Ο Λάμπρος Λιάπης, ο οποίος εργάζεται ως νοσηλευτής σε δημόσιο νοσοκομείο απάντησε όλους όσοι αποκαλούν τον ίδιο και τους συναδέλφους του «βολεμένους», επειδή έχουν «μισθό και ασφάλεια» και δεν ανήκουν στην ολοένα και αυξανόμενη στρατιά των ανέργων.
Δείτε παρακάτω την συγκλονιστική ανάρτηση του Λάμπρου Λιάπη
«Ναι, είμαι ένας βολεμένος.
Έχω δουλειά.
Έχω μισθό.
Έχω ασφάλεια.
Μα, για ένα λεπτό.
Αυτό το προνόμιο το έχουν πολλοί εκεί έξω.
Κάτσε να σου εξηγήσω, εν τάχει, τι σημαίνει "βολεμένος" στο νοσοκομείο.
Πολλές φόρες ξυπνάω από τα ουρλιαχτά αυτών που πεθάναν στα χεριά μου. Κάθομαι ξαπλωτός και προσπαθώ να θυμηθώ αν μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι ακόμη. Αυτό το "και κάτι ακόμη" στοιχειώνει γιατρούς και νοσηλευτές όταν έρχεται η στιγμή να σκεπάσουν με το νεκρικό σεντόνι τους αγαπημένους σας
Μια συνάδελφος νοσηλεύεται με έμφραγμα του μυοκαρδίου. Δεν άντεξε την πίεση του "βολέματος".
Μια άλλη έπαθε διάστρεμμα. Στην προσπάθεια της να προλάβει δυο τραυματίες τροχαίου, παραπάτησε και…
Ένας συνάδελφος χειρουργείται αύριο. Είναι τα παράσημα της επίθεσης μεθυσμένων στα ΤΕΠ.
Αυτοί οι "βολεμένοι" θα λείψουν κάποιο διάστημα αναγκαστικά.
Σ’ αυτό το σύστημα υγείας που έχει τα νοσοκομεία υποστελεχωμένα, ποιος θα καλύψει τις βάρδιες;
Α, δεν το ήξερες; Ναι. Στα νοσοκομεία κάνουν βάρδιες οι συνάδελφοι. Πρωί, απόγευμα, νύχτα. Ο,τι να ‘ναι. Αρκεί να μην μείνει ακάλυπτο το νοσοκομείο. Γι αυτό όποτε έρχεσαι, πάντα κάποιος είναι εδώ. ‘’Βολεμένος’’ έστω, άλλα είναι εδώ.
Και, κάποιοι "βολεμένοι" μπήκαν σ’ αυτή την αίθουσα που βλέπεις.
Έλα πες μου, εύκολο δεν είναι;
Βλέπεις το ποτάμι αίματος; Είναι κάποιου ανθρώπου. Βλέπεις το πεδίο της μάχης; Σε τι διαφέρει από ένα πραγματικό πεδίο μάχης;
Α, ναι. Ε μεις είμαστε "βολεμένοι".
Την επόμενη φορά που θα με πεις "βολεμένο" θα σε πάρω από το χεράκι και θα σε πάω σε μια τέτοια αίθουσα.
Αλλά θα έχει και τον ασθενή πάνω. Και θα σου φορέσω μάσκα. Να μην μυρίζεις έντονα τον σίδηρο από το αίμα και το κάψιμο της διαθερμίας. Θα σου φορέσω πράσινα να μην γεμίσεις με αίματα τα ρούχα σου. Και θα σε βάλω να βλέπεις μόνο. Να βλέπεις τους "βολεμένους" να γλιστράνε μέσα στα αίματα, προσπαθώντας να σώσουν μια ζωή. Έναν άνθρωπο. Μπορεί τον δικο σου.
