Το ένα αφορά το πολύ χαμηλό IQ των πολιτικών, εικόνα της ικανότητας επιλογής του λαού. Αυτοί νομίζουν ότι οι εικονικές αντιμαχίες ΣΥΡΙΖΑ – Αριστερής Πλατφόρμας και οι αψιμαχίες Βαρουφάκη με τη κυβέρνηση ότι φαίνονται σαν αληθινές έξω. Αυτό λέω τόσο καιρό. Αυτά δεν περνάνε. Επιμένουν και τρώνε πόρτα, τη μιά πάνω απο την άλλη…
Εγώ είμια υπέρ μιας εξόδου λίγων χρόνων της Ελλάδας έξω απο το ευρώ με μια προσυμπεφωνημένη αυτόματη επιστροφή της σε αυτό. Ένας ακόμη λόγος είναι να μπορέσει η Ελλάδα στη περίοδο που θα είναι έξω να η Ελλάδα να κινηθεί εκτός ευρωπαϊκών οδηγιών και να επιβάλλει ελέγχους κεφαλαίων και υψηλότερους φόρους στις εισαγωγές για να ενισχυθεί η ντόπια παραγωγή. Σε καμμία περίπτωση δεν συμφωνώ με τη χρήση IOY αλλά στη χρήση πλαστικής κάρτας που σε μια μέρα επιτρέπει τη μετατροπή του ηλεκτρονικού χρήματος σε ευρώ.
Δεν είναι κάτι εύκολο να γίνουν τα παραπάνω. Δεν αρκούν μόνο οι δημοσιονομικές προσαρμογές που πρέπει να γίνουν για να υπάρξουν βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής, υπάρχει το θέμα παραγωγή και αυτό δεν μπορεί να το διαχειρισθεί ένας δικηγόρος ή ένας οικονομολόγος. Δεν ξέρουν.
Οι Στοές επιμένουν να βγάζουν στα κανάλια τα σαπισμένα τυριά τους τα οποία καθημερινά μιλούν σαν διανοητικά καθυστερημένα για χρηματοδοτήσεις και δάνεια. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι αυτά που κάνουν τα παιδάκια αυτά είναι σαν να πυροβολάνε κουνούπια στον αέρα με νεροπίστολο.
Δεν είμαι αντίθετος ακόμη και σε μια επιστροφή στη δραχμή υπο τον όρο να έχει εξασφαλισθεί και να τρέχει η παραγωγή. Δεν την θέλω όμως γιατί αυτό θα έβγαζε την Ελλάδα απο μια Ένωση που τα επόμενα χρόνια ακόμη και χωρίς τη Γερμανία θα ισχυροποιηθεί.
Ο Βενιζέλος – Τούρκογλου μαζί με το Χρεοκόπη Παυλόπουλο που έβαλαν την Ελλάδα στο Αγγλικό Δίκαιο ξεγύμνωσαν απο κάθε άμυνα εναντίον των δανειστών την Ελλάδα. Όλες οι κυβερνήσεις εν γνώσει των Προέδρων της Δημοκρατίας παρέδωσαν και παραδίδουν Εθνική κυριαρχία στους δανειστές.
Διαλυμένο σύνταγμα ίσον διαλυμένη χώρα.
Ο Παπαδήμος με την υπογραφή του δημοσιονομικού συμφώνου δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να φύγει ποτέ απο τα μνημόνια. Αυτό ο ψεύτης ο Τσίπρας που δεν φορολογεί τους εφοπλιστές το ήξερε. Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών παραμένει σε ισχύ.
Από το 1993, μετά την πτώση της κυβερνήσεως Κ. Μητσοτάκη, έως και το 2009, προσελήφθησαν στο δημόσιο περί τα 600.000 άτομα, με αποτέλεσμα το κόστος του δημόσιου τομέα να επιβαρυνθεί με το απίστευτο ποσόν των 500 δισ. ευρώ – κόστος το οποίο ξεπέρασε κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες το αντίστοιχο μέσο της ΕΕ των 15 χωρών-μελών. Το ποσοστό αυτό σήμερα αντιπροσωπεύει 11 δισ. ευρώ ετησίως και είναι η βασική αιτία της δημιουργίας δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αφού δεν μπορεί να ισοσκελισθεί απο τη παραγωγή της χώρας που είναι γύρω στο 9% του ΑΕΠ.
Στα προβλήματα του δημοσίου πρέπει να προστεθεί και η χορήγηση στην Ελλάδα 180.000 συντάξεων με μηδενική ανταπόδοση, οι οποίες σε μία εικοσαετία επιβάρυναν το υπερχρεωμένο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας με 24 δισ. ευρώ, στα οποία θα πρέπει να προστεθούν και κάποια δισεκατομμύρια εφάπαξ.
Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και τα 10 δις ευρώ το χρόνο φόρους που δεν πληρώνουν οι εφοπλιστές του κόσμου στο φορολογικό παράδεισο που λέγεται Ελλάδα. Επιβαρύνσεις δίς όμως υπάρχουν και απο τις πολλές απεργίες και τα τρελλά προνόμια που αποκτήθηκαν μέχρι το 2010 απο πολλούς ευνοημένους εργαζόμενους. Δεν είναι μόνο τα προνόμια των εφοπλιστών που δεν καταργεί ο Τσίπρας και που αγνοεί ο Αλφαζάνης της δραχμής είναι και άλλα, που σημαίνουν ψήφους...
Όλα αυτά τα προβλήματα δεν μπορούν να διορθωθούν απο τη μια μέρα στην άλλη χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα στον υπάρχοντα κοινωνικό ιστό. Μπορεί όμως να υπάρξει αύξηση της παραγωγής με τρόπο που τα βλαμμένα των λαγουμιών και οι θυρωροί του φρενοκομείου δεν μπορούν να καταλάβουν.
Μαγικά κόλπα στην εφαρμογή της τεχνολογίας δεν υπάρχουν. Ο Σωκράτης δεν μπορεί να κάνει τίποτα πιά. Ο χρόνος του τελείωσε κάτι χιλιάδες χρόνια πρίν. Οι “λύσεις” του δεν αφορούν τη σημερινή μηχανιστική εποχή των υψηλών ταχυτήτων. Όσο δεν εισακούγομαι υπάρχει και πιο κάτω…
Γιατί δεν κάνουν στην άκρη; Οι Γερμανοί και να θέλουν δεν μπορούν να διασώζουν για πάντα το παρόν πολιτικό σύστημα με το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ μέσα εννοείται. Η διεθνής διαπλοκή έχει καρφωθεί ήδη.
Αυτό που έχει σημασία λοιπόν για οποιαδήποτε απόφαση είναι η εξασφάλιση της μελλοντικής παραγωγής και φυσικά η μή απεμπώληση των πρωτογενών συνιστωσών της οικονομίας αλλοιώς δευτερογενής παραγωγή και εξαγωγή υπηρεσιών και προιόντων δεν μπορεί να υπάρξει. Σε αυτή τη περίπτωση η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας δεν θα αγγίξει ποτέ την τιμή της επιβίωσης μέσα στη Ευρωζώνη. Στο τέλος η χώρα απο φτώχεια θα διαλυθεί ενώ η μετανάστευση θα πάει στο άπειρο
