την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει σε γενικές εκλογές με την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού που έχει κυριαρχήσει τα τελευταία χρόνια, ένα σκηνικό που «βόλευε» σε μεγάλο βαθμό της Άγκυρα. Ιδιαίτερα η εξωτερική πολιτική του διδύμου Σαμαρά-Βενιζέλου, είχε βολέψει την Άγκυρα η οποία έχει πολύ μεγάλα προβλήματα σχεδόν με όλες τις χώρες με τις οποίες συνορεύει η Τουρκία. Έτσι μια συγκαταβατική στάση της Αθήνας στις τουρκικές προκλήσεις, ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσαν να ελπίζουν οι Τούρκοι στην σημερινή η συγκυρία. Ακόμα ένα «μέτωπο» για την Άγκυρα θα δημιουργούσε πολύ σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της.
Η στάση αυτή της ελληνικής κυβέρνησης έναντι της τουρκικής προκλητικότητας, έδωσε έδαφος στην Τουρκία να αυξήσει αυτή την προκλητικότητα. Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο και από αέρος και από θαλάσσης αυξηθήκαν επικίνδυνα μέσα στο 2014, φτάνοντας στη σημείο οι τουρκικές φρεγάτες να αλωνίζουν όλο το μήκος και το πλάτος του ελληνικού Αιγαίου, να αμφισβητείται έμπρακτα η ελληνική κυριαρχία στην ευρύτερη περιοχή του Καστελόριζου, ενώ η προκλητικότητα αυτή χτύπησε «κόκκινο» με την αποστολή του τουρκικού ερευνητικού Barbaros στην κυπριακή ΑΟΖ, αδιαφορώντας για τις πολύ χλιαρές αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις κυπριακές καταγγελίες για παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στην προκλητικοτητα αυτή προστέθηκε και η μεγάλη ειρωνεία με την οποία αντιμετώπισαν τα τουρκικά ΜΜΕ τις ψηφοφορείς στην ελληνική βουλή για την εκλογή του νέου προέδρου της ελληνικής δημοκρατίας. Αυτή την ειρωνεία την προκάλεσε η στάση κάποιων Ελλήνων βουλευτών που πραγματικά δεν στάθηκαν στο ύψος της θέσης τους, γινόμενοι το ειρωνικό σχόλιο των τουρκικών και όχι μόνο ΜΜΕ. Η εικόνα δυο βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου να μυρίζουν το αρωματισμένο πανωφόρι μιας συναδέρφου τους που διακρίνεται για το τολμηρό της ντύσιμο, προβλήθηκε σχεδόν σε όλες τις τουρκικές εφημερίδες με πολύ καυστικά σχόλια για την ποιότητα των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου, δίνοντας μια πραγματικά πολύ υποβαθμισμένη εικόνα στον κόσμο της άλλης πλευράς του Αιγαίου. Αυτό είναι σίγουρα στοιχείο μιας ψυχολογικής αντιπαράθεσης.
Τώρα η κατάσταση όπως διαγράφεται ειδικά αυτή την περίοδο όπου στο Αιγαίο διεξάγεται ο λεγόμενος «πόλεμος της τσιπούρας», είναι αρκετά λεπτή. Το σίγουρο είναι πως οι Τούρκοι παίρνοντας θάρρος από την υποχωρητική στάση των ελληνικών κυβερνήσεων, όχι μόνο δεν δείχνουν καμία πρόθεση να σταματήσουν τις προκλήσεις τους αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσουν στο ίδιο επικίνδυνο μοτίβο. Από την άλλη πλευρά στο εσωτερικό της Τουρκίας η κατάσταση «βράζει», καθώς πολλά καυτά θέματα παραμένουν άλυτα. Παράλληλα τα ανοιχτά μέτωπα στην ευρύτερη περιοχή, ανατολικά και νότια της Τουρκίας παραμένουν σε εμπόλεμη κατάσταση. Μέσα από όλα αυτά ένα πιθανό διέξοδο στο γόητρο της Άγκυρας, πάντα μπορεί να είναι μια σοβαρή πρόκληση στην δική μας πλευρά που θα οδηγούσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Άλλωστε η στάση του διδύμου Σαμαρά-Βενιζέλου δεν ήταν και πολύ αρνητική προς μια τέτοια εξέλιξη. Για τον λόγο αυτό στην Τουρκιά δεν βλέπουν με καθόλου θετικό μάτι μια κυβερνητική αλλαγή ενός πολύ φιλικού πολιτικού διδύμου προς την Άγκυρα, το οποίο έθρεψε και γιγάντωσε τα τελευταία χρόνια την τουρκική προκλητικότητα σαν σωσίβιο αντίβαρο στα αυξανόμενα τουρκικά αδιέξοδα.
Δεν γνωρίζουμε αν η κατάσταση αυτή αλλάξει με την πιθανή κυβερνητική αλλαγή στις επικείμενες εκλογές. Εκείνο όμως που θα πρέπει να επισημάνουμε, είναι ότι η μόνη χώρα που συνορεύει με την Τουρκία και στηρίζει με την πολιτική της ένα νεοοθωμανικό καθεστώς είμαστε εμείς με όλες τις συνέπειες αυτής της κατάστασης, ακόμα και για την ίδια την εθνική ακεραιότητα μας.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
