chip λειτουργεί ως εργαλείο πολλαπλών χρήσεων, ως πιστωτική κάρτα ή εργαλείο αναγνώρισης και η εταιρεία θεωρεί ότι είναι το μέλλον.
Ωστόσο το μάτι μας έπεσε σε ένα άρθρο που αλλάζει τα δεδομένα που μέχρι τώρα ξέραμε σε σχέση με την εμφύτευση μικροτσίπ.
Στο Forbes, αμερικανικό περιοδικό με θέμα τις επιχειρήσεις, διαβάζουμε πως ο τρόπος που οι εταιρείες στην Ευρώπη και στην Αμερική προωθούν τα μικροτσίπ είναι λάθος.
 Η 32Μ μπορεί να μην έχει άδικο για το μέλλον των chips, αλλά ο τρόπος με τον οποίο προωθεί τη χρήση τους είναι λάθος.
«Βλέπουμε τα μικροτσίπ ως μια επιλογή για πληρωμές ή ένα εργαλείο αναγνώρισης, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις αγορές αλλά και σε άλλες εφαρμογές που αναπτύσσονται στην παρούσα φάση, συμπεριλαμβανομένων καταστημάτων και γυμναστηρίων», ανέφερε ο Patrick McMullan, COO της 32M.
«Οι εργαζόμενοι θα μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν το chip που εμφυτεύεται μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη, για να ανοίγουν πόρτες, να χρησιμοποιούν τα φωτοτυπικά, να ανοίγουν τους υπολογιστές τους κτλ. Η τεχνολογία θα είναι κοινή για όλους και θα επιτρέπει την χρήση ως διαβατήριο, πιστωτική, κ.α.», τονίζεται.
Ωστόσο, το Forbes στέκεται στο γεγονός πως πολλά έχουν ειπωθεί για να πειστεί κανείς ότι το μικροτσίπ στο σώμα που ανήκει στον εργοδότη είναι για καλό λόγο και σχολιάζει πως δεν είναι αυτή η κατεύθυνση στην οποία πρέπει να προχωρήσει στο μέλλον η RFID τεχνολογία.
«Μπορώ να φανταστώ ένα μέλλον στο οποίο υπάρχει μεγάλη πίεση από τους εργοδότες για να βάλουν οι εργαζόμενοι chips, όπως αυτά που προσφέρει η 32Μ, ακόμα και αν είναι τεχνικά είναι εθελοντικό», σχολιάζει ο Erick Mack του Forbes και υπογραμμίζει την ανάγκη να παρουσιαστεί το συντομότερο δυνατόν ένα άλλο πρότυπο, σύμφωνα με το οποίο θα πρέπει τα chips και ο έλεγχος όλων των εμφυτευμάτων να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του ατόμου.
Με άλλα λόγια να πειστούν οι πολίτες πως τα μικροτσίπ είναι ωφέλιμα και εκείνοι να επιλέγουν, αφού τα ελέγξουν, πως πρέπει να τα εμφυτεύσουν στο σώμα τους.
«Ευτυχώς, όλος ο κόσμος αρχίζει και δουλεύει πλέον ως freelancer, οπότε πιθανότατα σύντομα όλοι θα πρέπει να πληρώνουμε για τα δικά μας εμφυτεύματα», τονίζει ο Mack.
Οι άνθρωποι λοιπόν θα πρέπει αυτοβούλως να επιλέξουν το όποιο εμφύτευμα μπει στο σώμα τους και τους οδηγήσει στον απόλυτο έλεγχο της Νέας Τάξης.
Μάλιστα αυτό δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιο ηλεκτρονικό μικροτσίπ, αλλά ίως κάτι πιο προηγμένο, όπως τα τσιπ που αποτελούνται πλέον μόνο από βιολογικό υλικό ή νανοτσίπ που θα συντίθεται από νανίτες που θα εισάγονται στο σώμα μέσω εμβολίων.
Ο κάθε άνθρωπος θα αναλαμβάνει το κόστος και θα επιλέγει την εμφύτευση, η οποία θα εισαχθεί αρχικά ως μία προαιρετική διαδικασία.
Σταδιακά όμως και υπό την πίεση των «αναγκών της κοινωνικής ειρήνης» ενδεχόμενα καταστεί υποχρεωτική, προκειμένου να συμμετέχει κανείς στο παγκόσμιο σύστημα συναλλαγών και όχι μόνο.
Και πάλι όμως θα υπάρχει η δυνατότητα να πει κάποιος όχι!