Πιθανοί κομήτες πριν τη αυγή - Αυτό το μήνα στο βόρειο ημισφαίριο του ουρανού οι παρατηρητές μπορούν να έχουν την ευκαιρία να δουν ένα κομήτη! Η κεφαλή του κομήτη 45P/Honda–Mrkos–Pajdusakova θα κάνει την πλησιέστερη προσέγγιση της στη Γη στις 11 Φεβρουαρίου. Στις αρχές Φεβρουαρίου χρησιμοποιήστε ένα ζευγάρι κυάλια και ψάξτε για μια μικρή αλλά ευδιάκριτη 8ου μεγέθους "χνουδωτή μπάλα" ακριβώς πάνω από τον ανατολικό ορίζοντα πριν από την αυγή. Μέχρι τα μέσα του μήνα θα ανεβαίνει πριν από τα μεσάνυχτα, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί, καθώς η ημισέληνος θα βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Προς το τέλος του Φεβρουαρίου, η Σελήνη είναι έξω από το δρόμο του, ο κομήτης σκαρφαλώνει υψηλότερα, αλλά πιθανότατα με δυσδιάκριτο 12ο ή 13ο μέγεθος.
Μεγάλο Σμήνος για κυάλια – Χρησιμοποιήστε κυάλια 50 χιλιοστών ή και μεγαλύτερακιάλια αστρονομίας για μια υπέροχη θέα του συμπλέγματος αστέρων των Πλειάδων (M45), το οποίο θα βρίσκεται ψηλά στον βορειοδυτικό ουρανό κατά τη διάρκεια του Φεβρουαρίου.
Ενώ το σμήνος M45 μπορεί να το δει κάποιος με γυμνό μάτια από μια αγροτική τοποθεσία με σκοτεινό ουρανό, αυτό το ανοιχτό σμήνος αστέρων είναι ένα πολύ πιο εντυπωσιακό θέαμα με κιάλια. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα χαμηλής ισχύος, ευρέως πεδίου προσοφθάλμιο σε οποιοδήποτε τηλεσκόπιο.
Αγαπημένο μας Νεφέλωμα – Σε όλη τη διάρκεια του Φεβρουάριο, ο αστερισμός του Ωρίωνα θα βρίσκεται σε εξαιρετική θέση προβολής για τους παρατηρητές. Χρησιμοποιήστε 50 χιλιοστών ή και μεγαλύτερα κιάλια και κοιτάξτε την περιοχή κάτω από τα τρία αναγνωρίσιμα αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα για μια υπέροχη θέα του Μ42, του Νεφέλωματος του Ωρίωνα. Για μια καλύτερη παρατήρηση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα τηλεσκόπιο οποιουδήποτε μεγέθους, αλλά σας προτείνουμε ένακατοπτρικό τηλεσκόπιο 6’’ για μια συναρπαστική εμπειρία.
Χειμωνιάτικο σμήνος αστεριών - Κοιτάξτε ανατολικά από το φωτεινότερο αστέρι, τον Σείριο, στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός με ένα τηλεσκόπιο για να δείτε δύο όμορφα σμήνη αστέρων, M46 και M47 στον αστερισμό Puppis. Για περισσότερες παρατηρήσεις συμπλέγματος αστέρων τον Φεβρουάριο, κοιτάξτε στον αστερισμό Auriga τα λαμπερά σμήνη M36, M37 και M38 ή το Μ35 στον αστερισμό των Διδύμων.
Νέα Σελήνη - Η Νέα Σελήνη στις 26 Φεβρουαρίου υπόσχεται σκοτεινό ουρανό και μια μεγάλη ευκαιρία για παρατήρηση του χειμωνιάτικου Γαλαξία μας καθώς και για παρατήρηση στο βαθύ σύμπαν με μεγαλύτερα τηλεσκόπια.
