Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης.Πραγματικά συγκλονιστικό είναι το άρθρο-προσκύνημα του Τούρκου γνωστού..
δημοσιογράφου και ερευνητή, Fatih Türkmenoğlu, στην αγιοτόκο νήσο της Λέσβου και στον ιερό τόπο προσκυνήματος των Ορθοδόξων χριστιανών, στον ιερό ναό του Ταξιάρχη Μιχαήλ, στην Μαντάμαδο. Αλλά ακόμα πιο συγκλονιστικό είναι τα θαύματα που αφηγείται ο Τούρκος περιηγητής και δημοσιογράφος στην τουρκική εφημερίδα, Hürriyet, που δείχνουν, αν μη τι άλλο, παρά μια μεγάλη πιστή στην θαυματουργική εικόνα του Ταξιάρχη.
Ο Τούρκος δημοσιογράφος και περιηγητής αναφέρει από την αρχή του άρθρου του την μεγάλη συγκίνηση που ένοιωσε όταν βρέθηκε στην αγιοτόκο νήσο της Λέσβου, το προσκύνημα του στον ναό του Ταξιάρχη αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Μαντάμαδο και το δέος που ένοιωσε όταν αντίκρισε την θαυματουργική εικόνα. Όπως είναι γνωστό σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα αυτή έγινε από ένα καλόγερο που διασώθηκε μετά από μια φονική επιδρομή πειρατών στον νησί που λεηλάτησαν το μοναστήρι και την έκανε από χώμα και το αίμα των καλόγερων που είχαν σκοτωθεί από τους πειρατές. Χαρακτηριστικό της πίστης του Τούρκου στην ιαματική χάρη του Ταξιάρχη, είναι η φράση που χρησιμοποίει γράφοντας ότι, «φορώντας ατσάλινα υποδήματα πηγαίνοντας για προσκύνημα στον Ταξιάρχη στην Μυτιλήνη, αυτός θα σου φέρει την θεραπεία» και όλα αυτά από ένα Τούρκο μουσουλμάνο!
Εκείνο όμως που πραγματικά συγκλονίζει στο άρθρο του Fatih Türkmenoğlu, στην τουρκική εφημερίδα Hürriyet, είναι ότι εξιστορεί στους αναγνώστες του το μεγάλο θαύμα του Ταξιάρχη και της αγίας εικόνας του, που έγινε το 1963 στην Κύπρο, την περίοδο που είχαν ξεσπάσει αιματηρά επεισόδια μεταξύ των δυο κοινοτήτων της νήσου προάγγελος της τουρκικής εισβολής μετά από έντεκα χρόνια. Ένα πρωινό του 1963 και ενώ οι Τουρκοκύπριοι ετοιμάζονταν να επιτεθούν σε θέσεις της εθνοφρουράς της Κύπρου, όταν μπήκε ο νεωκόρος στο ιερό προσκύνημα του Μανταμάδου για να ανάψει το καντήλι του Ταξιάρχη, είδε κατάπληκτος πώς η ολόσωμη εικόνα του έλειπε! Αύτη ή απροσδόκητη εξαφάνιση που κράτησε μια εβδομάδα προκάλεσε σύγχυση και μεγάλη ταραχή στον ευσεβή λαό της νήσου. Ξαφνικά και μετά από μια εβδομάδα η εικόνα βρέθηκε πάλι στη θέση της, όπως είχε εξαφανιστεί και τότε ο κόσμος ησύχασε.
