προκειμένου η εμπλοκή με τους δανειστές να ξεπεραστεί σε πολιτικό επίπεδο και να υπάρξει συμφωνία οδηγεί την κατάσταση σε ακόμη πιο δύσκολα μονοπάτια με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Αυτό της παραίτησης και των εκλογών, ενός δημοψηφίσματος με το δίλημμα ναι ή όχι στο ευρώ και βέβαια της συνθηκολόγησης με ένα βαρύ μνημόνιο.
Η κυβέρνηση λοιπόν βρίσκεται ανάμεσα σε συμπληγάδες. Από τη μία οι δανειστές που αξιώνουν μαζί με τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ να ψηφιστεί εδώ και τώρα το πακέτο των προληπτικών μέτρων ύψους 3,6 δισ. ευρώ και από την άλλη η ελληνική κοινωνία που έχει φτάσει στο αμήν μη αντέχοντας και μπορώντας να πληρώσει άλλους φόρους και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που αρχίζουν να δυσανασχετούν πλέον και ορισμένοι σκέφτονται την καταψήφιση των μέτρων.
Το επόμενο διάστημα και εν όσο τα δύο νομοσχέδια θα συζητιούνται στη Βουλή για ψήφιση όλες οι κοινωνικές ομάδες έχουν προγραμματίσει κινητοποιήσεις κατά αυτής της πολιτικής, των μνημονίων και της λιτότητας. Δημιουργείται δηλαδή ένα εκρηκτικό κλίμα που κάνει πολλούς βουλευτές να σκέφτονται να πάνε στις πόλεις για στα χωριά της επαρχίας απ' όπου κατάγονται.
Στο Μέγαρο Μαξίμου ανησυχούν πώς η κυβερνητική πλειοψηφία που σήμερα εμφανίζεται αρραγής μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι έτσι και το Πάσχα να είναι καταλύτης εξελίξεων. Ήδη οι “53” έχουν στείλει μηνύματα.
Μην ξεχνάμε τα δημοσιεύματα περί παραίτησης του Ευκλείδη Τσακαλώτου, τη διαφοροποίηση του Θοδωρή Δρίτσα για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και τις αντιδράσεις της Τασίας Χριστοδουλοπούλου και της Βασιλικής Κατριβάνου και για το προσφυγικό. Και τέσσερις ανήκουν στην Κίνηση.
Αντιδράσεις έχουν εκφράσει επίσης για την ακολουθούμενη πολιτική η Αννέτα Καββαδία και ο Χρήστος Καραγιαννίδης, ενώ οι βουλευτές Νίνα Κασσιμάτη και Άννα Βαγενά είχαν εκφράσει δυσαρέσκεια για το ασφαλιστικό ακόμη και στην αρχική εκδοχή του και όταν δηλαδή δεν συνοδευόταν από το επιπλέον πακέτο των φορολογικών και εισπρακτικών μέτρων.
Και δεν είναι οι μόνοι. Υπάρχουν συνολικά 11 βουλευτές τους οποίους το Μέγαρο Μαξίμου έχει βολιδοσκοπήσει και εντάξει στη ζώνη “υψηλής επικινδυνότητας” για να διαφοροποιηθούν και να κάνουν πίσω στην ψήφιση των δύο νομοσχεδίων (ασφαλιστικό και φορολογικό).
Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που χθες το βράδυ από το Μέγαρο Μαξίμου ενημέρωσαν πώς σήμερα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει με τον πρόεδρο του Ευρωπαικού Συμβουλίου Ντόναλντ Τούσκ προκειμένου να ζητήσει έκτακτη Σύνοδο Κορυφής για το ελληνικό ζήτημα. Πέραν των αντιδράσεων των βουλευτών και του φόβου διαρροών, είχε προηγηθεί η διακοπή των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και η ανακοίνωση από τον Γερούν Νταίσελμπλουμ πώς δεν θα γίνει η συνεδρίαση του Eurogroup την Μεγάλη Πέμπτη παρ΄ότι, όπως είπε, έχει υπάρξει συμφωνία στο 95% των θεμάτων.