Φωτεινοί Γαλαξίες - Στα τέλη Φεβρουαρίου, οι φωτεινοί γαλαξίες M81 και M82 θα είναι ψηλά στον ουρανό, για τους παρατηρητές στην Βόρεια Αμερική. Από μια σκοτεινή περιοχή του ουρανού, αυτοί οι γαλαξίες είναι ορατοί με κυάλια 50 χιλιοστά ή καιμεγαλύτερα, αλλά σας προτείνουμε να χρησιμοποιήσετε ένα μεγάλο τηλεσκόπιο για να κυνηγήσετε αυτούς τους γαλαξίες κάτω ακριβώς από το μπροστινό άκρο του Αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου. Πολλοί παρατηρητές θεωρούν ότι ο M81 & M82 είναι το καλύτερο ζευγάρι γαλαξιών στον ουρανό!
Αντικείμενο πρόκληση - Στον αστερισμό του Μονόκερου βρίσκεται το 9ου μεγέθους μεταβλητό νεφέλωμα του Hubble (NGC 2261), το οποίο πήρε τι όνομά του από τον αστρονόμο Edwin Hubble (όπως το τηλεσκόπιο Hubble). Αν και είναι μικρό, αυτό το μακρινό νεφέλωμα ανάκλασης είναι αρκετά φωτεινό για παρατήρηση με κυάλια 70 χιλιοστών. Όπως υποδηλώνει το όνομα, διαφέρει σε μέγεθος και φωτεινότητα και η λάμψη του "τροφοδοτείται" από ένα μεταβλητό αστέρι θαμμένο στο νέφος του.
Μικρομετεωρίτες βρέθηκαν σε στέγες πόλης
Σε μια πρόσφατη μελέτη συνέλεξαν μικρομετεωρίτες από στέγες ευρωπαϊκών πόλεων.
Αποφεύγετε την σκέψη ότι θα πρέπει να καθαρίσετε τις υδρορροές σας φέτος την άνοιξη; Κάντε μια επανεξέταση τι μπορεί να είναι αυτός ο καθαρισμός. Ανακατεμένοι με τα απορρίμματα μπορεί να βρίσκονται μερικοί μικροσκοπικοί μικρομετεωρίτες, συντρίμμια κυριολεκτικά έξω από τον κόσμο μας.
Μια πρόσφατη μελέτη από το Imperial College του Λονδίνου, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών και μια ομάδα γνωστή ως Σχέδιο Stardust, μας έδειξε ότι μια σιωπηλή κοσμική βροχή πέφτει ακριβώς πάνω από το κεφάλι μας.
Η βροχή αποτελείται από μικρομετεωρίτες, μικρά σωματίδια σκόνης που χτυπούν στην ατμόσφαιρα της Γης. Οι μικρομετεωρίτες είναι εμφανώς δύσκολο να μελετηθούν σε άριστη κατάσταση, αλλά το Σχέδιο Stardust προσπαθεί να συλλέξει ιζήματα από τις υδρορροές των τελευταίων ορόφων των αστικών οικιών τα τελευταία επτά χρόνια. Και τα κατάφεραν: η πρόσφατη μελέτη συνέλεξε μια συναρπαστική σειρά από μικρομετεωρίτες από τις αστικές στέγες του Oslo στη Νορβηγία και του Παρισιού στη Γαλλία.
Αστικοί διαστημικοί βράχοι
Το να βρουν μικροσκοπικά κομμάτια των διαστημικών αποβλήτων, δεν είναι εύκολο. Το Σχέδιο Stardust συνέλεξε και φιλτράρισε μέσα από 300 κιλά (660 λίβρες) υλικού από μια συνολική έκταση που καλύπτει 30.000 τετραγωνικά μέτρα. Από αυτά περίπου 500 βράχοι πέρασαν από αυστηρό έλεγχο.
Ψάχνοντας μεταφορικά βελόνες στα άχυρα, οι επιστήμονες κοσκίνισαν πρώτα μέσα από την συλλογή συντρίμμια με μαγνήτες, δεδομένου ότι οι περισσότεροι απλοί μετεωρίτες χονδρίτη, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες έπλυναν τα υπόλοιπα και στη συνέχεια ταξινόμησαν με κόπο τους βράχους ανάλογα με το μέγεθος και το σχήμα τους.