Μπορείς ακόμα; Μπορείς άπλα να κάτσεις και να κοιτάς; Να μυρίζεις; Να ιδρώνεις; Να κοιτάς γκριμάτσες αγωνίας;
Και όλα αυτά να γίνονται γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Χάνεται ο άνθρωπος. Μην αγγίξεις κανένα από τα μηχανήματα που βλέπεις. Τα χειρίζονται οι "βολεμένοι". Τι λες; Είναι εύκολο;
Άσε, μην πεις τίποτα. Τα λένε όλα τα γουρλωμένα μάτια σου και η ανάγωγη που σου έρχεται αυθόρμητα στην όψη του αίματος.
Όλοι αυτοί οι "βολεμένοι" αύριο θα ξανακάνουν αυτά που είδες. Και μερικές φορές θα χάνουν ζωές. Αλλά τις περισσότερες θα σώζουν ζωές.
Το μόνο "βόλεμα" που βλέπω εγώ είναι ότι είμαστε οι υγιείς εργάτες υγείας που κάθε μέρα κολυμπάμε σε κόκκινες θάλασσες ανθρωπίνου πόνου.
Και ακριβός επειδή ξέρουμε τι θα πει πόνος, δεν σε παρεξηγούμε.
Ίσως όμως, τώρα που είδες με τα μάτια σου, ίσως λέω, αρχίσεις να αναθεωρείς κάποια πράγματα.
Αν ναι, μοιράσου την εμπειρία.
Αν όχι, αύριο έλα πάλι στην ίδια αίθουσα.
Λάμπρος Λιάπης (εχθρός της πραγματικότητας)».
Έχω δουλειά.
Έχω μισθό.
Έχω ασφάλεια.
Μα, για ένα λεπτό.
Αυτό το προνόμιο το έχουν πολλοί εκεί έξω.
Κάτσε να σου εξηγήσω, εν τάχει, τι σημαίνει "βολεμένος" στο νοσοκομείο.
Πολλές φόρες ξυπνάω από τα ουρλιαχτά αυτών που πεθάναν στα χεριά μου. Κάθομαι ξαπλωτός και προσπαθώ να θυμηθώ αν μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι ακόμη. Αυτό το "και κάτι ακόμη" στοιχειώνει γιατρούς και νοσηλευτές όταν έρχεται η στιγμή να σκεπάσουν με το νεκρικό σεντόνι τους αγαπημένους σας
Μια συνάδελφος νοσηλεύεται με έμφραγμα του μυοκαρδίου. Δεν άντεξε την πίεση του "βολέματος".
Μια άλλη έπαθε διάστρεμμα. Στην προσπάθεια της να προλάβει δυο τραυματίες τροχαίου, παραπάτησε και…
Ένας συνάδελφος χειρουργείται αύριο. Είναι τα παράσημα της επίθεσης μεθυσμένων στα ΤΕΠ.
Αυτοί οι "βολεμένοι" θα λείψουν κάποιο διάστημα αναγκαστικά.
Σ’ αυτό το σύστημα υγείας που έχει τα νοσοκομεία υποστελεχωμένα, ποιος θα καλύψει τις βάρδιες;
Α, δεν το ήξερες; Ναι. Στα νοσοκομεία κάνουν βάρδιες οι συνάδελφοι. Πρωί, απόγευμα, νύχτα. Ο,τι να ‘ναι. Αρκεί να μην μείνει ακάλυπτο το νοσοκομείο. Γι αυτό όποτε έρχεσαι, πάντα κάποιος είναι εδώ. ‘’Βολεμένος’’ έστω, άλλα είναι εδώ.
Και, κάποιοι "βολεμένοι" μπήκαν σ’ αυτή την αίθουσα που βλέπεις.
Έλα πες μου, εύκολο δεν είναι;
Βλέπεις το ποτάμι αίματος; Είναι κάποιου ανθρώπου. Βλέπεις το πεδίο της μάχης; Σε τι διαφέρει από ένα πραγματικό πεδίο μάχης;
Α, ναι. Ε μεις είμαστε "βολεμένοι".
Την επόμενη φορά που θα με πεις "βολεμένο" θα σε πάρω από το χεράκι και θα σε πάω σε μια τέτοια αίθουσα.