Πέρασε καιρός από τότε. Ένα χειμωνιάτικο πρωινό πάλι ο νεωκόρος του Μανταμάδου που πήγαινε στην εκκλησία άκουσε ποδοβολητό αλόγου. Βγαίνει έξω και βλέπει ένα νέο πού μόλις είχε ξεπεζέψει να σηκώνει στους ώμους του ένα κριάρι. Μπήκαν μαζί στο ναό και ο νέος προχώρησε στην εικόνα του Ταξιάρχη άπλωσε εκεί μπροστά το κριάρι και άναψε μια λαμπάδα ίση με το μπόι του. Ύστερα γονάτισε, προσκύνησε την εικόνα και χάιδεψε με βουρκωμένα μάτια και τρεμάμενα χείλη το ανάγλυφο πρόσωπο του αρχαγγέλου λέγοντας : «- Αυτός Είναι ο σωτήρας μου!». Στη συνέχεια γυρίζει και λέει συγκινημένος στο νεωκόρο. «-Αυτός ο Αρχάγγελος Μιχαήλ με έσωσε από τους Τούρκους». Ο νεωκόρος έκπληκτος από την σκηνή του λέει καθώς έβγαιναν από το ναό, «- Πες μου, παιδί μου, τι σου συνέβη;». Τότε ο νέος άρχισε να διηγείται το μεγάλο θαύμα που σχετίζεται με την εξαφάνιση της εικόνας. «- Στα τελευταία γεγονότα με τους Τούρκους, υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία στην Κύπρο. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα της 12ης Αυγούστου, όταν μας ξάφνιασαν τα πυρά των Τουρκοκυπρίων. Ήμασταν πάντα σε επιφυλακή, γιατί ξέραμε τι ύπουλος εχθρός ήταν απέναντι μας. Μας δυσκόλευαν λίγο οι βολές του πολεμικού τους ναυτικού, αλλά δεν μας έβλαψε καθόλου ή αεροπορία τους. Σε λίγες ώρες ελέγχαμε την κατάσταση και προχωρήσαμε στην αντεπίθεση. Λες και είχαμε στα πόδια μας φτερά. Τους πήραμε φαλάγγι και τους κυνηγήσαμε. Λίγο ακόμα και θα τους ρίχναμε στη θάλασσα. Ενώ τρέχαμε ακράτητοι από ενθουσιασμό και σχεδόν ακάλυπτοι, βλέπω ξαφνικά μπροστά μου, σε πέντε μέτρα απόσταση, να ξεπροβάλλει ένας ακανόνιστος όγκος. Σταμάτησα απότομα, και τότε… μέσα στο σύθαμπο της αυγής διέκρινα ένα τουρκικό πολυβολείο. Είδα την κάννη του πολυβόλου να στρέφεται πάνω μου και, μη έχοντας που να καλυφθώ, έπεσα με το πρόσωπο στη γη σκεπάζοντας καλά με το κράνος το κεφάλι μου λέγοντας μέσα μου, -Ταξιάρχη μου, σώσε με! Την ίδια κρίσιμη στιγμή ήρθε στο νου μου ο πατέρας μου πού σώθηκε θαυματουργικά από βέβαιο θάνατο στο αλβανικό μέτωπο, τάζοντας στον Ταξιάρχη ένα κριάρι. Τότε ξαναείπα -Ταξιάρχη μου σώσε με, κάνοντας και εγώ το ίδιο τάμα. Την ίδια στιγμή με κούφανε ένας πολύ δυνατός κρότος . Έπεσα κάτω και σκέφτηκα ότι με είχαν χτυπήσει οι Τούρκοι. Σκέφτηκα τα αγαπημένα μου πρόσωπα αλλά μετά από λίγο ένιωσα να με ακουμπούν, να με ψάχνουν και να με σηκώνουν. Είχαν έρθει ο οι δικοί μας και με ρωτούσαν, -Χτύπησες; -Πώς είσαι;. Η φωνή τους ακούγονταν σαν να ήταν από μακριά . Σηκώθηκα τότε και αφού κοιτάχτηκα επάνω μου δεν… βρήκα κανένα τραύμα. Τότε θυμήθηκα το πολυβολείο. Κοίταξα προς τα κει, αλλά δεν είδα τίποτα. Φώναξα ταραγμένος. -Εκεί ακριβώς υπήρχε ένα τουρκικό πολυβολείο. Πήγαμε κοντά και ψάξαμε παντού αλλά δεν υπήρχε τίποτα . Στη θέση που νόμιζα πως ήταν το τουρκικό πυροβολείο υπήρχαν τώρα μόνο συντρίμμια και μια τεράστια τρύπα. Φαίνεται πώς στην κρίσιμη για μένα στιγμή κάποια οβίδα πλοίου ή κάποιος όλμος έκανε συντρίμμια το επικίνδυνο πολυβολείο, ενώ συγχρόνως κάποια ανώτερη δύναμη με φύλαξε τελείως αβλαβή και από τα πυρά και από την έκρηξη. Τότε κατάλαβα το μεγάλο θαύμα». Εκείνη την στιγμή ο νεωκόρος, πού μέχρι τότε παρακολουθούσε συγκινημένος, πήρε το λόγο και του είπε, «- Ναί, παιδί μου, ήταν ο Ταξιάρχης. Αυτός σε έσωσε. Είναι αλήθεια ότι τότε με τα επεισόδια της Κύπρου, είχε χαθεί από δω ή εικόνα του για μια βδομάδα». Ό νέος ταράχθηκε για άλλη μια φορά και βουρκωμένος αγκάλιασε με το βλέμμα του την εικόνα του Αρχαγγέλου για το μεγάλο θαύμα που του έσωσε την ζωή.
Αυτά από ένα Τούρκο δημοσιογράφο προσκυνητή στην ορθόδοξη θαυματουργική εικόνα του Ταξιάρχη στην αγιοτόκο Λέσβο! Η Ορθοδοξία και τα θαύματα της ξαναζεί στην σημερινή Τουρκία.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος –Συγγραφέας-Τουρκολόγος
