Μια διεθνής επιστημονική επιτροπή, με ντοκουμέντο 600 σελίδων βασισμένο σε 2.000 επιστημονικές μελέτες, αποδεικνύει τις βλαβερές συνέπειες της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στον άνθρωπο (αλλοιώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα), ακόμα και σε χαμηλά επίπεδα εκπομπής. Τεράστιος ο κίνδυνος για τα παιδιά…
«Το business as usual είναι απαράδεκτο», υπογραμμίζει ο δρ. David Carpenter, διευθυντής του Ινστιτούτου Υγείας και Περιβάλλοντος του πανεπιστημίου του Όλμπανι, στη Νέα Υόρκη, και εκ των συντακτών της Έκθεσης. Στη Μεγάλη Βρετανία παραδόθηκε επίσημα το BioInitiative Report στον πρωθυπουργό, ενώ όλες οι κυβερνήσεις, τα Κοινοβούλια και οι επιστημονικοί οργανισμοί πρέπει να πάρουν θέση. «Δεν θεωρούμε ασφαλή τα ισχύοντα Όρια Αποδεκτής Έκθεσης, που θεσπίζονται κυρίως με βάση οικονομικά-πολιτικά κίνητρα και όχι όπως θα έπρεπε με επιστημονικά κριτήρια των πρόσφατων ερευνών», τονίζει στην «Κ» ο κ. Λουκάς Μαργαρίτης, καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει έρευνα που δείχνει σοβαρές βιολογικές επιδράσεις των κινητών τηλεφώνων σε έντομα. Τα όρια που θέσπισε η Ελλάδα το 2006 για τις εκπομπές των κεραιών κινητής τηλεφωνίας είναι λίγο αυστηρότερα από εκείνα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, αλλά «ευρίσκονται επάνω από τα αυστηρότερα όρια που ισχύουν σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα της γειτονικής μας Ιταλίας και της Ρωσίας, όπου από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης έχουν μελετήσει έγκαιρα τις μη θερμικές επιπτώσεις της ακτινοβολίας. Απευθύνουμε έκκληση για μείωση των ορίων στα επίπεδα του Σάλτσμπουργκ (0,2 V/m – βολτ ανά μέτρο). Σήμερα, η μία χώρα μετά την άλλη τροποποιεί τα όρια προς τα κάτω. Το Βέλγιο αποφάσισε τον Φεβρουάριο του 2007 να θέσει άμεσα όριο τα 3 V/m, με στόχο τα 0,6 V/m».
Οι επιπτώσεις των κινητών χωρίζονται στις θερμικές και στις μη θερμικές επιδράσεις. Οι δεύτερες, ανεξιχνίαστες μέχρι πρότινος, αποκαλύπτονται όλο και περισσότερο από μια σειρά επιστημονικές έρευνες που φανερώνουν δυνατότητα αλλοίωσης της φυσιολογικής λειτουργίας των κυττάρων, μεταλλάξεις, θραύση του γονιδιώματος, μέχρι και διάρρηξη του αιματοεγκεφαλικού φραγμού, που απαγορεύει την είσοδο στον εγκέφαλο ανεπιθύμητων ουσιών του αίματος.
Συμβουλές για τους χρήστες
* Μειώνουμε τη χρήση κινητού τηλεφώνου όσο είναι δυνατόν. Όχι συνομιλίες πάνω από ένα λεπτό.
* Χρησιμοποιούμε πάντα στις συνομιλίες μας hands free ή bluetooth. Ακόμα και τότε όμως το κινητό δεν πρέπει να είναι σε επαφή με το σώμα. Πρέπει να είναι σε απόσταση τουλάχιστον 40 εκατοστών από το σώμα μας. Καθώς αυτό δεν είναι δυνατό πάντα, έχουν σχεδιαστεί ειδικές θήκες, μία μάλιστα από τον Τομέα Κυτταρικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (http://kyttariki.biol.uoa.gr )
* Εάν δεν έχουμε πάνω μας hands free ή bluetooth δεν «κολλάμε» τη συσκευή πάνω στο αυτί μας, εναλλάσουμε πλευρά και χρησιμοποιούμε το μεγάφωνο που έχουν αρκετά τηλέφωνα.
* Ελαχιστοποιούμε τη χρήση κινητού μέσα στο αυτοκίνητο, εκτός εάν έχουμε ειδική κεραία, γιατί δεχόμαστε ακτινοβολία από κάθε σημείο του αμαξώματος. Μια εναλλακτική λύση είναι η συνομιλία με hands free ή bluetooth, τοποθετώντας όμως το κινητό σε ειδική θέση που «βλέπει» προς τα έξω, διοχετεύοντας την ακτινοβολία εκτός του οχήματος.
* Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε το κινητό σε υπόγεια, κλειστούς χώρους, ασανσέρ και γενικά όπου το σήμα είναι εξαιρετικά μικρό. Στην περίπτωση αυτή το κινητό μας εκπέμπει σε μέγιστη ισχύ. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε ανοικτούς χώρους της υπαίθρου, όπου η κεραία βάσης είναι πολύ μακριά ή δεν έχει καλή οπτική επαφή. Απ” αυτή την άποψη είμαστε πολύ προσεκτικοί στη χρήση του κινητού μέσα στα σπίτια (ειδικά στα εσωτερικά δωμάτια).
Στα τέλη Δεκεμβρίου διοργανώθηκε στη Βενετία το συνέδριο της Διεθνούς Επιτροπής για την Ηλεκτρομαγνητική Ασφάλεια (www.icems.eu), με θέμα «Βάσεις της βιοηλεκτρομαγνητικής: προς μια νέα λογική στην εκτίμηση του κινδύνου». Σε τι συνίσταται αυτή η νέα λογική; Ο κ. Χρήστος Γεωργίου, καθηγητής Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, ο οποίος συμμετείχε στο συνέδριο, λέει στην «Κ» «ότι μέχρι τώρα οι επίσημοι οργανισμοί και φυσικά οι εταιρείες δέχονται ότι οι μη ιονίζουσες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες έχουν μόνο θερμικές επιδράσεις στον οργανισμό. Με βάση αποκλειστικά αυτές τέθηκαν τα όρια. Αλλά υπάρχουν και μη θερμικές, βιολογικές επιδράσεις. Παρουσία εκατό και πλέον ανεξάρτητων επιστημόνων, το BioInitiative Report χαρακτηρίστηκε έκθεση – σοκ, που υποχρεώνει σε νέα προσέγγιση».
Σύμφωνα με τους ερευνητές, γύρω από τον σύγχρονο άνθρωπο διαμορφώνεται ένα «ηλεκτρομαγνητικό νέφος» από μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, προερχόμενη από πολλές πηγές: κινητά και ασύρματα τηλεφωνα, ασύρματα δίκτυα, κεραίες τηλεφωνίας και τηλεοπτικών σταθμών, φούρνους μικροκυμάτων, πυλώνες υψηλής τάσης, ηλεκτρικές συσκευές.
Όλο και συχνότερα η ηλεκτρομαγνητική ρύπανση συνδέεται με σειρά αρνητικών επιδράσεων. Από τις πιο «απλές» (κόπωση, υπνηλία, αδυναμία συγκέντρωσης, μείωση μνήμης, πονοκέφαλοι κλπ), μέχρι τις πιο βαριές: μετάλλαξης της λειτουργίας των κυττάρων του ανθρώπου, θραύση του DNA, μείωση του σπέρματος, Αλτσχάιμερ, επιληψίες, ακουστικό νεύρωμα (καλοήθης όγκος που μειώνει την ακοή), καρκίνος του εγκεφάλου, καρκίνος του μαστού, παιδική λευχαιμία.
Ο δρ. Lennart Hardell, καθηγητής στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ορέμπρο στη Σουηδία, παρουσιάζει στο BioInitiative Report ότι με δεκαετή χρήση κινητού τηλεφώνου παρουσιάζεται αύξηση 20% των πιθανοτήτων εκδήλωσης όγκου του εγκεφάλου (κακόηθες γλείωμα). Εάν όμως η χρήση γίνεται διαρκώς από την ίδια πλευρά του κρανίου, η πιθανότητα αυξάνεται κατά 200%, δηλαδή δεκαπλασιάζεται ο κίνδυνος!
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2007 δημοσιεύτηκε έρευνα Ισραηλινών επιστημόνων, που αποκαλύπτει «μια σύνδεση της χρήσης κινητού με την παρουσίαση όγκου του παρωδιτικού αδένα». Ενώ λίγο αργότερα ανακοινώθηκε έρευνα του πανεπιστημίου της Ουψάλα – παραγγελία μάλιστα του Φόρουμ Κατασκευαστών Κινητών -, η οποία επισημαίνει ότι χρήση του κινητού κατά τις νυχτερινές ώρες κινητοποιεί το σύστημα στρες του οργανισμού, με αποτέλεσμα αϋπνίες και μείωση του «βαθέως» ύπνου.
Το κυτταρικό στρες είναι μια νέα απειλή. Ο δρ. Μάρτιν Μπλανκ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κολούμπια, σημειώνει ότι «τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού αντιδρούν στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, ακόμα και σε πολύ μικρά επίπεδα εκπομπής, όπως σε άλλες περιβαλλοντικές τοξίνες, για παράδειγμα τοξικά χημικά».