Αγαπημένο μας Νεφέλωμα – Σε όλη τη διάρκεια του Φεβρουάριο, ο αστερισμός του Ωρίωνα θα βρίσκεται σε εξαιρετική θέση προβολής για τους παρατηρητές. Χρησιμοποιήστε 50 χιλιοστών ή και μεγαλύτερα κιάλια και κοιτάξτε την περιοχή κάτω από τα τρία αναγνωρίσιμα αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα για μια υπέροχη θέα του Μ42, του Νεφέλωματος του Ωρίωνα. Για μια καλύτερη παρατήρηση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα τηλεσκόπιο οποιουδήποτε μεγέθους, αλλά σας προτείνουμε ένακατοπτρικό τηλεσκόπιο 6’’ για μια συναρπαστική εμπειρία.
Χειμωνιάτικο σμήνος αστεριών - Κοιτάξτε ανατολικά από το φωτεινότερο αστέρι, τον Σείριο, στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός με ένα τηλεσκόπιο για να δείτε δύο όμορφα σμήνη αστέρων, M46 και M47 στον αστερισμό Puppis. Για περισσότερες παρατηρήσεις συμπλέγματος αστέρων τον Φεβρουάριο, κοιτάξτε στον αστερισμό Auriga τα λαμπερά σμήνη M36, M37 και M38 ή το Μ35 στον αστερισμό των Διδύμων.
Νέα Σελήνη - Η Νέα Σελήνη στις 26 Φεβρουαρίου υπόσχεται σκοτεινό ουρανό και μια μεγάλη ευκαιρία για παρατήρηση του χειμωνιάτικου Γαλαξία μας καθώς και για παρατήρηση στο βαθύ σύμπαν με μεγαλύτερα τηλεσκόπια.
Φωτεινοί Γαλαξίες - Στα τέλη Φεβρουαρίου, οι φωτεινοί γαλαξίες M81 και M82 θα είναι ψηλά στον ουρανό, για τους παρατηρητές στην Βόρεια Αμερική. Από μια σκοτεινή περιοχή του ουρανού, αυτοί οι γαλαξίες είναι ορατοί με κυάλια 50 χιλιοστά ή καιμεγαλύτερα, αλλά σας προτείνουμε να χρησιμοποιήσετε ένα μεγάλο τηλεσκόπιο για να κυνηγήσετε αυτούς τους γαλαξίες κάτω ακριβώς από το μπροστινό άκρο του Αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου. Πολλοί παρατηρητές θεωρούν ότι ο M81 & M82 είναι το καλύτερο ζευγάρι γαλαξιών στον ουρανό!
Αντικείμενο πρόκληση - Στον αστερισμό του Μονόκερου βρίσκεται το 9ου μεγέθους μεταβλητό νεφέλωμα του Hubble (NGC 2261), το οποίο πήρε τι όνομά του από τον αστρονόμο Edwin Hubble (όπως το τηλεσκόπιο Hubble). Αν και είναι μικρό, αυτό το μακρινό νεφέλωμα ανάκλασης είναι αρκετά φωτεινό για παρατήρηση με κυάλια 70 χιλιοστών. Όπως υποδηλώνει το όνομα, διαφέρει σε μέγεθος και φωτεινότητα και η λάμψη του "τροφοδοτείται" από ένα μεταβλητό αστέρι θαμμένο στο νέφος του.
Μικρομετεωρίτες βρέθηκαν σε στέγες πόλης
Σε μια πρόσφατη μελέτη συνέλεξαν μικρομετεωρίτες από στέγες ευρωπαϊκών πόλεων.
Αποφεύγετε την σκέψη ότι θα πρέπει να καθαρίσετε τις υδρορροές σας φέτος την άνοιξη; Κάντε μια επανεξέταση τι μπορεί να είναι αυτός ο καθαρισμός. Ανακατεμένοι με τα απορρίμματα μπορεί να βρίσκονται μερικοί μικροσκοπικοί μικρομετεωρίτες, συντρίμμια κυριολεκτικά έξω από τον κόσμο μας.
Μια πρόσφατη μελέτη από το Imperial College του Λονδίνου, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών και μια ομάδα γνωστή ως Σχέδιο Stardust, μας έδειξε ότι μια σιωπηλή κοσμική βροχή πέφτει ακριβώς πάνω από το κεφάλι μας.
