Την ίδια ώρα οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο χορός των Ρίχτερ αναμένεται να κρατήσει για καιρό. Οι 200 μετασεισμοί – μεγέθους από 2 έως 5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ – έχουν διττή ανάγνωση από τους επιστήμονες. Από τη μία θεωρούν καλό να υπάρχει εκτόνωση της σεισμικής διέγερσης, από την άλλη όμως ανησυχούν για το μέγεθος και τη διάρκειά της.
«Με ανησυχεί το γεγονός ότι η σεισμική δραστηριότητα δεν λέει να κοπάσει», επισημαίνει, μεταξύ άλλων, στα «Νέα» ο πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), καθηγητής Γεωλογίας, Ευθύμιος Λέκκας.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΟΑΣΠ, στην περιοχή υπάρχουν μικρά ρήγματα με κατεύθυνση από Βορρά προς Νότιο τα οποία – με τα έως τώρα επιστημονικά δεδομένα – δεν έχουν πολλές πιθανότητες να δώσουν έναν νέο μεγάλο σεισμό. Ωστόσο, όπως λέει, «πάντα υπάρχει ένα αλλά...».
Άγνωστο ρήγμα
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο επειδή, κατά τον Ευθύμιο Λέκκα, το ρήγμα που προκάλεσε σεισμό δεν είναι γνωστό «και οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν την ιστορία του».
Ο μεγαλύτερος σεισμός που σημειώθηκε στην ευρύτερη περιοχή ήταν στις 26 Ιουλίου του 1996 στην Κόνιτσα, μεγέθους 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, όπου προκλήθηκαν μεγάλες ζημιές σε κτίρια, χωρίς ευτυχώς να θρηνήσουμε θύματα.
Για τον γεωλόγο σεισμολόγο, διευθυντή ερευνών στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, Θανάση Γκανά «το σημαντικότερο επιστημονικό γεγονός είναι ότι έγινε πάνω στο προαναφερόμενο ρήγμα με κατεύθυνση ΒΔ-ΝΑ, το οποίο είναι παράλληλο με τη λεκάνη των Ιωαννίνων. Έτσι μάθαμε ότι υπάρχουν ρήγματα σε βάθος από 8 έως 15 χιλιόμετρα για τα οποία έως τώρα δεν είχαμε ενδείξεις αφού δεν ξέραμε την ακριβή τους θέση».
Κατά τον Θανάση Γκανά, το ρήγμα κλείνει προς το βουνό Μιτσικέλι – το οποίο ξεπροβάλλει στο βόρειο τμήμα της λίμνης των Ιωαννίνων – και η κίνηση που σημειώθηκε ήταν αρκετή για να μετακινηθεί η Πίνδος (το όρος Μιτσικέλι) ελάχιστα προς τα δυτικά.