Το σκεπτικό του Αλέξη Τσίπρα είναι να αναδείξει σε πολιτικό επίπεδο πώς η Ελλάδα τηρεί τη συμφωνία που υπέγραψε τον περασμένο Ιούλιο και σε αυτή δεν προβλέπονταν επιπλέον μέτρα προληπτικού χαρακτήρα. Από το αν τελικά θα γίνει Σύνοδος Κορυφής και ακόμη περισσότερο από το αποτέλεσμα της θα κριθούν πολλά, αφού η κίνηση αυτή είναι υψηλού ρίσκου και φέρνει όλα τα ενδεχόμενα πάνω στο τραπέζι.
Το πρώτο είναι οι εκλογές. Να στήσει κάλπες η κυβέρνηση ζητώντας από τους πολίτες να ψηφίσουν αν θέλουν να συνεχιστεί η πολιτική των μνημονίων που επιβάλλουν οι δανειστές ή όχι. Επί της ουσίας το δίλημμα θα είναι ευρώ ή δραχμή, αφού απόρριψη την μνημονιακής πολιτικής σημαίνει αυτόματα και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.
Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι να κάνει δημοψήφισμα με σαφές αυτή τη φορά το ερώτημα για το αν οι Έλληνες είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν τις θυσίες εντός του ευρώ χωρίς προοπτική εξόδου από την κρίση ή αν θα αποφασίσουν έξοδο από την Ευρωζώνη με προοπτική ανάπτυξης μετά από μερικά χρόνια. Η κυβέρνηση ποντάρει και στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που δείχνουν πώς ο ελληνικός λαός βλέπει ότι με το μνημόνιο δεν υπάρχει καμία προοπτική.
Το τρίτο βεβαίως ενδεχόμενο είναι να συνθηκολογήσει η κυβέρνηση σε κάτι που είναι εξίσου καταστροφικό με αυτό που σήμερα ζητούν οι δανειστές. Να μην ψηφιστούν σήμερα τα προληπτικά μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ αλλά να τεθούν αυτόματα σε εφαρμογή σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι.
Αυτό είναι σαν να ψηφίστηκαν, αφού οι στόχοι 6 χρόνια τώρα δεν επιτυγχάνονται. Η χώρα βρίσκεται σε διαρκή ύφεση και η ύφεση αυτή θα συνεχιστεί όσο λαμβάνονται μέτρα λιτότητας και όχι ανάπτυξης. Η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει τελειώσει και το μόνο το οποίο μπορεί να περιμένει η κυβέρνηση και οι δανειστές είναι μόνο χρέη. Τίποτα άλλο. Εκτός και αν νομίζουν πώς κατάσχοντας τα πάντα θα βρεθεί λύση.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουμε και πάλι επιστρέψει στο δίλημμα ευρώ ή δραχμή. Με ποιον τρόπο η χώρα θα καταφέρει να ορθοποδήσει και οι Έλληνες να αναπνεύσουν και πάλι.
Η κυβέρνηση λοιπόν βρίσκεται ανάμεσα σε συμπληγάδες. Από τη μία οι δανειστές που αξιώνουν μαζί με τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ να ψηφιστεί εδώ και τώρα το πακέτο των προληπτικών μέτρων ύψους 3,6 δισ. ευρώ και από την άλλη η ελληνική κοινωνία που έχει φτάσει στο αμήν μη αντέχοντας και μπορώντας να πληρώσει άλλους φόρους και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που αρχίζουν να δυσανασχετούν πλέον και ορισμένοι σκέφτονται την καταψήφιση των μέτρων.
Το επόμενο διάστημα και εν όσο τα δύο νομοσχέδια θα συζητιούνται στη Βουλή για ψήφιση όλες οι κοινωνικές ομάδες έχουν προγραμματίσει κινητοποιήσεις κατά αυτής της πολιτικής, των μνημονίων και της λιτότητας. Δημιουργείται δηλαδή ένα εκρηκτικό κλίμα που κάνει πολλούς βουλευτές να σκέφτονται να πάνε στις πόλεις για στα χωριά της επαρχίας απ' όπου κατάγονται.
Στο Μέγαρο Μαξίμου ανησυχούν πώς η κυβερνητική πλειοψηφία που σήμερα εμφανίζεται αρραγής μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι έτσι και το Πάσχα να είναι καταλύτης εξελίξεων. Ήδη οι “53” έχουν στείλει μηνύματα.
Αντιδράσεις έχουν εκφράσει επίσης για την ακολουθούμενη πολιτική η Αννέτα Καββαδία και ο Χρήστος Καραγιαννίδης, ενώ οι βουλευτές Νίνα Κασσιμάτη και Άννα Βαγενά είχαν εκφράσει δυσαρέσκεια για το ασφαλιστικό ακόμη και στην αρχική εκδοχή του και όταν δηλαδή δεν συνοδευόταν από το επιπλέον πακέτο των φορολογικών και εισπρακτικών μέτρων.