Η βροχή αποτελείται από μικρομετεωρίτες, μικρά σωματίδια σκόνης που χτυπούν στην ατμόσφαιρα της Γης. Οι μικρομετεωρίτες είναι εμφανώς δύσκολο να μελετηθούν σε άριστη κατάσταση, αλλά το Σχέδιο Stardust προσπαθεί να συλλέξει ιζήματα από τις υδρορροές των τελευταίων ορόφων των αστικών οικιών τα τελευταία επτά χρόνια. Και τα κατάφεραν: η πρόσφατη μελέτη συνέλεξε μια συναρπαστική σειρά από μικρομετεωρίτες από τις αστικές στέγες του Oslo στη Νορβηγία και του Παρισιού στη Γαλλία.
Αστικοί διαστημικοί βράχοι
Το να βρουν μικροσκοπικά κομμάτια των διαστημικών αποβλήτων, δεν είναι εύκολο. Το Σχέδιο Stardust συνέλεξε και φιλτράρισε μέσα από 300 κιλά (660 λίβρες) υλικού από μια συνολική έκταση που καλύπτει 30.000 τετραγωνικά μέτρα. Από αυτά περίπου 500 βράχοι πέρασαν από αυστηρό έλεγχο.
Ψάχνοντας μεταφορικά βελόνες στα άχυρα, οι επιστήμονες κοσκίνισαν πρώτα μέσα από την συλλογή συντρίμμια με μαγνήτες, δεδομένου ότι οι περισσότεροι απλοί μετεωρίτες χονδρίτη, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες έπλυναν τα υπόλοιπα και στη συνέχεια ταξινόμησαν με κόπο τους βράχους ανάλογα με το μέγεθος και το σχήμα τους.
Τέλος, κάτω από ένα διοπτρικό μικροσκόπιο οι ερευνητές εξέτασαν την λάμψη και το σφαιρικό σχήμα τους, ενδεικτικό της κατάλυσης τους κατά τη διάρκεια της ατμοσφαιρικής εισόδου. Από τα 500 σωματίδια που συνέλεξαν, 48 στη συνέχεια ενσωματώθηκαν σε ρητίνη και στιλβώθηκαν για περαιτέρω χαρακτηρισμό.
Οι μικρομετεωρίτες που συνέλεξαν είναι μικροσκοπικοί. Οι μεγαλύτεροι από αυτούς είναι λίγο κάτω από μισό χιλιοστό, μόλις ορατοί με γυμνό μάτι.
Μετεωρίτες στις υδρορροές: Πραγματικότητα ή Φαντασία;
Η ιδέα των «μικρομετεωριτών στις υδρορροές" είναι ένα θέμα διαμάχης στους κύκλους των συλλεκτών μετεωριτών. Η ιδέα έγινε μόδα, χάρη σε μια μελέτη του 1940. Ωστόσο , μεταγενέστερες μελέτες διαπίστωσαν ότι η αφθονία των μαγνητικών μικροσφαιρών μειώθηκε απότομα μακριά από τις αστικές περιοχές, και η σύγχρονη ρύπανση είναι γεμάτη από μεταλλικά σωματίδια που προσθέτουν μια σταθερή ροή ‘’ψευδών μικρομετεωριτών’’, που μπερδεύουν τις προσπάθειες αναζήτησης.
Ακόμα, είναι ένα διασκεδαστικό και εύκολο πρόγραμμα να τοποθετηθεί ένας κουβάς με ένα NIB (νεοδύμιου-σιδήρου-βηρυλλίου) σούπερ-μαγνήτη, κάτω από το τέλος της υδρορροής για να δούμε τι θα προκύψει.
Σε αυτή τη μελέτη, η ομάδα εξέτασε συγκεκριμένα μικρομετεωρίτες που ταίριαζαν με τις ορυκτές συνθέσεις γνωστών δειγμάτων, καθώς και σε δείγματα βαθέων υδάτων, καθώς και εκείνων που προέρχονται από το πηγάδι στο Νότιο Πόλο στην Ανταρκτική, τα οποία περιέχουν επίσης παρόμοιους μικρομετεωρίτες σιδήρου-νικελίου και θειούχων σταγόνων, ενδεικτικό των μικρομετεωριτών.
