Καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί η αποικία. Ο πολιτικός κόσμος σε
πρωτοφανές τέλμα διχόνοιας, σήψης, εκμαυλισμού, ανεπάρκειας και υποτέλειας. Όπως και επί χούντας, όλα δείχνουν ότι κυοφορείται κάποια εθνική τραγωδία. Με τις ίδιους υποκινητές, τους ίδιους ραδιούργους, της ίδιας στόφας πρωταγωνιστές, όπως τότε με τους ξενοκίνητους εθνικοπαράφρονες της Παπαδοπουλικής και Ιωαννιδικής χούντας. Και εκείνοι, πίστευαν, υπάκουαν και καθοδηγούνταν από τα ίδια ακριβώς κέντρα που οδήγησαν στα ερείπια της Κυπριακής τραγωδίας και στη διχοτόμηση του Νησιού της Αφροδίτης, που σήμερα είναι πάλι –λόγω πετρελαίων- στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων των γνωστών «γερακιών».
Τώρα στην Αθήνα δεν έχουμε στρατιωτική χούντα, ούτε Απριλιανούς, αλλά -κακά τα ψέματα- η ηγεσία της δικομματικής κυβέρνησης, δείχνει έτοιμη να δώσει τα πάντα και να υλοποιήσει οποιαδήποτε εντολή παίρνει από το Βερολίνο ή από τα ξένα κέντρα.
Πού θα μας βγάλει όλη αυτή η κατάσταση; Μετά τη γενοκτονία και την οικονομική κατοχή, ποια θα είναι η επόμενη εθνική τραγωδία που θα ζήσουμε; Στο Αιγαίο; Στην Θράκη; Στο Κυπριακό; Όλοι οι «καλοί» γείτονες, μάς βγάζουν τη γλώσσα και κουνάνε το δάκτυλο σε μια υπόδουλη, παράλυτη κυβέρνηση, σε ένα ανύπαρκτο υπουργείο Εξωτερικών. Οι γείτονες αισθάνονται ότι τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία να προωθήσουν τις επιδιώξεις και να επιλύσουν προς το συμφέρον τους τις διαφορές που είχαν επί σειρά ετών με την Ελλάδα.
Βλέπουν ότι πλέον είμαστε αποικία που βράζει και αποσυντίθεται από μέρα σε μέρα ολοένα και περισσότερο από τη δράση πολιτικο-οικονομικών φατριών και συμμοριών που δέχονται απνευστί όλες τις εντολές των ξένων αρκεί να έχουν μία θέση στο μεγάλο φαγοπότι. Στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας αντί πινακίου φακής.
Στο μεταξύ όλα σαπίζουν. Το Σύνταγμα «βιάζεται» καθημερινά. Η Δικαιοσύνη είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει νόμους δυνάμεων κατοχής και να διατυπώνει την άποψη ότι «τα πολιτικά δικαστήρια δεν μπορούν να παρέμβουν επί των ενεργειών και των αποτελεσμάτων της οικονομικής πολιτικής» (σ.σ. δηλαδή του μνημονίου), ακόμη και αν πρόκειται για άδικες πράξεις, για απάνθρωπες ενέργειες σε βάρος του πληθυσμού. Η διαχείριση της μπίζνας του χρέους συνεχίζεται, Κράτος δεν υφίσταται. Πολιτικός και οικονομικός έλεγχος ανήκουν στους ξένους. Το δημογραφικό πρόβλημα είναι εκρηκτικό. Ο γερασμένος –κατά πλειοψηφία-πληθυσμός μιξάρεται ολοένα και περισσότερο με πεινασμένους και δυστυχισμένους μετανάστες από την Ασίακαι την Αφρική που φτάνουν κατά χιλιάδες πλέον στα νησιά μας. Δεν μοιάζουμε πλέον με κανένα μέλος τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε ο «μουντζούρης» του Ευρωπαϊκού νότου, ένα «ξέφραγο αμπέλι» που θυμίζει περισσότερο νησάκι της Καραϊβικής ή τριτοκοσμική περιοχή.
Στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, δυστυχώς δεν υπάρχει Δημοκρατία!
Όλος ο κόσμος στην αποικία ακούει καθημερινά και εντελώς παθητικά ό,τι το Βερολίνο και οι δανειστές προστάζουν. Ακούει και μαθαίνει ότι πρέπει να πληρώσει αυτό, αυτό και αυτό. Ακούει και πρέπει να υπακούσει ότι πρέπει να ξεπουλήσει (ιδιωτικοποίηση το λένε) τη γη του, το νερό του, την ενέργειά του, τον ορυκτό πλούτο του, τη θάλασσά του, τα νησιά του, τα λιμάνια του, τα αεροδρόμιά του, τις ακτογραμμές του, ακόμη και τις αρχαιότητές του! Αυτό το λένε, επανεκκίνηση, ανάπτυξη ή success story.
Την ίδια ώρα, οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι «δεν υπάρχει καμία Κυπριακή Δημοκρατία». Οι Αλβανοίεπαναφέρουν θέμα ΑΟΖ και μιλάνε για «Τσάμικη γενοκτονία», οι Σκοπιανοί θεωρούν «τελειωμένο» το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ως «Μακεδονία» και μάλλον… έχουν δίκιο. Στο Αιγαίο πλέον «κόβουν βόλτες» ανενόχλητοι οι Τούρκοι, αλλά και η ισραηλινή αεροπορία λόγω της στενής συνεργασίας μας με το Τέλ Αβίβ. Στη Θράκη προωθούνται πλέον απροκάλυπτα από την Άγκυρα και άλλους «φίλους μας» σχέδια καθόδου μειονοτικού κόμματος στις επόμενες εθνικές εκλογές. Οι συρμοί της βίας κινούνται ήδη σε όλο το μήκος και το πλάτος της αποικίας! Και όπως θα έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας «των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδωμεν»!
Γιώργος Τράγκας