Και δεν είναι οι μόνοι. Υπάρχουν συνολικά 11 βουλευτές τους οποίους το Μέγαρο Μαξίμου έχει βολιδοσκοπήσει και εντάξει στη ζώνη “υψηλής επικινδυνότητας” για να διαφοροποιηθούν και να κάνουν πίσω στην ψήφιση των δύο νομοσχεδίων (ασφαλιστικό και φορολογικό).
Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που χθες το βράδυ από το Μέγαρο Μαξίμου ενημέρωσαν πώς σήμερα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει με τον πρόεδρο του Ευρωπαικού Συμβουλίου Ντόναλντ Τούσκ προκειμένου να ζητήσει έκτακτη Σύνοδο Κορυφής για το ελληνικό ζήτημα. Πέραν των αντιδράσεων των βουλευτών και του φόβου διαρροών, είχε προηγηθεί η διακοπή των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και η ανακοίνωση από τον Γερούν Νταίσελμπλουμ πώς δεν θα γίνει η συνεδρίαση του Eurogroup την Μεγάλη Πέμπτη παρ΄ότι, όπως είπε, έχει υπάρξει συμφωνία στο 95% των θεμάτων.
Το σκεπτικό του Αλέξη Τσίπρα είναι να αναδείξει σε πολιτικό επίπεδο πώς η Ελλάδα τηρεί τη συμφωνία που υπέγραψε τον περασμένο Ιούλιο και σε αυτή δεν προβλέπονταν επιπλέον μέτρα προληπτικού χαρακτήρα. Από το αν τελικά θα γίνει Σύνοδος Κορυφής και ακόμη περισσότερο από το αποτέλεσμα της θα κριθούν πολλά, αφού η κίνηση αυτή είναι υψηλού ρίσκου και φέρνει όλα τα ενδεχόμενα πάνω στο τραπέζι.
Το πρώτο είναι οι εκλογές. Να στήσει κάλπες η κυβέρνηση ζητώντας από τους πολίτες να ψηφίσουν αν θέλουν να συνεχιστεί η πολιτική των μνημονίων που επιβάλλουν οι δανειστές ή όχι. Επί της ουσίας το δίλημμα θα είναι ευρώ ή δραχμή, αφού απόρριψη την μνημονιακής πολιτικής σημαίνει αυτόματα και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.
Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι να κάνει δημοψήφισμα με σαφές αυτή τη φορά το ερώτημα για το αν οι Έλληνες είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν τις θυσίες εντός του ευρώ χωρίς προοπτική εξόδου από την κρίση ή αν θα αποφασίσουν έξοδο από την Ευρωζώνη με προοπτική ανάπτυξης μετά από μερικά χρόνια. Η κυβέρνηση ποντάρει και στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που δείχνουν πώς ο ελληνικός λαός βλέπει ότι με το μνημόνιο δεν υπάρχει καμία προοπτική.
Το τρίτο βεβαίως ενδεχόμενο είναι να συνθηκολογήσει η κυβέρνηση σε κάτι που είναι εξίσου καταστροφικό με αυτό που σήμερα ζητούν οι δανειστές. Να μην ψηφιστούν σήμερα τα προληπτικά μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ αλλά να τεθούν αυτόματα σε εφαρμογή σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι.
Αυτό είναι σαν να ψηφίστηκαν, αφού οι στόχοι 6 χρόνια τώρα δεν επιτυγχάνονται. Η χώρα βρίσκεται σε διαρκή ύφεση και η ύφεση αυτή θα συνεχιστεί όσο λαμβάνονται μέτρα λιτότητας και όχι ανάπτυξης. Η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει τελειώσει και το μόνο το οποίο μπορεί να περιμένει η κυβέρνηση και οι δανειστές είναι μόνο χρέη. Τίποτα άλλο. Εκτός και αν νομίζουν πώς κατάσχοντας τα πάντα θα βρεθεί λύση.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουμε και πάλι επιστρέψει στο δίλημμα ευρώ ή δραχμή. Με ποιον τρόπο η χώρα θα καταφέρει να ορθοποδήσει και οι Έλληνες να αναπνεύσουν και πάλι.
