Η ιδέα της χρήσης ομοιωμάτων πυραμίδων για την συντήρηση του φαγητού ανήκει αρχικά σε έναν άντρα, με το όνομα Antoine Bovis ο οποίος, την δεκαετία του 1930,
κατά την διάρκεια επίσκεψης του στην Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου, παρατήρησε έναν κάδο σκουπιδιών μέσα στον θάλαμο του Βασιλιά όπου οργανικό υλικό είχε διατηρηθεί τέλεια και έπρεπε να αποσυντεθεί.
Η έκπληξη ήταν ότι οι κάδοι σκουπιδιών έξω από τον θάλαμο ήταν γεμάτοι με τα συνηθισμένα υλικά που αποσυντίθονταν. Υπέθεσε ότι κάτι που σχετίζονταν με την ενέργεια της πυραμίδας δρούσε σαν συντηρητικό. Όταν επέστρεψε στην Γαλλία, πειραματίστηκε τοποθετώντας παρόμοια αντικείμενα κάτω από μια χειροποίητη πυραμίδα. Μεγάλη ήταν η έκπληξη του όταν βρήκε ότι τα αντικείμενα κάτω από την πυραμίδα δεν πάλιωναν τόσο γρήγορα όσο πάλιωναν τα αντικείμενα που δεν ήταν κάτω από την πυραμίδα.
Από τότε, πολλοί είναι εκείνοι που έκαναν παρόμοια πειράματα τα οποία κατ’ επανάληψη αναδεικνύουν την πολύτιμη δράση των πυραμίδων στα τρόφιμα. Οι Bill Schul και Ed Petti, οι οποίοι έγραψαν ένα βιβλίο σχετικά με τα οφέλη των ομοιωμάτων πυραμίδας, δοκίμασαν την θεωρία με δύο πανομοιότυπα δοχεία με γάλα πάνω σε έναν πάγκο.
Τοποθέτησαν το ένα μέσα και το άλλο έξω από μια χειροποίητη πυραμίδα. Επτά ημέρες αργότερα, το γάλα έξω από την πυραμίδα χάλασε, ενώ το γάλα στο εσωτερικό άρχισε απλά να πήζει. Έξι εβδομάδες αργότερα, το πηγμένο γάλα έγινε γιαούρτι.
Ένας άλλος πειραματιστής, ο James Raymond Wolfe, τοποθέτησε ένα ποτήρι με νερό μέσα σε μια πυραμίδα για μια εβδομάδα και ένα ποτήρι ελέγχου έξω από την πυραμίδα. Η βοηθός του γέμισε αριθμημένα φιαλίδια με το προκύπτον νερό. Μετά ο Wolf πότισε σπόρους ηλιοτροπίων χωρίς να γνωρίζει ποιο νερό ήταν ποιο. Σε κάθε περίπτωση, οι σπόροι που ποτίστηκαν με το νερό που είχε φορτιστεί με την ενέργεια της πυραμίδας μεγάλωσαν γρηγορότερα. Πολυάριθμα πειράματα, με διαφορετικούς ανθρώπους, επίσης επιβεβαίωσαν ότι οι σπόροι βλασταίνουν πιο εύκολα και η ανάπτυξη των φυτών επιταχύνεται από την δύναμη της πυραμίδας.
Επί πλέον, τυφλά πειράματα γεύσης που συγκρίνουν τρόφιμα κάτω από μια πυραμίδα με τα ίδια τρόφιμα που δεν έχουν εμπλουτιστεί με την ενέργεια της πυραμίδας σταθερά δείχνουν ότι οι άνθρωποι προτιμούν το φαγητό που είχε μείνει κάτω από την πυραμίδα. Γενικά, πικρά και ξινά φαγητά γίνονται πιο ελαφρά. Γλυκά φαγητά γίνονται πιο γλυκά. Φαγητά με υψηλά όξινη γεύση λιγότερο έντονα.
Από την Αρχαία Αίγυπτο μέχρι την σύγχρονη ζωή του σήμερα, υπάρχουν στοιχεία που δεν έχουν δημοσιευθεί και δείχνουν ότι η πυραμίδα έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Με την προϋπόθεση ότι οι διαστάσεις είναι οι σωστές, ακόμη και η πιο μικρή πυραμίδα φαίνεται να λειτουργεί διατηρώντας τα τρόφιμα.
Για να εμπλουτίσετε το φαγητό σας με την ενέργεια της πυραμίδας, θα πρέπει να φτιάξετε μια πυραμίδα με τις ακόλουθες διαστάσεις: 12” βάση, 11.4’’ πλευρές, και 7.6’’ ύψος. Έτσι θα δημιουργηθεί ένα αντίγραφο των αναλογιών της Πυραμίδας της Γκίζης.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το υλικό δεν φαίνεται να είναι τόσο σημαντικό όσο οι διαστάσεις. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξύλο, χαλκό, μέταλλο, κόντρα πλακέ, ή ακόμα και καλαμάκια για αναψυκτικά. (Οι πυραμίδες από χάλκινο σύρμα, πάντως, θεωρούνται συνήθως οι πλέον κατάλληλες).
Καμιά οριστική έρευνα δεν έχει γίνει που να επικυρώνει τα ερασιτεχνικά πειράματα, αλλά ακόμα κι έτσι, θα θέλατε ίσως να αγοράσετε μια από ένα τοπικό θεραπευτικό κέντρο ή να δημιουργήσετε μία για τον εαυτό σας για να εξερευνήσετε αυτό των μυστικό των αρχαίων.
(Απόσπασμα από το βιβλίο των Denise Linn & Meadow Linn, “The Mystic Cookbook: the secret alchemy of food”)
