Βρέθηκα αποβραδίς στα Χαυτεία την περασμένη Τετάρτη 15 του Φλεβάρη,, επιστρέφοντας από επαγγελματική απασχόληση. Βλέπω την "
Πανεπιστημίου" στο ύψος του "hotel TITANIA" γεμάτη κόσμο και δεκάδες αστυνομικούς να περιπολούν.
Τί συμβαίνει;
Απλά, ... ένας ακόμα σωτήρας στο προσκήνιο: Συγκέντρωση-ομιλία του κ. Σπυρίδωνα (Πίπη) Άδωνι Γεωργιάδη (με δύο ονόματα, και ως σύγχρονος και ως αρχαϊζων, για να "πιάνει" όλη την ιστορία, όλα τα ταμπλώ). Ξέρετε, αυτού που σατίριζε παλιότερα τον Σαμαρά κι ορκίζονταν, ότι
δεν ήθελε νταλαβέρια με την ΝΔ. Τώρα είναι ο αντιπρόεδρός της! Τί δεν καταλαβαίνετε;
Μέσα στην αίθουσα υπάρχει το αδιαχώρητο. Κόσμος πολύς, όρθιοι, σπρώχνονται να βρουν όπως όπως μια θέση στο "Κολοσσαίο". Παρόντες οι πάντες "γνωστοί και μη εξαιρετέοι":
Από Καραμανλή έως Πετραλιά, από Μηταράκη έως Πλεύρη, από Βρούτση έως Μπούρα, από Τζαβάρα έως Ντινόπουλο, από τον Πατούλη έως τον Χατζηδάκη, από τον... ΣΑΜΑΡΑ έως τον... ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ (ξέρετε, αυτού του νεοφιλελεύθερου ομορφάντρα του SKAY, που μιλάει μόνος
του με το μικρόφωνο χωρίς αντίλογο), που απέσπασε μάλιστα και τα θερμότερα χειροκροτήματα (θου Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου).
Τί αλήθεια άλλο προσφέρουν όλοι αυτοί οι απειράριθμοι τρεφόμενοι από το Πρυτανείο, εκτός από την συμμετοχή τους σ αυτό το συνονθύλευμα των αραχτών αργόσχολων, σ αυτόν τον θίασο των αστείων θεατρίνων;
Και νάτος νάτος καταφθάνει ο... "Μεγάλος", όχι με ζιβάγκο ή ανοιχτό (δείχνει εργασιακή ετοιμότητα) λευκό (το χρώμα της αγνότητας) πουκάμισο, αλλά με σινιέ γκλαμουράτη κουστουμιά και παραταξιακή μπλε γραβάτα (υποδηλωτικά, ότι όλα είναι τακτοποιημένα και γίνονται με άνεση από θεόσταλτους και χαρισματικούς ουρανοκατέβατους), μετά της συμβίας του Ευγενείας, με ένα επίσης φανταχτερό μπλε ηλεκτρίκ (το χρώμα του φοβερού ωκεανού) συνολάκι, όπως προδιαγράφει η τεχνική της αποχαύνωσης του όχλου (**) "panem et circenses" (ο όχλος θέλει "άρτον και θεάματα", κατά τον Ρωμαίο σατιρικό ποιητή Desimus
Juvenalis.
Αγκαζέ και ο επιβαλλόμενος ιερός κλήρος, ο οποίος ξεκινά την τελετουργία με δοξολογία και ευχέλαιο υπέρ του νέου γαλαζοαίματου "αυτοκρατορικού ζεύγους". "Κλαρίνο" όλοι οι πιστοί παρευρισκόμενοι, θρησκευόμενοι και μη!
Κι όλοι (καθήμενοι και όρθιοι) καθηλώνονται από την επιβλητική ηγετική παρουσία του νέου "Εθνάρχη" και με ανοιχτές τις παλάμες και ανοιχτά τα στόματα από κατάπληξη χειροκροτούν μαγεμένοι.