Αλλά θα έχει και τον ασθενή πάνω. Και θα σου φορέσω μάσκα. Να μην μυρίζεις έντονα τον σίδηρο από το αίμα και το κάψιμο της διαθερμίας. Θα σου φορέσω πράσινα να μην γεμίσεις με αίματα τα ρούχα σου. Και θα σε βάλω να βλέπεις μόνο. Να βλέπεις τους "βολεμένους" να γλιστράνε μέσα στα αίματα, προσπαθώντας να σώσουν μια ζωή. Έναν άνθρωπο. Μπορεί τον δικο σου.
Μπορείς ακόμα; Μπορείς άπλα να κάτσεις και να κοιτάς; Να μυρίζεις; Να ιδρώνεις; Να κοιτάς γκριμάτσες αγωνίας;
Και όλα αυτά να γίνονται γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Χάνεται ο άνθρωπος. Μην αγγίξεις κανένα από τα μηχανήματα που βλέπεις. Τα χειρίζονται οι "βολεμένοι". Τι λες; Είναι εύκολο;
Άσε, μην πεις τίποτα. Τα λένε όλα τα γουρλωμένα μάτια σου και η ανάγωγη που σου έρχεται αυθόρμητα στην όψη του αίματος.
Όλοι αυτοί οι "βολεμένοι" αύριο θα ξανακάνουν αυτά που είδες. Και μερικές φορές θα χάνουν ζωές. Αλλά τις περισσότερες θα σώζουν ζωές.
Το μόνο "βόλεμα" που βλέπω εγώ είναι ότι είμαστε οι υγιείς εργάτες υγείας που κάθε μέρα κολυμπάμε σε κόκκινες θάλασσες ανθρωπίνου πόνου.
Και ακριβός επειδή ξέρουμε τι θα πει πόνος, δεν σε παρεξηγούμε.
Ίσως όμως, τώρα που είδες με τα μάτια σου, ίσως λέω, αρχίσεις να αναθεωρείς κάποια πράγματα.
Αν ναι, μοιράσου την εμπειρία.
Αν όχι, αύριο έλα πάλι στην ίδια αίθουσα.
Λάμπρος Λιάπης (εχθρός της πραγματικότητας)».
Πηγή: iefimerida
H φωτογραφία με την οποία συνόδευσε την ανάρτησή του
Σίγουρα το επάγγελμα του νοσηλευτή έχει κάποιες ιδιαιταιρότητες όπως έχουν και κάποια άλλα επαγγέλματα και σαφώς είναι δική σου επιλογή. Πάντα το αντικείμενο του επαγγέλματος σου ήταν οι ασθενείςμε όλα τα συνακόλουθα που με πολύ γλαφυρό τρόπο μας περιγράφεις
Σίγουρα η δουλειά αυτή έχει απαιτήσεις, αλλά και οι άλλες δουλειές έχουν απαιτήσεις,απαιτήσεις ακόμη και την ίδια σου τη ζωή όπως του Υπαρχιφύλακα Γιώργου Ανδριτσόπουλου δολοφονήθηκε στις 17 Ιουνίου 2013 στο Δίστομο Βοιωτίας από τα πυρά των αδίστακτων Αλβανών εξασκώντας το επάγγελμα που αυτός είχε επιλέξει και σαν επιβράβευση η κυβέρνηση έκοψε τη μικρή σύνταξη από τη οικογένεια που άφησε πίσω του, τρία μικρά παιδιά γιατί η σύζυγος του είχε τη ατυχία να είναι κάτω των 55.
Υπάρχει και ένα ακόμη πολύ χειρότερο από το επάγγελμα του νοσηλευτή το επάγγελμα του ΑΝΕΡΓΟΥ, ένα επάγγελμα που έχει οδηγήσει χιλιάδες κόσμο στην απελπισία στην αυτοκτονία,(κανένας βολεμένος δεν έχει αυτοκτονήσει) γι αυτό μην διαμαρτύρεσαι.