Εκτός του ότι είναι η μεγαλύτερη μελέτη μέχρι σήμερα, σηματοδοτεί επίσης και την πρώτη μέτρηση μακροπρόθεσμα της ροής της εισερχόμενης σκόνης μικρομετεωριτών. Η ομάδα υπολογίζει ότι 100 τόνοι σκόνης μικρομετεωριτών πέφτουν στη Γη κάθε μέρα, με περίπου ένα "χτύπημα" ανά τετραγωνικό μέτρο ανά έτος.
Οι μικρομετεωρίτες που συνέλεξαν είναι μικροσκοπικοί. Οι μεγαλύτεροι από αυτούς είναι λίγο κάτω από μισό χιλιοστό, μόλις ορατοί με γυμνό μάτι.
Μετεωρίτες στις υδρορροές: Πραγματικότητα ή Φαντασία;
Η ιδέα των «μικρομετεωριτών στις υδρορροές" είναι ένα θέμα διαμάχης στους κύκλους των συλλεκτών μετεωριτών. Η ιδέα έγινε μόδα, χάρη σε μια μελέτη του 1940. Ωστόσο , μεταγενέστερες μελέτες διαπίστωσαν ότι η αφθονία των μαγνητικών μικροσφαιρών μειώθηκε απότομα μακριά από τις αστικές περιοχές, και η σύγχρονη ρύπανση είναι γεμάτη από μεταλλικά σωματίδια που προσθέτουν μια σταθερή ροή ‘’ψευδών μικρομετεωριτών’’, που μπερδεύουν τις προσπάθειες αναζήτησης.
Ακόμα, είναι ένα διασκεδαστικό και εύκολο πρόγραμμα να τοποθετηθεί ένας κουβάς με ένα NIB (νεοδύμιου-σιδήρου-βηρυλλίου) σούπερ-μαγνήτη, κάτω από το τέλος της υδρορροής για να δούμε τι θα προκύψει.
Σε αυτή τη μελέτη, η ομάδα εξέτασε συγκεκριμένα μικρομετεωρίτες που ταίριαζαν με τις ορυκτές συνθέσεις γνωστών δειγμάτων, καθώς και σε δείγματα βαθέων υδάτων, καθώς και εκείνων που προέρχονται από το πηγάδι στο Νότιο Πόλο στην Ανταρκτική, τα οποία περιέχουν επίσης παρόμοιους μικρομετεωρίτες σιδήρου-νικελίου και θειούχων σταγόνων, ενδεικτικό των μικρομετεωριτών.
Εκτός του ότι είναι η μεγαλύτερη μελέτη μέχρι σήμερα, σηματοδοτεί επίσης και την πρώτη μέτρηση μακροπρόθεσμα της ροής της εισερχόμενης σκόνης μικρομετεωριτών. Η ομάδα υπολογίζει ότι 100 τόνοι σκόνης μικρομετεωριτών πέφτουν στη Γη κάθε μέρα, με περίπου ένα "χτύπημα" ανά τετραγωνικό μέτρο ανά έτος.
Τα δείγματα που λαμβάνονται από το Νότιο Πόλο, το Larkman Νουνατάκ Moraine και το CapPrud'homme στην Ανταρκτική εξιστορούν επίσης τη σταθερή ροή του βομβαρδισμού μικρομετεωριτών τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια.
Οι μελέτες στην Ανταρκτική βρήκαν επίσης μια λεπτή αλλαγή στη σύνθεση του υλικού των υπολειμμάτων. Η μελέτη του ‘’τελευταίων ορόφων’’ δεν γίνεται για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να επιβεβαιώσει αυτό το αποτέλεσμα, αλλά μπορεί να δώσει το πλαίσιο.
Οι μελέτες στην Ανταρκτική βρήκαν επίσης μια λεπτή αλλαγή στη σύνθεση του υλικού των υπολειμμάτων. Η μελέτη του ‘’τελευταίων ορόφων’’ δεν γίνεται για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να επιβεβαιώσει αυτό το αποτέλεσμα, αλλά μπορεί να δώσει το πλαίσιο.
