MENU

”Όσο ... για την τύχη του προηγούμενου...

Η ελληνική κοινωνία δεν αντέδρασε ποτέ σε αυτό που ερχόταν και σε αυτό που ήρθε
Θα αντιδράσει άραγε η εκκλησία;
 Το κλίμα φαίνεται  σαφώς πιο υποτονικό.Τουλάχιστον όσον αφορά τις κεφαλές της.

«Οι κεφαλές της εκκλησίας υπάρχουν όχι για να καυχώνται για τη σπουδαία θέση την οποία κατέχουν, αλλά για να τιμούν οι ίδιοι τη θέση αυτή». Γι αυτό «όσοι επιδιώκουν την αρετή δεν αναλαμβάνουν μα ευχαρίστηση δημόσια αξιώματα.

Γνωρίζετε πόσο σπουδαίο είναι το έργο σας και τι μεγάλο μυστήριο βρίσκεται γύρω από σάς. Κόσμος ολόκληρος βρίσκεται κάτω από την εξουσία σας. Γίνεστε “θεοί” στους υπηκόους σας».

«’Εκείνος πού είναι σε θέση να άρχει και να άρχεται, αυτός θα μπορέσει να κυβερνήσει και την εκκλησία του εκείνος που μπορεί να κυβερνήσει την εκκλησία, θα μπορέσει να κυβερνήσει και μια πόλη, θα μπορέσει να κυβέρνησει όλη την οικουμένη.

 «Άν όμως δεν είναι σε θέση να ρυθμίσει τον ψυχικό του κόσμο, πώς θα μπορέσει να κυβερνήσει την οικουμένη; Πώς θα ωφελήσει άλλους αυτός πού δεν μπόρεσε να ωφελήσει τον εαυτό του;». 

Όσο ... για την τύχη του προηγούμενου... πεδίον λαμπρής δόξας, και η θυσία του και όχι φόβος αλλά παραδειγματισμός.

 Σε όλες τις δύσκολες στιγμές αυτού του τόπου το ράσο ήταν πάντα αιματοβαμμένο και με τα "άρματα" στο χέρι όπως άλλωστε και του προηγούμενου!

Και όπως έλεγε και ο ίδιος," η Διοίκησις καθίσταται εις εκείνον που βαρύνεται με την ευθύνην ασκήσεώς της, πολλάκις ως δήγμα φοβερόν."

Όσο για την συγκέντρωση της Κυριακής στα προπύλαια,  ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΔΕΣ ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ!

Ελπίζω να έγινα αρκετά σαφής!

Δυστυχώς,  ούτε η συμφορά θα γίνει δάσκαλος. Θα φέρει μεγαλύτερη συμφορά.

Αλλοίμονο, αν για όλα εγώ  σιωπώ, αλλά βλέπω να χάνεται όλη η ελπίδα των δυστυχισμένων υπολειμμάτων των Ελλήνων

Εγώ ο δυστυχισμένος ζούσα με αυτήν την ελπίδα, κι έτσι, σαν να επρόκειτο ν' ανθίσουν κάποτε από κάποια ανέλπιστη μεταβολή τα ελληνικά προτερήματα των κεφαλών της εκκλησίας.

Αυτά προς το παρόν!