Διαβάζοντας προ ημερών τον ημερήσιο τύπο το μάτι μου έπεσε σε μια αναφορά με τίτλο
«Από το Βrain Drain στο Brain Gain
Θα γυρνούσα στην Ελλάδα αν…
- Μπορούσα να εργαστώ σε αντίστοιχο επάγγελμα χωρίς διαφθορά.
- Άλλαζε η φορολογική πολιτική στις νέες επιχειρήσεις.
- Με αντιμετώπιζαν με σεβασμό και αξιοκρατία.
- Το κράτος στήριζε ένα νέο μου ξεκίνημα.
- Ήξερα ότι θα αναγνωρίζονταν οι κόποι που έχω καταβάλει στην εκπαίδευσή μου.
- Υπήρχε πιθανότητα να αλλάξει η νοοτροπία των πολιτών.
- Έβγαινε από το μνημόνιο και υπήρχε μια σταθερά ανοδική πορεία, ώστε να αισθάνομαι ασφάλεια και να κάνω πλάνα για το μέλλον.
- Ήταν ένα σοβαρό κράτος που σέβεται τον πολίτη.
- Έβρισκα μια δουλειά που να με ικανοποιεί, με λιγότερα χρήματα, αλλά να ζω αξιοπρεπώς και να συμμετέχω σε μια ομάδα με δημιουργικούς συναδέλφους, που έχουν στόχο.
- Η πολιτική κατάσταση δεν μου προκαλούσε πια ανασφάλεια
___________________________________
Εεε, να πω κάτι;
Μάλλον διαλανθάνει της προσοχής όλων ότι εδώ και αρκετά χρόνια, σε αντίθεση με κάποια σποραδικά πταίσματα (και εντάξει, ενίοτε και κακουργήματα…) του δημοσίου τομέα που υπάρχουν σε όλες της χώρες του πολιτισμένου κόσμου, στην Ελλάδα είναι καθολικά θεσμοθετημένη, ονομαστικά αναγνωρίσιμη και απόλυτα κυρίαρχη η κρατικοδίαιτη μετριότητα.
Η οποία, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή ΠΟΤΕ δεν την έλεγξε κανένας όσον αφορά πως διαχειρίζεται τα χρήματα των φόρων μας, σταδιακά σήκωσε ανάστημα, έβγαλε γλώσσα, άλλαξε πολίτικο ξενιστή πολλές φορές και στο τέλος έκανε το δικό της πραξικόπημα βρίσκοντας το ιδανικό όχημα προς την εξουσία, και τώρα είναι πλέον ανοικτά και ανερυθρίαστα στα πράγματα, σε βαθμό που δεν ισχύει σε καμιά πολιτισμένη χώρα στον κόσμο.
Η οποία πλέον αποκαλεί ανοικτά την αριστεία «στίγμα», την επαγγελματική εξέλιξη (αναφέρεται και με τον ξενικό όρο «καριέρα») «αρρώστια», διορίζει Καρανίκες, συγγενείς και ερωτικούς συντρόφους όπου και όσους γουστάρει, και βγάζει γλώσσα όταν της το επισημαίνεις (το «ξιδάκι» του κου Φωτόπουλου το θυμάστε;), νομοθετεί απροκάλυπτα εναντίον του ιδιωτικού τομέα, αναγκάζει τον κάθε δημιουργικό και τίμιο άνθρωπο να εξοριστεί, να γίνει φοροφυγάς ή να μολύνει την αισθητική και την αξιοπρέπεια του συναγελαζόμενος με το περιβάλλον του περίφημου «δημοσίου».
Η οποία χλευάζει τη γλωσσομάθεια, τις σπουδές που δεν σχετίζονται με αφηρημένα «ανθρωπιστικά» αντικείμενα, όσους πήγαν παραπέρα και έκαναν κάτι στη ζωή τους. Η οποία όσο και να θέλει να το κρύψει, σε μια ολόκληρη Αθήνα-χαβούζα ενοχλείται ΜΟΝΟ από το νεόδμητο λαμπρό μέγαρο πολιτισμού -δωρεά- του ιδρύματος Νιάρχου και σκυλιάζει από την προοπτική το Ελληνικό να πάψει να είναι φαβέλα.
Η οποία, πλέον ξεδιάντροπα δείχνει τα σάπια δόντια της παντού και παραμένει πιο αδιάβροχη παρά ποτέ στις αλλαγές, αδιάφορη στις προκλήσεις και η οποία θρασύτατα μετακυλύει τις συνέπειες της δυσλειτουργίας της στην κοινωνία-όμηρο της ανικανότητας του σε κάθε τομέα.
Και αυτό, ανεξάρτητα από όσες παρουσιάσεις με πολύχρωμα slides και να γίνουν σε ξενοδοχεία και κυριλέ αίθουσες, όσες σελίδες και μελάνι, διαδικτυακό και μη και εάν καταναλωθεί στο να καταγράφει απλά ζημιές και ίχνη από πατημασιές μέσα στο δωμάτιο, χωρίς να καταδεικνύει τον ίδιο τον ελέφαντα που τσαλαπατάει ανεξέλεγκτα ενώ όλοι κάνουν πως δεν βλέπουν!
Το πρόβλημα έχει και ταυτότητα και ονοματεπώνυμο. Βρείτε τη γενναιότητα να το κατονομάσετε και να αντιδράσετε οργανωμένα και χωρίς περιττές εκθέσεις ιδεών.ΔΕΝ υπάρχει χρόνος!!!