"Η νέα μελέτη είναι η μόνη δειγματοληψία των ελεγμένων μικρομετεωριτών από στέγες," λέει ο Matthew Genge (Imperial College του Λονδίνου). "Επειδή αυτά είναι τα νεότερα μεγάλα σωματίδια, μας επιτρέπει να κάνουμε συγκρίσεις με εκείνους που συλλέγονται κατά τη διάρκεια πολύ μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος."
Η NASA ενδιαφέρεται επίσης για την ροή των μικρομετεωριτών μέσα από το περιβάλλον κοντά στη Γη. Οι αστροναύτες έχουν εξιστορήσει τις επιπτώσεις στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπως για αυτούς που συνέλεξαν μέσα από μια από τις ηλιακές συστοιχίες του σταθμού το 2013. Οι μηχανικοί του διαστημικού λεωφορείου επίσης βρίσκουν συνήθως ‘’κουκούτσια’’ από πτώσεις μικρομετεωριτών στα παράθυρα.
Η NASA ενδιαφέρεται επίσης για την ροή των μικρομετεωριτών μέσα από το περιβάλλον κοντά στη Γη. Οι αστροναύτες έχουν εξιστορήσει τις επιπτώσεις στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπως για αυτούς που συνέλεξαν μέσα από μια από τις ηλιακές συστοιχίες του σταθμού το 2013. Οι μηχανικοί του διαστημικού λεωφορείου επίσης βρίσκουν συνήθως ‘’κουκούτσια’’ από πτώσεις μικρομετεωριτών στα παράθυρα.
Ο θρυμματισμός που προκαλείται από τις πτώσεις μικρομετεωριτών στο εξωτερικό του διαστημικού σταθμού είναι επίσης μια ανησυχία, καθώς οι αιχμηρές άκρες τους, θα μπορούσαν εύκολα να σχίσουν ένα γάντι στολής.
Παρά τις προκλήσεις που συνδέονται με τη συλλογή και την ανάλυση, ο ιδρυτής του Σχεδίου Stardust Jon Larsen συνεχίζει να ενθαρρύνει ερασιτέχνες αστικούς κυνηγούς μετεωριτών στη σελίδα του στο Facebook. «Το ιερό δισκοπότηρο της έρευνας για μικρομετεωρίτες," λέει ο Larsen, "θα είναι να βρούμε έναν τρόπο για να διαχωρίσουμε μικρομετεωρίτες από την επίγεια μόλυνση."
Είναι περίεργο να σκεφτεί κανείς ότι το υλικό των περισσότερων μετεωριτών χάνεται στο συνονθύλευμα των χερσαίων βράχων και σύντομα πέφτει θύμα της διάβρωσης και των καθιζήσεων. Το Σχέδιο Stardust μας δείχνει ότι μερικές φορές διαστημικοί βράχοι έρχονται σε μας, εάν ξέρουμε πού να ψάξουν για αυτούς.
Παρά τις προκλήσεις που συνδέονται με τη συλλογή και την ανάλυση, ο ιδρυτής του Σχεδίου Stardust Jon Larsen συνεχίζει να ενθαρρύνει ερασιτέχνες αστικούς κυνηγούς μετεωριτών στη σελίδα του στο Facebook. «Το ιερό δισκοπότηρο της έρευνας για μικρομετεωρίτες," λέει ο Larsen, "θα είναι να βρούμε έναν τρόπο για να διαχωρίσουμε μικρομετεωρίτες από την επίγεια μόλυνση."
Είναι περίεργο να σκεφτεί κανείς ότι το υλικό των περισσότερων μετεωριτών χάνεται στο συνονθύλευμα των χερσαίων βράχων και σύντομα πέφτει θύμα της διάβρωσης και των καθιζήσεων. Το Σχέδιο Stardust μας δείχνει ότι μερικές φορές διαστημικοί βράχοι έρχονται σε μας, εάν ξέρουμε πού να ψάξουν για αυτούς.
Πηγή : Orion – Nasa - Sky & Telescope