Μην διαμαρτύρεσαι γιατί έχεις ένα τεράστιο προνόμιο που δεν το έχουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι,οι νοσηλευτές των ιδιωτικών νοσοκομείων ας πούμε.
Ποιο είναι το προνόμιο που έχεις;
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΥΘΕΙΣ ή μήπως δεν είναι προνόμιο;
Έχεις ακόμη ένα προνόμιο που δεν το έχουν άλλοι,ότι κάθε πρώτη του μήνα θα πληρώνεσαι.
Έχεις ακόμη ένα προνόμιο που δεν το έχουν άλλοι,ότι κάθε πρώτη του μήνα θα πληρώνεσαι.
Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με το συγκεκριμμένο επάγγελμα καθώς στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι νοσηλευτές κάνουν λειτούργημα.
Αλλά και σίγουρα όλες αυτές οι καταστάσεις που περιγράφεις θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερες αν όλοι εσείς οι βολεμένοι χωρίς εισαγωγικά είχατε αγωνιστεί όπως έχετε αγωνιστεί για τα συνδικαλιστικά σας δικαιώματα και στα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάζουν τα νοσοκομεία.
Αλλά και σίγουρα όλες αυτές οι καταστάσεις που περιγράφεις θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερες αν όλοι εσείς οι βολεμένοι χωρίς εισαγωγικά είχατε αγωνιστεί όπως έχετε αγωνιστεί για τα συνδικαλιστικά σας δικαιώματα και στα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάζουν τα νοσοκομεία.
Γιατί μπορώ να σε πάρω κι εγώ από το χεράκι να δεις την αγωνία μου τον κρύο ιδρώτα που με έλουζε τα 55 λεπτά αναμονής μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο να πάρει το αγαπημένο μου πρόσωπο με ενδεχόμενο εγκεφαλικό επεισόδιο σε μία απόσταση 5 λεπτών από το νοσοκομείο και όταν φθάνω στο νοσοκομείο να βλέπω 7 ολόκληρα ασθενοφόρα αραγμένα και να κοντεύει και εμένα να μου έρθει εγκεφαλικό.
Χωρίς να έχω τίποτα προσωπικό μαζί σου ή με το επάγγελμα σου, με το βόλεμα σου έχω, γιατί στο πρόσωπο σου βλέπω τις χιλιάδες των δημοσίων υπαλλήλων που πέρασαν από τα κομματικά γραφεία πουλώντας την ψήφο τους προκειμένου να βολευτούν αυτοί και οι δικοί τους με αναξιοκρατικά στη πλειοψηφία τους κριτήρια και μετατρέποντας το κράτος σε μαγαζί τους,χωρίς καν ακόμη να χρειάζονται,αλλά ...είχαν το μέσον.
Εσείς οι βολεμένοι μήπως δεν είσαστε οι καλύτεροι πελάτες του σάπιου μεταπολιτευτικού συστήματος;
Χωρίς να έχω τίποτα προσωπικό μαζί σου ή με το επάγγελμα σου, με το βόλεμα σου έχω, γιατί στο πρόσωπο σου βλέπω τις χιλιάδες των δημοσίων υπαλλήλων που πέρασαν από τα κομματικά γραφεία πουλώντας την ψήφο τους προκειμένου να βολευτούν αυτοί και οι δικοί τους με αναξιοκρατικά στη πλειοψηφία τους κριτήρια και μετατρέποντας το κράτος σε μαγαζί τους,χωρίς καν ακόμη να χρειάζονται,αλλά ...είχαν το μέσον.
Εσείς οι βολεμένοι μήπως δεν είσαστε οι καλύτεροι πελάτες του σάπιου μεταπολιτευτικού συστήματος;
Σωστά, όλα αυτά που λες αλλά ξέχασες και πολλά άλλα να μας πεις.
Ξέχασες ότι εσύ έχεις το δικαίωμα στην απεργία ενώ ο ιδιωτικός υπάλληλος όχι.
