άλλες μορφές ελαιόλαδου, σημειώνει με δραματικόπ τόνο το Associated Press. Φαίνεται πως πέραν της γενικότερης κρίσης, η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη και με μια άλλη κρίση, ιδιότυπης μορφής, αυτή του ελαιόλαδου. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στις νότριες χώρες της ηπείρου που παλεύουν να κάνουν ένα εναρκτήριο άλμα προς την ανάπτυξη – ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Στην Ιταλία, η εθνική παραγωγή ελαιολάδου αναμένεται να μειωθεί 35% με αποτέλεσμα η τιμή για το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο έχει ήδη σκαρφαλώσει πάνω από τα τρία ευρώ (σε αρκετές περιπτώσεις φτάνει και τα έξι ευρώ) σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το περασμένο έτος. Ο επικεφαλής της κοινοπραξίας Ιταλών ελαιοκαλλιεργητών, Πιέτρο Σαντάλι κάνει λόγο για τη χειρότερη χρονιά από όσες μπορεί να θυμηθεί. Ένας συνδυασμός αρνητικών παραγόντων (καιρικών και άλλων) έχει προκαλέσει αυτή τη μείωση της παραγωγής στη νότια Ευρώπη. Το ελαιόλαδο αποτελεί βασικό στοιχείο στην οικονομία των χωρών που έχουν πληγεί περισσότερο. Η Γαλλία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία που παράγουν περίπου τα 3/4 του ελαιολάδου στον κόσμο, αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή τα μεγαλύτερα προβλήματα. Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένει να υπάρξουν έσοδα 1,8 δισ. ευρώ από τις εξαγωγές ελαιολάδου. Η Ισπανία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός λαδιού στην Ευρώπη και αντιπροσωπεύει το 45% της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής. Στη χώρα καλλιεργούνται περισσότερα από 300 εκατ. ελαιόδεντρα και την ακολουθούν η Ιταλία και η Ελλάδα. Οι παγκόσμιες αγορές έχουν ως τελευταίο αποκούμπι τη χώρα μας βλέποντας πως οι άλλες νότιες χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και μείωση της παραγωγής. Ωστόσο και στην Ελλάδα τα πράγματα δεν είναι ρόδινα, καθώς σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ η συγκομιδή στην Ελλάδα θα παρουσιάσει βουτιά της τάξης του 57% (ήτοι μόλις 155.000 τόνους). Ακόμη κι έτσι, η Wall Street Journal σημειώνει πως αν υπάρχει μια ελπίδα ομαλοποίησης της παγκόσμιας αγοράς αυτή θα προέλθει από το ελληνικό λάδι. Μόνο έτσι μπορούν να καλυφθούν τα δεδομένα ελλείμματα παγκοσμίως, σημειώνει. Οι αγορές γνωρίζουν πως όταν οι τιμές του λαδιού ανεβαίνουν στη Μεσόγειο, αυτομάτως αυτό συμβαίνει παντού. Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που η ασιατική ζήτηση για τα ευρωπαϊκά προϊόντα αυξάνεται ραγδαία.
