Ώστε υπήρξαν 34 εταίρες που έπεσαν στη μάχη του Γρανικού ποταμού;


Αναλογισθήκατε ποτέ πόσες γυναίκες ακολούθησαν τον Μέγα Αλέξανδρο στην εκστρατεία του; Αν κατατάξουμε στους μη μάχιμους ανθρώπους και όλες τις γυναίκες, που προσέφεραν υπηρεσίες, τότε ο αριθμός της μεγάλης εκστρατείας ήταν πολύ μεγάλος!.. Κι όχι μόνο!.. Αμέσως μετά την μάχη του Γρανικού, τον Μάϊο του 334, ο περίφημος γλύπτης Λύσιππος, ο ευνοούμενος της μοναρχίας, δέχεται την εντολή να χύσει στο μπρούντζο τα αγάλματα των τριάντα τεσσάρων εταίρων, που έπεσαν στην μάχη. Οι βάσεις τους βρέθηκαν στους Δελφούς!.. 

ΔΕΝ υπάρχει αμφιβολία, ότι μέσα στους ανθρώπους που ακολούθησαν τον Μ. Αλέξανδρο στην εκστρατεία του προς την Ασία περιλαμβάνονταν και πολλές γυναίκες για την ψυχαγωγία του πολεμιστή. Μέσα στα τροχοφόρα ενός στρατού από 50.000 άνδρες, ο αριθμός τους έπρεπε να είναι σημαντικός.
Τι περίεργο, όμως!.. Όπως διαβάζουμε, πολλοί μισθοφόροι, έπαιρναν μαζί τους και τις γυναίκες τους. Πολλοί από τους πλούσιους είχαν αποκτήσει το δικαίωμα να έχουν παλλακίδες!
Ας θυμηθούμε εδώ τις διαβόητες εταίρες, όπως την Θαΐδα, η οποία έλαβε μέρος στο όργιο και στην πυρπόληση των ανακτόρων της Περσεπόλεως, ή (αν θέλετε) την Τελέσιππα, την ακριβή, μία εκ γενετής ελεύθερη εταίρα, που απείλησε να εγκαταλείψει τον γέρο εραστή της, γιατί δεν την πλήρωνε αρκετά καλά!!
Βεβαίως, τα περισσότερα από τα κορίτσια αυτά της… χαράς, ήσαν σκλάβες αγορασμένες ή αιχμάλωτες, στα χέρια σωματεμπόρων, που τις εκμεταλλεύονταν.
Οι γάμοι, που κατά κάποιον τρόπον, αναγκάστηκαν να συνάψουν οι δέκα χιλιάδες στρατιώτες και αξιωματικοί με ασιάτισσες, το 327 και 324 π.Χ., δεν είχαν σκοπό μόνον τους Έλληνες στις νέες αποικίες, αλλά και να ομαλοποιήσουν μία, εκ των πραγμάτων, κατάσταση, που θα επέτρεπε πολλές αναταραχές!
Κλείνοντας, ας αναφέρουμε και ένα… πικάντικο γεγονός:
Τον Δεκέμβριο του 331 π.Χ., έπειτα από 34 ημέρες «επιτραπεζίων τέρψεων», που δεν ήσαν παρά όργια με υποχρεωτικό «στριπτίζ» από τις κυρίες του σπιτιού, οι Έλληνες Μακεδόνες αξιωματικοί, στην Βαβυλώνα, άρχισαν να εξαχρειώνονται. Νιώθοντας ο βασιλιάς την απειλή και επιθυμώντας να μη δει να σαπίζουν οι 14.000 πεζοί, οι 1.400 ιππείς και οι 50.000 παίδες, που μόλις τους είχε φέρει από την Ελλάδα ο γιος του Ανδρομένη, ο Αμύντας, οδήγησε τον στρατό του σε μια ολοκληρωτική εκστρατεία προς τα Σούσα, αναγκάζοντάς τον να ιδρύσει ένα κινητό στρατόπεδο και άρχισε να τον γυμνάζει ώστε να μπορεί να ελίσσεται!..

«Η αυλή –γράφει ο Πωλ Φόρ- συντηρεί ακόμα γελωτοποιούς και ασματοποιούς, όπως ο Άγις, ο Χαρίλαος, ο Συρακούσιος Κλέων, και σατυρικούς ποιητές της, όπως ο Πρωτέας, ο Πράνιχος και ο Πιερίων. Φυσικά οι διάφοροι αυτοί καλλιτέχνες (σ.σ. γιατί όχι και καλλιτέχνιδες;) και αθλητές δεν εμφανίζονται στις αρχές της εκστρατείας, αλλά στο τέλος, γιατί τους έχει προσελκύσει η επιτυχία και το χρήμα.
Αμέσως μετά την μάχη του Γρανικού, τον Μάϊο του 334, ο περίφημος γλύπτης Λύσιππος, ο ευνοούμενος της μοναρχίας, δέχεται την εντολή να χύσει στο μπρούντζο τα αγάλματα των τριάντα τεσσάρων εταίρων, που έπεσαν στην μάχη. Οι βάσεις τους βρέθηκαν στους Δελφούς (…).
»Δεν θα παραλείψουμε τους μουσικούς, που συνόδευαν τις θεατρικές παραστάσεις, τα συμπόσια και μερικά άλλα έργα (…). Μπορούμε ακόμα να προσθέσουμε στον αριθμό όλων αυτών των καλλιτεχνών, των επαγγελματιών, των χαροκόπων και όλους τους μασέρ, τους αρωματοποιούς, τους θαλαμηπόλους και τους μαγείρους, που ακολουθούσαν τους επιφανείς στις μετακινήσεις τους, εκτός, βέβαια, από τα πεδία της μάχης.» [Περισσότερα: Πωλ Φωρ: «Η καθημερινή ζωή την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου», Εκδόσεις Παπαδήμα. Οι ανέκδοτες φωτογραφίες, που κοσμούν σήμερα το άρθρο μας, είναι των πανέμορφων Ελληνίδων καλλιτέχνιδων, Σάσας Μπάστα (πάνω) και Όλγας Φαρμάκη (κάτω)].