Ο λόγος όμως του "Μεγάλου", για έναν ψύχραιμο και ψιλιασμένο ακροατή είναι μονότονος και πληκτικός. Καταφέρεται ο "Παμμέγιστος" σκωπτικά, περιπαικτικά, ειρωνικά, παίζοντας με αεριτζίδικες κενολογίες (όπως όλοι επί σκηνής παρατρεχάμενοι) και "αποκαλύπτοντας" ως άλλος "
Πεφωτισμένος" τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, λες και ο κοσμάκης δεν έχει ιδίαν αντίληψη περί αυτού και δεν νοιώθει στο πληγιασμένο "πετσί"
του το "αλατοπίπερο" μετά της "βαζελίνης".
Προσωπικά περίμενα, να αραδιάσει κάνα δικό του πρόγραμμα ο κ. "Πίπης". Κάποια σωτήρια
πρόταση. Κάποια λύση του "γόρδιου δεσμού", ως πιστό αντίγραφο - σωσίας ο ίδιος του Μεγαλέξανδρου και γνήσιος Ελληναράς -ξέρετε κάτι σαν αυτούς που ο Νίκος Δήμου στον λίβελλο "
Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας" ονομάζει "καραγκιόζηδες Νεοέλληνες, που βλέπουν στον καθρέφτη τον Μεγαλέξανδρο". Τίποτα... άχνα δεν βγάζει ο κατά τα άλλα λαλίστατος. Ούτε για ψέμα! Αλλά τί να πει ο δυστυχής;
Όλα έχουν ειπωθεί...
Όλα τα τεχνάσματα έχουν εφαρμοστεί. Όλα τα μνημόνια έχουν ψηφιστεί, κι από τον ίδιον, τον εμφανιζόμενο τώρα από το πουθενά και πομποδώς σαν τον Δον Κιχώτη ως "απελευθερωτής".
Όλα έχουν υποθηκευτεί και δημευθεί... Όλα έχουν εξευρωπαϊστεί... Όλα έχουν ξεπουληθεί...
Κάτι σαν τον πονηρούλη κ. "Πίπη" Γεωργιάδη (που παντελωνιάζει τα δεκαχίλιαρα μηνιαίως από τον κοσμάκη και κάνει παράλληλα και τον πλασιέ βιβλίων -αυτό θα πει "σκληρή" πολυαπασχαλόληση να βγει το μεροκάματο- για συσκότιση, ότι ανήκει στην υπερήφανη τάξη
των παραγωγών, και για να πουλάει σικέ επιτηδευμένη "ευρυμάθεια" στους αδαείς)... υπάρχουν πολλοί στην "Ψωροκώσταινα". Όλοι αυτοί, καθήμενοι αναπαυτικά στην πρώτη θέση της γαλέρας, δασκαλεύουν, ως οι μόνοι σοφοί, τον άσχετο και νουθετούν, ως οι μόνοι
αναμάρτητοι, τον αμαρτωλό λαουτζίκο, δίνοντας ως homo εξυπνάκηδες παραγγέλματα από καθέδρας, προκειμένου να ζουν σε βάρος τους και να τραβούν κουπί αδιαμαρτύρητα τα
κορόιδα!
Συμπληρώνοντας την εξοργισμένη αναφορά μου, για τους ευκολόπιστους και αφελείς
Νεοέλληνες, επικαλούμαι κάποια χαρακτηριστικά αποφθέγματα του Desimus Juvenalis, που έχουν καταπληκτική επικαιρότητα (οι καιροί αλλάζουν, όχι όμως και οι άνθρωποι):
- "Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;"
- "Φθάσαμε ως λαός στο ζενίθ της διαφθοράς, οι μεταγενέστεροι δεν θα μπορέσουν ποτέ να μας υπερβούν".
- Ακόμα, ο Desimus Juvenalis, διαμαρτύρονταν κατά του φατριασμού και ολιγότερο όλων συμπαθούσε τον πλεονέκτη Γραικύλο (Graeculus esuriens), τον κατάλοιπο του Έλληνα, δηλαδή τον πειναλέο, τον εκφυλισμένο απόγονο ενός λαού, που υπήρξε κάποτε μέγας... (Οπωσδήποτε ο κάθε κ. Πίπης αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα).
