Άλλη μια φορά ο ελληνικός λαός καλείται να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, για να επιτευχθεί ο "σωτήριος στόχος" της παραμονής στην Ευρωζώνη, ακόμη κι αν το τίμημα γι' αυτήν είναι ο θάνατος.
Ο θάνατος μιας χώρας.Ο θάνατος ενός λαού.Η δίχως ιδρώτα νίκη του δυνατού, τον κάνει ακόμα πιο άπληστο.
Και, σαν αδηφάγο τέρας, ζητάει κι άλλα κι άλλα κι άλλα ...
Αρκετές άλλες φορές δεν έσκυψε όμως.
Όρθωσε το ανάστημά του μπρος στα κερδοσκοπικά κανόνια και το στέρνο του ήταν πιο σκληρό από τις βόμβες.
Κάποιες φορές κέρδισε τον πόλεμο.
Άλλες πάλι έχασε τον πόλεμο, αλλά κέρδισε μάχες, οι οποίες εξαργυρώθηκαν με διασφάλιση κοινωνικών, εργασιακών, πολιτικών δικαιωμάτων.
Πάντα, όταν μάχεσαι, ακόμη κι αν δε νικήσεις, θα κερδίσεις πολλά.
Χαμένη μάχη, άλλωστε, είναι εκείνη που δε δόθηκε ποτέ.
Κι εσύ Λαέ, που είσαι παντοκράτορας αυτού του κόσμου, που χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, πάρε δύναμη απ' τα σκήπτρα σου και δώσε αυτή τη μάχη.
Μη σε φοβίζουν οι έμμισθοι καλοθελητές των γερακιών.
Κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου.
Γιατί, Λαέ, το ξέρεις πως το λεέι η καρδιά σου!