Το στρες, το γέλιο και η μακροζωία
Ο κύριος καθοριστικός παράγοντας της υγείας για το μέσο άνθρωπο είναι η σκέψη.
Δεν είναι γενετική, δεν έχει να κάνει με την άσκηση ή την διατροφή, αλλά το μυαλό. Αυτό έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά στα επιστημονικά πεδία, για να μην αναφέρουμε την έρευνα του καρκίνου και όλες τις διάφορες ψυχοσωματικές διαταραχές που έχουν μελετηθεί.
Αν έχετε αμφιβολία ότι η σκέψη επηρεάζει την υγεία, υπάρχουν ένα κάρο ερευνητικά στοιχεία που θα μπορούσε κανείς να πετάξει στην πόρτα σας (με δικά σας έξοδα) και που θα μπορείτε να τα μελετήσετε τα επόμενα χρόνια της ζωής σας. Όμως ίσως είναι αρκετό αν διαβάσετε μόνο μια ιστορία.
Δεν είναι γενετική, δεν έχει να κάνει με την άσκηση ή την διατροφή, αλλά το μυαλό. Αυτό έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά στα επιστημονικά πεδία, για να μην αναφέρουμε την έρευνα του καρκίνου και όλες τις διάφορες ψυχοσωματικές διαταραχές που έχουν μελετηθεί.
Αν έχετε αμφιβολία ότι η σκέψη επηρεάζει την υγεία, υπάρχουν ένα κάρο ερευνητικά στοιχεία που θα μπορούσε κανείς να πετάξει στην πόρτα σας (με δικά σας έξοδα) και που θα μπορείτε να τα μελετήσετε τα επόμενα χρόνια της ζωής σας. Όμως ίσως είναι αρκετό αν διαβάσετε μόνο μια ιστορία.
Ο μακροβιότερος άνθρωπος που έζησε είναι η Γαλλίδα Ζαν Καλμάν που υπήρξε για 122 χρόνια και 164 ημέρες επάνω στη γη.
Ποιο ήταν το μυστικό της; Σύμφωνα με το Γάλλο ερευνητή Jean-Marie Robine,“Ποτέ δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο για να έχει καλή υγεία.”
Η Ζαν Καλμάν κάπνιζε τσιγάρα (ξεκίνησε σε ηλικία 21 ετών), έπινε κρασί πορτό και έτρωγε μερικά κιλά γλυκά σοκολάτας την εβδομάδα, μέχρι που ήταν 119 χρονών.
Όφειλε την μακροζωία της στο γέλιο που έδιωχνε το στρες.
Έκανε αυτό που λένε “Αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξεις την κατάσταση, πάψε να ανησυχείς για αυτήν.”(1)
Κατά πάσα πιθανότητα την βοήθησαν οι περιστάσεις της ζωής της -γεννήθηκε πλούσια και παντρεύτηκε πλούσιο - που της επέτρεψαν να έχει μια ζωή άνετη.
Με άλλα λόγια, δεν είχε ψυχολογικό στρες για την επιβίωση της.
Ποιο ήταν το μυστικό της; Σύμφωνα με το Γάλλο ερευνητή Jean-Marie Robine,“Ποτέ δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο για να έχει καλή υγεία.”
Η Ζαν Καλμάν κάπνιζε τσιγάρα (ξεκίνησε σε ηλικία 21 ετών), έπινε κρασί πορτό και έτρωγε μερικά κιλά γλυκά σοκολάτας την εβδομάδα, μέχρι που ήταν 119 χρονών.
Όφειλε την μακροζωία της στο γέλιο που έδιωχνε το στρες.
Έκανε αυτό που λένε “Αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξεις την κατάσταση, πάψε να ανησυχείς για αυτήν.”(1)
Κατά πάσα πιθανότητα την βοήθησαν οι περιστάσεις της ζωής της -γεννήθηκε πλούσια και παντρεύτηκε πλούσιο - που της επέτρεψαν να έχει μια ζωή άνετη.
Με άλλα λόγια, δεν είχε ψυχολογικό στρες για την επιβίωση της.
