και έχουν βρει προσωρινά άσυλο στην Τουρκία, καθώς συναντούν τέτοιες εχθρότητες που αναγκάζονται να κρύβουν πού πιστεύουν.
Στην μεγάλη τους πλειοψηφία, όπως αναφέρει η τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, έχουν βρει καταφύγιο από τον διωγμό των μουσουλμάνων σε πόλεις στα ανατολικά της χώρας, κυρίως στο Γιοζγκάτ, το Ακσαράι, το Τσορούμ, το Αφιόνκαραχισάρ. Όλοι έχουν αιτηθεί να μετακινηθούν στις ΗΠΑ, τον Καναδά ή την Αυστρία, αν και διαθέτουν πλέον άδεια παραμονής στην Τουρκία έως το 2023.
Οι διάφοροι οργανισμοί και ΜΚΟ δεν δείχνουν τόσο ενδιαφέρον και ζήλο για την φροντίδα των χριστιανών Συριών όπως το αντίστοιχο με τους μουσουλμάνους πρόσφυγες. Κάποιοι από αυτούς, αρμενικής καταγωγής, ουσιαστικά επιστρέφουν ως πρόσφυγες στις πατρίδες τους, από όπου οι πρόγονοί τους εκδιώχθηκαν βίαια πριν από 100 περίπου χρόνια από τους μουσουλμάνους. Η Ανονίς Αλίς Σαλτσιγιάν, Αρμένια που έφυγε από το Ιράκ πριν από έναν χρόνο, δηλώνει στη Χουριέτ πως δημοσίως υποκρίνεται πως είναι μουσουλμάνα: «Η οικογένειά μου καταγόταν από το Βαν, στην νοτιοανατολική Τουρκία. Ήρθα με τον άντρα μου και τα δυο παιδιά μας μαζί με άλλες 20 οικογένειες, πριν από έναν χρόνο. Έχουμε συγγενείς στην Ευρώπη και τα καταφέρνουμε μόνο χάριν στην δική τους βοήθεια. Τα παιδιά μας δεν πάνε σχολείο γιατί δεν μιλούν τουρκικά».
Η επτάχρονη Λίντα δεν έχει μιλήσει εδώ και έναν χρόνο, από όταν τζιχαντιστές εισέβαλαν στο σπίτι της. Ήρθε με την οικογένειά της στην Τουρκία. «Δεν έχουμε μέλλον εδώ. Όλα είναι αβέβαια. Ευχόμαστε μόνο να μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας ένα μέλλον και ένα μέρος που θα είναι σώα και ασφαλή», λέει ο πατέρας της. Ο ίδιος εξηγεί πως οι ντόπιοι δεν βλέπουν με καλό μάτι τους χριστιανούς: «Δεν προσευχόμαστε δημόσια, μόνο στα σπίτια μας. Εργαζόμαστε μόνο περιστασιακά, οι Τούρκοι παίρνουν μεροκάματο 100 λίρες κι εμείς 25»...
Στην μεγάλη τους πλειοψηφία, όπως αναφέρει η τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, έχουν βρει καταφύγιο από τον διωγμό των μουσουλμάνων σε πόλεις στα ανατολικά της χώρας, κυρίως στο Γιοζγκάτ, το Ακσαράι, το Τσορούμ, το Αφιόνκαραχισάρ. Όλοι έχουν αιτηθεί να μετακινηθούν στις ΗΠΑ, τον Καναδά ή την Αυστρία, αν και διαθέτουν πλέον άδεια παραμονής στην Τουρκία έως το 2023.
Η επτάχρονη Λίντα δεν έχει μιλήσει εδώ και έναν χρόνο, από όταν τζιχαντιστές εισέβαλαν στο σπίτι της. Ήρθε με την οικογένειά της στην Τουρκία. «Δεν έχουμε μέλλον εδώ. Όλα είναι αβέβαια. Ευχόμαστε μόνο να μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας ένα μέλλον και ένα μέρος που θα είναι σώα και ασφαλή», λέει ο πατέρας της. Ο ίδιος εξηγεί πως οι ντόπιοι δεν βλέπουν με καλό μάτι τους χριστιανούς: «Δεν προσευχόμαστε δημόσια, μόνο στα σπίτια μας. Εργαζόμαστε μόνο περιστασιακά, οι Τούρκοι παίρνουν μεροκάματο 100 λίρες κι εμείς 25»...