Όποιος αμοίβεται σήμερα στην Ελλάδα με το βασικό και προσπαθεί να αναθρέψει παιδιά, χρειάζεται από 60 έως 70 εργάσιμες ώρες
την εβδομάδα για να βρεθεί αυτός και τα παιδιά του πάνω από το όριο της φτώχειας. Αυτό αναφέρεται σε μελέτη του ΟΟΣΑ που κυκλοφόρησε σήμερα. http://www.oecd.org/…/Focus-on-Minimum-Wages-after-the-cris…
Αν η οικογένεια είναι μονογονεϊκή με 2 ανήλικα παιδιά και ο γονιός εργάζεται με αμοιβή τον βασικό, τότε χρειάζεται να δουλεύει 60 ώρες την εβδομάδα για να βρεθεί στο 50% του μέσου εισοδήματος, το οποίο αποκαλείται και όριο φτώχειας.
την εβδομάδα για να βρεθεί αυτός και τα παιδιά του πάνω από το όριο της φτώχειας. Αυτό αναφέρεται σε μελέτη του ΟΟΣΑ που κυκλοφόρησε σήμερα. http://www.oecd.org/…/Focus-on-Minimum-Wages-after-the-cris…
Αν η οικογένεια είναι μονογονεϊκή με 2 ανήλικα παιδιά και ο γονιός εργάζεται με αμοιβή τον βασικό, τότε χρειάζεται να δουλεύει 60 ώρες την εβδομάδα για να βρεθεί στο 50% του μέσου εισοδήματος, το οποίο αποκαλείται και όριο φτώχειας.
Αν η οικογένεια έχει έναν εργαζόμενο με βασικό και 2 ανήλικα παιδιά, τότε χρειάζεται 70 ώρες εργασίας την εβδομάδα για να βρεθεί στο όριο της φτώχειας. Κι όλα αυτά χωρίς να υπολογίζεται η τρομακτική φορολογική επιβάρυνση, που συνεχίζει να αυξάνει και να συνθλίβει το μέσο νοικοκυριό.
Κατά τ” άλλα ο κ. Τσίπρας περιμένει καπνό από την καμινάδα των Βρυξελλών για να φορτωθούν οι έλληνες πολίτες με πρόσθετο χρέος. Κατά τ” άλλα μας μιλάνε για κόκκινες γραμμές και οι οικογένειες με ανήλικα παιδιά βιώνουν την κόλαση. Η Ελλάδα εκδικείται όσους έχουν ανήλικα παιδιά και εργάζονται με βασικό, όσο λίγα κράτη στον κόσμο.
Να γιατί αν δεν υπάρξει κατά άμεση προτεραιότητα σοβαρή πραγματική αύξηση του βασικού στο ύψος τουλάχιστον του ορίου της φτώχειας, αλλά και γενικότερα σοβαρή ενίσχυση εισοδήματος κυρίως των ανήλικων τέκνων, η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται ποτέ να ανακάμψει.
Να γιατί αν δεν υπάρξει κατά άμεση προτεραιότητα σοβαρή πραγματική αύξηση του βασικού στο ύψος τουλάχιστον του ορίου της φτώχειας, αλλά και γενικότερα σοβαρή ενίσχυση εισοδήματος κυρίως των ανήλικων τέκνων, η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται ποτέ να ανακάμψει.
Χρειαζόμαστε σεισάχθεια (αληθινή, όχι συριζέικη) για τα χρέη των νοικοκυριών, πραγματική αύξηση του εισοδήματος και κοινωνικές δαπάνες στήριξης της μητρότητας και των ανήλικων τέκνων. Μόνο έτσι μπορεί να γεννηθεί ξανά η ελπίδα. Αλλιώς τετέλεσται.