Απορία ψάλτου βηξ: Αυτή η χώρα σώζεται; Προβληματίζομαι! Εσύ τί λες αγαπητέ αναγνώστη;
Δεν επιβεβαιώνονται οι αρχαίοι μας; Όλα τα 'χουν πει οι πρόγονοί μας: Π.χ. ο Ησίοδος, σ' αυτά που έγραψε για τους δημαγωγούς: "...παιδεύων τα πλήθη και συμβουλεύων ταις πόλεσι πονηρούς των δημαγωγών μη παραδέχεσθαι..." και ο Αισχίνης: "...
Πονηρά δε φύσις μεγάλης εξουσίας επιλαβομένη δημοσίας απεργάζεται συμφοράς"...
Μετά τα γραφέντα, είναι εύλογο το ερώτημα: Αφού οι πρόγονοί μας συγγραφείς και ποιητές δεν έπαυσαν να επισημαίνουν τους εκ των κακών δημαγωγών μεγίστους κινδύνους, διατί πάρα πολλοί χειραγωγούνται και γίνονται θύματα της επιβλαβούς δραστηριότητας των δημαγωγών και, δια της ιδίας ψήφου, αναδεικνύουν ως κυβερνήτες και άρχοντες επικίνδυνους ανθρώπους; Την απάντηση μεταξύ των άλλων δίνει ο στρατηγός των Αθηναίων Νικίας (όπως γράφει ο Θουκιδίδης): "Επειδή γνωρίζω, συμπολίται μου, τας εκ της φυσικής καταβολής ή τας από χαρακτήρος αντιλήψεις σας, ότι δηλ. συνήθως θέλετε να ακούετε τα
ήδιστα, να κατηγορήτε δ' έπειτα, αν κάτι από ταύτα δεν έχει καλήν έκβαση, δια τούτο εγώ
θεώρησα ορθότερον να σας είπω την αλήθειαν".
Ηθικόν δίδαγμα για ένα εκ των (κακών) χαρακτηριστικών της φυλής μας την "Ευπιστία", την οποία έχουν μελετήσει οι μαθητές του Μακιαβέλι αργόσχολοι homo εξυπνάκηδες:
Ο Έλληνας είναι "ανεπίδεκτος μαθήσεως" και μνήμης στον τομέα της εμπιστοσύνης, της ευπιστίας, παρόλα τα παθήματά του. Εμπιστεύεται εύκολα φίλους και εχθρούς, αντιπάλους και "συμμάχους" αλλοεθνείς. Πάντα ξεχνάει το θηρίο που κρύβει μέσα του ο συνάνθρωπος και,
στις καλές του στιγμές χώνει το κεφάλι του μέσα στο στόμα του "λύκου" (homo homini lupus est). Κι όμως -μεταξύ άλλων- ο Επίχαρμος (αρχαίος κωμωδιογράφος και φιλόσοφος από την Κω ή την Αστυπάλαια) τον έχει προειδοποιήσει από τον Ε' αι. π.Χ.: "Να είσαι νηφάλιος και να θυμάσαι πάντα, ότι πρέπει να δυσπιστείς, αυτά είναι τα θεμέλια της ορθοφροσύνης". Και ο
εθνικός μας ποιητής Σολωμός επισημαίνει: "Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι αγαπημένε,
πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε".
Επισήμανση:
- Κι όπως πάντα, κατά τα ειωθότα, δεν αναμένεται εκτεταμένη επιβράβευση, ούτε καν σχολιασμός του κειμένου, γιατί ο "φόβος φυλάει τα έρμα" και γιατί το θέμα θεωρείται "ταμπού" στην αντικοινωνική χώρα, που όλοι παρακολουθούν όλους από την "κλειδαρότρυπα", χωρίς εν πολλοίς να συμμετέχουν ενεργά, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους.
