Λένε ότι σε όποια χώρα έχει αναμειχθεί το ΔΝΤ [Διεθνές Νομισματικό Ταμείο], το πολιτικό της σύστημα
τινάζεται στον αέρα, ενώ ολόκληρες πολιτικές καριέρες κατεδαφίζονται!
Διότι τα μέτρα του ΔΝΤ, πλήρως αντιλαϊκά και ασφυκτικά στα χρονοδιαγράμματά τους, επιβάλλονται κατ’ ουσίαν επί των πολιτικών ηγετών των χωρών αυτών και έτσι αυτοί οι τελευταίοι και τα κόμματά τους απαξιώνονται εντελώς ενώπιον του λαού. Κάτι τέτοιο ακριβώς συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Το πρώτο θύμα αυτού του φαινομένου υπήρξε ο Γιώργος Παπανδρέου. Θριαμβευτής των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009 (44% των ψήφων, με 11% διαφορά από τη δεύτερη ΝΔ!), έφθασε στο σημείο να πάρει μόνος του τον Ιανουάριο του 2015, πέντε μόλις χρόνια μετά, το… 2,5% των ψήφων! Βρέθηκε φυσικά εκτός βουλής και έκτοτε αγνοείται. Δεν τόλμησε να κατέλθει στις πρόσφατες εκλογές, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψει στη βουλή με το δικό του κόμμα. Το μέλλον του, στην Ελλάδα τουλάχιστον, «θολό»…
Το δεύτερο θύμα είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Θριαμβευτής κι αυτός των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ (29 Νοεμβρίου 2009), όταν και νίκησε με 10% διαφορά τη βασική του αντίπαλο Ντόρα Μπακογιάννη, έφθασε μετά από «κωλοτούμπες» στον μεγάλο του στόχο: την πρωθυπουργία. Συνέβη δηλ. το αδιανόητο, ένας άνθρωπος που ήταν δέκα χρόνια εκτός εξελίξεων, να επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή και να γίνει και πρωθυπουργός! Όμως τα 2,5 χρόνια της πρωθυπουργίας του ήταν καταστροφικά. Η χώρα «κόλλησε» για τα καλά. Ο Σαμαράς έχασε τελείως την παλιά του δημοφιλία. Αν και συνετρίβη στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, δεν θέλησε να αποδεχτεί την ήττα του. Την αποδέχτηκε μόνο μετά την απίστευτη «σφαλιάρα» που έφαγε στο δημοψήφισμα του Ιουλίου. Ήταν το «κύκνειο άσμα» του…
Θα ακολουθήσει ο Αλέξης Τσίπρας την παρακμιακή πορεία των προκατόχων του; Κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά. Διότι ο Τσίπρας, αντίθετα από τους προηγούμενους, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: είναι νέος, της γενιάς των σαραντάρηδων, και ο κόσμος του δίνει ένα περιθώριο εμπιστοσύνης! Δεν είναι τυχαία η πρόσφατη νίκη του στις εκλογές, παρά τα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι. Με τις κατάλληλες κινήσεις μπορεί να παγιωθεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και στην πρωθυπουργία και να γίνει ένας νέος Ανδρέας Παπανδρέου, κυριαρχώντας στην πολιτική ζωή της Ελλάδας για αρκετά χρόνια. Άλλωστε, έχει έναν τέλειο «σύμμαχο»: μια άχρηστη ΝΔ, η οποία είναι ανίκανη να κάνει αντιπολίτευση και ζει στον μικρόκοσμό της, μέσα στην απόλυτη εσωστρέφεια…
Το πρώτο θύμα αυτού του φαινομένου υπήρξε ο Γιώργος Παπανδρέου. Θριαμβευτής των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009 (44% των ψήφων, με 11% διαφορά από τη δεύτερη ΝΔ!), έφθασε στο σημείο να πάρει μόνος του τον Ιανουάριο του 2015, πέντε μόλις χρόνια μετά, το… 2,5% των ψήφων! Βρέθηκε φυσικά εκτός βουλής και έκτοτε αγνοείται. Δεν τόλμησε να κατέλθει στις πρόσφατες εκλογές, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψει στη βουλή με το δικό του κόμμα. Το μέλλον του, στην Ελλάδα τουλάχιστον, «θολό»…
Το δεύτερο θύμα είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Θριαμβευτής κι αυτός των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ (29 Νοεμβρίου 2009), όταν και νίκησε με 10% διαφορά τη βασική του αντίπαλο Ντόρα Μπακογιάννη, έφθασε μετά από «κωλοτούμπες» στον μεγάλο του στόχο: την πρωθυπουργία. Συνέβη δηλ. το αδιανόητο, ένας άνθρωπος που ήταν δέκα χρόνια εκτός εξελίξεων, να επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή και να γίνει και πρωθυπουργός! Όμως τα 2,5 χρόνια της πρωθυπουργίας του ήταν καταστροφικά. Η χώρα «κόλλησε» για τα καλά. Ο Σαμαράς έχασε τελείως την παλιά του δημοφιλία. Αν και συνετρίβη στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, δεν θέλησε να αποδεχτεί την ήττα του. Την αποδέχτηκε μόνο μετά την απίστευτη «σφαλιάρα» που έφαγε στο δημοψήφισμα του Ιουλίου. Ήταν το «κύκνειο άσμα» του…
Θα ακολουθήσει ο Αλέξης Τσίπρας την παρακμιακή πορεία των προκατόχων του; Κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά. Διότι ο Τσίπρας, αντίθετα από τους προηγούμενους, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: είναι νέος, της γενιάς των σαραντάρηδων, και ο κόσμος του δίνει ένα περιθώριο εμπιστοσύνης! Δεν είναι τυχαία η πρόσφατη νίκη του στις εκλογές, παρά τα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι. Με τις κατάλληλες κινήσεις μπορεί να παγιωθεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και στην πρωθυπουργία και να γίνει ένας νέος Ανδρέας Παπανδρέου, κυριαρχώντας στην πολιτική ζωή της Ελλάδας για αρκετά χρόνια. Άλλωστε, έχει έναν τέλειο «σύμμαχο»: μια άχρηστη ΝΔ, η οποία είναι ανίκανη να κάνει αντιπολίτευση και ζει στον μικρόκοσμό της, μέσα στην απόλυτη εσωστρέφεια…
Ησαΐας Κωνσταντινίδης