Ξέχασες να κάνεις τη σύγκριση του μισθού σου με αυτήν του ιδωτικού υπαλλήλου.
Ξέχασες να μας πεις ενώ εσύ γνωρίζεις την ώρα που θα σχολάσεις είτε πρωί δουλεύεις είτε απόγευμα είτε βράδυ είτε ακόμη και αν έχεις εφημερία και θα πληρωθείς επιπλέον αν αυτός που δουλεύει στον ιδιώτη ξέρει τι ώρα θα σχολάσει και αν θα πληρωθεί για την επιπλέον εργασία.
Ξέχασες να μου πεις ότι δεν χρειάζεται να καθίσεις κοντά στον άνθρωπό σου το βράδυ,γιατί και εσύ είσαι εργαζόμενος και πρέπει το πρωί να πας στη δουλειά σου, ούτε να βάλεις αποκλειστικιά νοσοκόμα έχεις δεν έχεις να τη πληρώσης, γιατί εγώ είμαι εδώ αυτή είναι η δουλειά μου.
Ξέχασες να μας πεις και για το φακελάκι που παίρνουν οι γιατροί εκμεταλευόμενοι την αγωνία μας (γιατί η υγεία όπως γνωρίζεις είναι αναντικατάστατη)ή δεν έχεις ακούσει τίποτα;
Ξέχασες να κάνεις τη σύγκριση του μισθού σου με αυτήν του ιδωτικού υπαλλήλου.
Ξέχασες να μας πεις ενώ εσύ γνωρίζεις την ώρα που θα σχολάσεις είτε πρωί δουλεύεις είτε απόγευμα είτε βράδυ είτε ακόμη και αν έχεις εφημερία και θα πληρωθείς επιπλέον αν αυτός που δουλεύει στον ιδιώτη ξέρει τι ώρα θα σχολάσει και αν θα πληρωθεί για την επιπλέον εργασία.
Ξέχασες να μου πεις ότι δεν χρειάζεται να καθίσεις κοντά στον άνθρωπό σου το βράδυ,γιατί και εσύ είσαι εργαζόμενος και πρέπει το πρωί να πας στη δουλειά σου, ούτε να βάλεις αποκλειστικιά νοσοκόμα έχεις δεν έχεις να τη πληρώσης, γιατί εγώ είμαι εδώ αυτή είναι η δουλειά μου.
Ξέχασες να μας πεις και για το φακελάκι που παίρνουν οι γιατροί εκμεταλευόμενοι την αγωνία μας (γιατί η υγεία όπως γνωρίζεις είναι αναντικατάστατη)ή δεν έχεις ακούσει τίποτα;
Ξέχασες να μου πεις πόσο επηρέασε εσένα το βολεμένο η κρίση και πόσο τον ιδιωτικό,η σύγκριση δεν αντέχει κριτική.
Αλήθεια αν αρρωστήσει η μητέρα σου μήπως σε πέντε λεπτά την έχουν εξετάσει όλοι οι γιατροί γιατί εσύ έχεις το μέσο, ενώ η δικιά μου θα κάνει δύο και τρεις ώρες στη αναμονή ή μήπως δεν το έχεις δει αυτό το φαινόμενο.
Έξυσες πληγές να το ξέρεις σέβομαι και εκτιμώ το επάγγελμα σου,σέβομαι και όλα τα επαγγέλματα που κάνει ο καθένας μας, σέβομαι και σαφώς και εσένα προσωπικά αλλά υπάρχουν πολλά αλλά και μπορείς να μου πεις ότι θες αλλά σε μια κοινωνία που βράζει από αδικία και εσύ είσαι από τους προνομιούχους σαφώς και είσαι από τους τελευταίους και να κατηγορείς όλους εμάς που σε αποκαλούμε βολεμένο γιατί άσχετα από το ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ που κάνεις που σαφώς ήταν δική σου επιλογή ξέροντας ότι θα αντιμετωπίσεις αυτά που περιγράφεις, ΕΙΣΑΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ.