- Στην συνημμένη γκραβούρα: Η αφαίρεση της μάσκας της υποκρισίας από τον Desimus
Juvenalis (Ντέσιμος Γιουβενάλης).
- Η παρούσα δημόσια Αναφορά ενώπιον του Ελληνικού Λαού, ερείδεται, στο γεγονός ότι, ένεκα της επισφαλούς δημοκρατικότητας των θεσμών, κάθε πολίτης δικαιούται να κρίνει, να επικρίνει και να κατακρίνει δημόσια, προφορικά ή εγγράφως ή δια του τύπου, κάθε δημόσιο λειτουργό και βεβαίως κατά πρώτον και κύριον λόγο τις εξουσίες, κάνοντας χρήση του ατομικού και πολιτικού του δικαιώματος, που κατοχυρώνεται στο 14ο άρθρο του Συντάγματος και διασφαλίζει την ελευθερία του λόγου και του τύπου: "Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδεται προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του, τηρώντας τους νόμους του κράτους".
Υπόμνημα:
(*) Απόφθεγμα (ερώτημα) του Ρωμαίου σατιρικού ποιητή και συγγραφέα Desimus Juvenalis προς την Ρωμαϊκή Σύγκλητο.
(**) Σύμφωνα με τον κώδικα (τα μαθήματα) προς εκκολαπτόμενες τηλεπερσόνες (βλ. "Στο μεγάλο κρεβάτι της show biz", της Κατερίνας Μανανεδάκη, εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 190-193): "-Από εκεί που έβγαινες φωτογραφίες μόνο στις οικογενειακές γιορτές και σε αναγνώριζε μόνο η μάνα σου, αρχίζεις να εμφανίζεσαι σε πολλά και διαφορετικά εξώφυλλα...
- Παρουσιάζεσαι ως σύγχρονη Σταχτοπούτα που περιμένει τον πρίγκηπα, γιατί φυσικά δεν πρέπει κατά το δυνατόν, να έχεις κανενός είδους ερωτικό παρελθόν...
- Εμφανίζεσαι ως καλεσμένη σε όλες τις εκπομπές...
- Μιλάς στο τηλέφωνο με όλους τους δημοσιογράφους της πιάτσας...
- Κυκλοφορούν παράλληλα και κάποιες δήθεν πριβέ φωτογραφίες σου τάχα κάποιου παπαράτσι...
- Πήρες επιτέλους την πολυπόθητη εκπομπή και ναι, είναι η μεγάλη πρώτη μέρα, που θα σε δει και θα σε γνωρίσει το πλατύ (φιλοθεάμων) κοινό. Βγαίνεις στις κάμερες εμφανώς
τρακαρισμένη, αλλά το μίνι μίνι. Κατά προτίμηση κόκκινο, που όμως συνοδεύεται από λευκό εσώρουχο, για να δείχνει, ότι κάτω από όλα είσαι αγνή!...
- Μέσα σε λίγα λεπτά, αφού έχεις αποκαλύψει και ακούσει τα σχετικά για τα ζώδια, τον ωροσκόπο, την Σελήνη, την Αφροδίτη κι ό,τι άλλον πλανήτη, αρχίζεις τα τσιφτετέλια και τα
κουνήματα.
Αν ανέβεις μάλιστα πάνω στον καναπέ ξυπόλυτη, το έχεις εξασφαλισμένο το σουξέ.
Αν χρειαστεί, αντιγράφεις μούτες και νάζια τύπου Βουγιουκλάκη. Και βέβαια, θα πρέπει πάντα, ακόμα και αν δεν είσαι, να το παίζεις χαζή ξανθιά. Γιατί η χαζή ξανθιά
παρουσιάστρια δεν πρέπει μόνο να είναι ξανθιά, αλλά κυρίως να φαίνεται χαζή ξανθιά..." (σ.σ.α ρε αθάνατε, πραγματικά Μεγάλε Ιούλιε Καίσαρα!)
Του Αθανάσιου Καρανάσιου Πολ. Μηχανικού, Επιμελητή karanassios@hotmail.com