Σε αντίθεση με αυτήν ήξερα κάποιον προσωπικά που έζησε με πολύ υγιεινό τρόπο, έτρωγε προσεκτικά, ασκείτο και θα μπορούσε να περιγραφεί ως αηδιαστικά υγιής. Έπεσε νεκρός από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 61. Είναι περίεργο αλλά αυτό δεν με εξέπληξε γιατί δεν τον θυμάμαι να έχει δει να γελάσει ούτε μια φορά.
Ωραίες είναι οι προσωπικές ιστορίες, αλλά τι λέει η έρευνα για τη σκέψη και τις κυριότερες αιτίες θανάτου - τις καρδιοπάθειες και τον καρκίνο; Οι μελέτες για τη σκέψη και την καρδιακή νόσο είναι πολύ γνωστές δεν υπάρχει σημείο στην κάλυψη, αλλά τι γίνεται με τον καρκίνο;
Ωραίες είναι οι προσωπικές ιστορίες, αλλά τι λέει η έρευνα για τη σκέψη και τις κυριότερες αιτίες θανάτου - τις καρδιοπάθειες και τον καρκίνο; Οι μελέτες για τη σκέψη και την καρδιακή νόσο είναι πολύ γνωστές δεν υπάρχει σημείο στην κάλυψη, αλλά τι γίνεται με τον καρκίνο;
Σύμφωνα με την Εφημερίδα της Ψυχοσωματικής Έρευνας, η μεγάλη προσπάθεια για την καταστολή του θυμού είναι το πιο συχνά προσδιορισμένο χαρακτηριστικό των ασθενών με καρκίνο του μαστού.(2)
Σε άλλες έρευνες, εξαιρετικά χαμηλές βαθμολογίες στην εκδήλωση οργής έχουν αναφερθεί σε πολλούς ασθενείς με καρκίνο. Αυτές οι χαμηλές βαθμολογίες δείχνουν προσπάθεια για διαχείριση, καταστολή, ή συγκράτηση του θυμού.
Υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι η καταστολή του θυμού μπορεί να είναι ένας πρόδρομος για την ανάπτυξη του καρκίνου, και επίσης ένας παράγοντας στην εξέλιξη του μετά την διάγνωση(3).
Σε άλλες έρευνες, εξαιρετικά χαμηλές βαθμολογίες στην εκδήλωση οργής έχουν αναφερθεί σε πολλούς ασθενείς με καρκίνο. Αυτές οι χαμηλές βαθμολογίες δείχνουν προσπάθεια για διαχείριση, καταστολή, ή συγκράτηση του θυμού.
Υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι η καταστολή του θυμού μπορεί να είναι ένας πρόδρομος για την ανάπτυξη του καρκίνου, και επίσης ένας παράγοντας στην εξέλιξη του μετά την διάγνωση(3).
Κατά τη γνώμη μου, το πιο ενδιαφέρον πράγμα σε αυτό το άρθρο είναι ότι μια γυναίκα έζησε 122 χρόνια καπνίζοντας για 100 χρόνια χωρίς βλαπτικές συνέπειες. Γιατί το κάπνισμα δεν την οδηγήσε σε πρόωρο θάνατο;
Θα απαντούσα “Επειδή η σκέψη είναι πιο σημαντική από τον τρόπο ζωής.”
Θα απαντούσα “Επειδή η σκέψη είναι πιο σημαντική από τον τρόπο ζωής.”
Αναφορές:
1) Retrieved April 28, 2014, from http://anson.ucdavis.edu/~wang/calment.html
2) Journal of Psychosomatic Research
Volume 19, Issue 2, April 1975, Pages 147–153
3) Cancer Nurs. 2000 Oct;23(5):344-9.
Πηγές: www.collective-evolution.com
http://revealedtheninthwave.blogspot.gr
ΠΗΓΗ
1) Retrieved April 28, 2014, from http://anson.ucdavis.edu/~wang/calment.html
2) Journal of Psychosomatic Research
Volume 19, Issue 2, April 1975, Pages 147–153
3) Cancer Nurs. 2000 Oct;23(5):344-9.
Πηγές: www.collective-evolution.com
http://revealedtheninthwave.blogspot.gr
ΠΗΓΗ
