Την υποκρισία των δηλωμένων αθέων ξεμπροστιάζει επιστημονική έρευνα σχετικά με την ανεκτικότητα στην άλλη άποψη… Συγκεκριμένα επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι οι άθεοι από διαφορετικές χώρες είναι λιγότερο ανεκτικοί σε μια εναλλακτική άποψη, από ό, τι οι θρησκευόμενοι άνθρωποι.
Ειδικότερα, οι άθεοι είναι πιο δύσκολο να παραδεχτούν ότι κάποιοι άλλοι μπορούν να έχουν ισχυρά επιχειρήματα… Κατα τα άλλα προοδευτικοί και ανοιχτόμυαλοι….
Τα παραπάνω αποτελέσματα αναφέρονται από κοινωνιολόγους από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Louvain (Βέλγιο), σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Προσωπικότητα και Ατομικές Διαφορές”.
Διάφοροι αντιθρησκευτικοί κύκλοι παγκοσμίως επιχειρούν να περάσουν την ιδέα πως δήθεν η θρησκεία καλλιεργεί τη μισαλλοδοξία στον άνθρωπο, ενώ ο αθεϊσμός, αντίθετα, είναι ένας εμβολιασμός κατά του φανατισμού.
Και κάπου εδώ τα πράγματα αντιστρέφονται….
Οι Βέλγοι επιστήμονες έδειξαν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Σε ορισμένες δογματικές απόψεις οι πιστοί κατά κάποιο τρόπο παίρνουν μια πιο ισορροπημένη θέση από τους άθεους.
Στη μελέτη, με τη συμμετοχή 788 ενηλίκων κατοίκων της Ισπανίας,αλλά και από το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία. 302 από αυτούς ήταν άθεοι, 143 δήλωναν αγνωστικιστές, 255 Χριστιανοί 17 μουσουλμάνοι, 17 Βουδιστές, 3 Εβραίοι και οι υπόλοιποι 51 δεν ήταν σε θέση να καθορίσουν με σαφήνεια τη θέση τους.
Οι ερωτηθέντες κλήθηκαν για παράδειγμα, να απαντήσουν σε αρκετές δηλώσεις απλές ή πιο περίπλοκες όπως «τα ζευγάρια του ιδίου φύλου να υιοθετούν παιδιά» ή «ο τοίχος του σπιτιού πρέπει να είναι βαμμένος σε ένα ελαφρύ χρώμα»
Όταν οι συμμετέχοντες της μελέτης εξέφραζαν τη συμφωνία ή τη διαφωνία τους με αυτές τις αποψεις, τους ζητήθηκε να καταλήξουν σε επιχειρήματα υπέρ της αντίθετης άποψης και να εκτιμήσουν την πειστικότητά τους.
Αποδείχθηκε ότι, σε αντίθεση με τους άθεους, οι πιστοί έψαχναν για καλύτερα επιχειρήματα υπέρ των θέσεων με τις οποίες διαφωνούν. Αυτό σημαίνει ότι είναι λιγότερο επιρρεπείς σε αυτό που συμβολίζεται μως «προκατάληψη».
Αλλά και σε άλλες περιπτώσεις της έρευνας οι άθεοι ήταν απόλυτοι ενώ οι πιστοί έπαιρναν μια πιο συμβιβαστική θέση.
«Η σχέση ανάμεσα στη θρησκεία και την αδράνεια της σκέψης ποικίλλει. Σε γενικές γραμμές, η αδράνεια της σκέψης δεν αφορά πολλούς θρησκευόμενους ανθρώπους. Σε ορισμένες πτυχές των μη θρησκευόμενων είναι ακόμα ανώτερη από αυτήν των πιστών «- είπε ο Philip Uzarevich, συν-συγγραφέας του άρθρου.
Ειδικότερα, οι άθεοι είναι πιο δύσκολο να παραδεχτούν ότι κάποιοι άλλοι μπορούν να έχουν ισχυρά επιχειρήματα… Κατα τα άλλα προοδευτικοί και ανοιχτόμυαλοι….
Τα παραπάνω αποτελέσματα αναφέρονται από κοινωνιολόγους από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Louvain (Βέλγιο), σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Προσωπικότητα και Ατομικές Διαφορές”.
Διάφοροι αντιθρησκευτικοί κύκλοι παγκοσμίως επιχειρούν να περάσουν την ιδέα πως δήθεν η θρησκεία καλλιεργεί τη μισαλλοδοξία στον άνθρωπο, ενώ ο αθεϊσμός, αντίθετα, είναι ένας εμβολιασμός κατά του φανατισμού.
Και κάπου εδώ τα πράγματα αντιστρέφονται….
Οι Βέλγοι επιστήμονες έδειξαν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Σε ορισμένες δογματικές απόψεις οι πιστοί κατά κάποιο τρόπο παίρνουν μια πιο ισορροπημένη θέση από τους άθεους.
Στη μελέτη, με τη συμμετοχή 788 ενηλίκων κατοίκων της Ισπανίας,αλλά και από το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία. 302 από αυτούς ήταν άθεοι, 143 δήλωναν αγνωστικιστές, 255 Χριστιανοί 17 μουσουλμάνοι, 17 Βουδιστές, 3 Εβραίοι και οι υπόλοιποι 51 δεν ήταν σε θέση να καθορίσουν με σαφήνεια τη θέση τους.
Οι ερωτηθέντες κλήθηκαν για παράδειγμα, να απαντήσουν σε αρκετές δηλώσεις απλές ή πιο περίπλοκες όπως «τα ζευγάρια του ιδίου φύλου να υιοθετούν παιδιά» ή «ο τοίχος του σπιτιού πρέπει να είναι βαμμένος σε ένα ελαφρύ χρώμα»
Όταν οι συμμετέχοντες της μελέτης εξέφραζαν τη συμφωνία ή τη διαφωνία τους με αυτές τις αποψεις, τους ζητήθηκε να καταλήξουν σε επιχειρήματα υπέρ της αντίθετης άποψης και να εκτιμήσουν την πειστικότητά τους.
Αποδείχθηκε ότι, σε αντίθεση με τους άθεους, οι πιστοί έψαχναν για καλύτερα επιχειρήματα υπέρ των θέσεων με τις οποίες διαφωνούν. Αυτό σημαίνει ότι είναι λιγότερο επιρρεπείς σε αυτό που συμβολίζεται μως «προκατάληψη».
Αλλά και σε άλλες περιπτώσεις της έρευνας οι άθεοι ήταν απόλυτοι ενώ οι πιστοί έπαιρναν μια πιο συμβιβαστική θέση.
«Η σχέση ανάμεσα στη θρησκεία και την αδράνεια της σκέψης ποικίλλει. Σε γενικές γραμμές, η αδράνεια της σκέψης δεν αφορά πολλούς θρησκευόμενους ανθρώπους. Σε ορισμένες πτυχές των μη θρησκευόμενων είναι ακόμα ανώτερη από αυτήν των πιστών «- είπε ο Philip Uzarevich, συν-συγγραφέας του άρθρου.