MENU

Πέρασε στα «ψιλά»..αλλά: Η Σλοβακία με νόμο του κράτους έπαψε να αναγνωρίζει το ισλάμ ως θρησκεία

«Ο εξισλαμισμός είναι ήδη σε εξέλιξη, ας συνειδητοποιήσουμε πως μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε», ανέφερε ο πρόεδρος του σλοβακικού Εθνικού Κόμματος - μέλους του κυβερνητικού συνασπισμού Το Κοινοβούλιο της Σλοβακίας ενέκρινε πριν λίγες μέρες ένα νόμο, ο οποίος εμποδίζει πρακτικά την κατοχύρωση του Ισλάμ ως επίσημης θρησκείας του Κράτους στο εγγύς μέλλον.

Σύμφωνα με το RT (link is external), το νομοσχέδιο, το οποίο κατατέθηκε από το Εθνικό Κόμμα της Σλοβακίας (SNS), μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού, εγκρίθηκε με πλειοψηφία δύο τρίτων.

Ο νέος νόμος υπερδιπλασιάζει τον

απαιτούμενο αριθμό πιστών που χρειάζεται μία θρησκεία για να πληροί τις προϋποθέσεις λήψης κρατικών επιδοτήσεων και λειτουργίας δικών της σχολείων.

Το νέο όριο για την αναγνώριση μίας θρησκείας ως επίσημης τέθηκε στα 50.000 άτομα (από 20.000), ενώ απορρίφθηκε η πρόταση του ακροδεξιού Λαϊκού Κόμματος της Σλοβακίας, το οποίο είχε προτείνει να ανεβεί το όριο στα 250.000 άτομα.

Επί του παρόντος, το 62% των 5,4 εκατομμυρίων του πληθυσμού της Σλοβακίας δηλώνουν Ρωμαιοκαθολικοί.

«Ο εξισλαμισμός είναι ήδη σε εξέλιξη στην Μπρατισλάβα, ας συνειδητοποιήσουμε τι μπορούμε για να τον αντιμετωπίσουμε σε πέντε ή δέκα χρόνια», ανέφερε ο πρόεδρος του σλοβακικού Εθνικού Κόμματος (SNS), Andrej Danko, επισημαίνοντας ότι «πρέπει να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να μη χτιστεί κανένα τζαμί στη χώρα μελλοντικά».

Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, το Ισλάμ έχει περίπου 2.000 οπαδούς στη Σλοβακία, ενώ δεν υπάρχουν επίσημα τεμένη για την πραγματοποίηση θρησκευτικών τελετών.

Σχόλιο: Το γεγονός δε ότι μία μικρή χώρα της Ε.Ε. μπορεί και το κάνει αυτό, δείχνει πόσο δουλοπρεπείς είναι όσοι επικαλούνται τις ευρωπαϊκές διατάξεις και ντιρεκτίβες για να ολιγωρούν απέναντι στους κινδύνους που εγκυμονεί το Ισλάμ για την πατρίδα μας.
Η εθνική ασφάλεια και η ασφάλεια των πολιτών δεν μπορεί να θυσιάζονται στον βωμό καμίας διεθνούς συμμαχίας ή συνεργασίας.
Και φυσικά κανένα οικονομικό χρέος δεν μπορεί να λειτουργεί ως ανάχωμα για ενεργεί κανείς με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.