Η Γη διαθέτει στο υπέδαφός της, σε βάθος που φτάνει τα δύο χιλιόμετρα, αποθέματα νερού με συνολικό όγκο
22,6 εκατομμύρια κυβικά χιλιόμετρα. Κατ” αντιστοιχία, εάν αυτό το νερό βρισκόταν στην επιφάνεια της Γης, ένα υδάτινο στρώμα βάθους περίπου 180 μέτρων θα κάλυπτε όλες τις ηπείρους ή θα αύξανε κατά 52 μέτρα τη στάθμη των θαλασσών.
Οι επιστήμονες με επικεφαλής τον υδρογεωλόγο Τομ Γκλίζον από το καναδικό Πανεπιστήμιο της Βικτόρια εκτιμούν ότι αυτός ο υδάτινος όγκος είναι προσβάσιμος σε ποσοστό 6% το μέγιστο. Ούτως ή άλλως, επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια της Γης συμβάλλει στην ανανέωση των υδάτων ποταμών και λιμνών. Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», υποστηρίζει ότι μέρος των υπογείων υδάτων είναι πιο αλμυρά και από τα νερά των ωκεανών, ενώ σε ορισμένες περιοχές περιέχουν επικίνδυνα μέταλλα, όπως το ουράνιο και το αρσενικό, σε υψηλές συγκεντρώσεις.
Σε ποσοστό 94%, το υπόγειο νερό βρίσκεται σε μεγάλα βάθη και χαρακτηρίζεται ως μη ανανεώσιμη πηγή. Το υπόλοιπο 6%, που βρίσκεται εγγύτερα στην επιφάνεια μπορεί να φαντάζει μικρό ως ποσοστό, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα τεράστιο υδάτινο απόθεμα, αρκετές φορές μεγαλύτερο από το σύνολο των ποταμών και των λιμνών της Γης. Η μελέτη επισημαίνει, ότι πολλοί υδροφόροι ορίζοντες συνεχίζουν να βυθίζονται σε μεγαλύτερα βάθη και υπερτονίζουν την ανάγκη για βιώσιμη διαχείριση των υδάτων, ώστε ο ρυθμός κατανάλωσης να είναι βραδύτερος από την αναπλήρωση μέσω των βροχοπτώσεων.
πηγή: