πλανήτη.
Χάρη σε μια νέα εφαρμογή της τεχνολογίας ανάγνωσης σεισμών, μια ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο Nanjing στην Κίνα έχουν διαπιστώσει ότι ο εσωτερικός πυρήνας της Γης έχει έναν δικό του εσωτερικό πυρήνα, που οι εκπληκτικές ιδιότητες του, θα μπορούσαν να αποκαλύψουν πληροφορίες σχετικά με τον πλανήτη μας.
Στο κέντρο της Γης, κάτω από τον φλοιό και τον μανδύα, βρίσκεται ο μεγάλος πυρήνας. Από τότε που ο Ιούλιος Βερν, στον 19ο αιώνα, έγραψε το διάσημο βιβλίο «Ταξίδι στο κέντρο της Γης» (που μεταφέρθηκε αρκετές φορές στον κινηματογράφο), οι άνθρωποι γοητεύονται από το τι άραγε υπάρχει εκεί κάτω. Επειδή όμως βεβαίως κανείς δεν έχει ποτέ επισκεφθεί -ούτε πρόκειται μάλλον- τον μυστηριώδη πυρήνα του πλανήτη μας, οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωλογίας Σιαοντόγκ Σονγκ του Πανεπιστημίου του Ιλινόις, βασίζουν τις εκτιμήσεις τους στην ανάλυση των σεισμικών κυμάτων που διαπερνούν το εσωτερικό της Γης (όπως οι υπέρηχοι) και του τρόπου που αυτά τα κύματα μεταβάλλονται, καθώς διασχίζουν τα διαδοχικά γεωλογικά στρώματα.
"Ακόμα κι αν ο εσωτερικός πυρήνας είναι μικρός - μικρότερος από το φεγγάρι - έχει μερικά πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά," λέει ο Song. «Μπορεί να μας πει για το πώς σχηματίστηκε ο πλανήτης μας, την ιστορία του, και άλλες δυναμικές διαδικασίες της Γης. Διαμορφώνει την κατανόησή μας για το τι συμβαίνει βαθιά μέσα στη Γη."
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο πυρήνας της Γης, ο οποίος έχει μέγεθος σχεδόν όσο η Σελήνη και ουσιαστικά αποτελεί μια συμπαγή σιδερένια σφαίρα, διαθέτει ένα διακριτό εσώτερο μέρος, οι κρύσταλλοι σιδήρου του οποίου διαθέτουν διαφορετική δομή από εκείνη στο εξωτερικό μέρος του πυρήνα. Οι κρύσταλλοι στον εσωτερικό πυρήνα, που έχει διάμετρο σχεδόν την μισή του όλου πυρήνα, είναι ευθυγραμμισμένοι σε κατεύθυνση Ανατολής - Δύσης, ενώ οι κρύσταλλοι στον εξωτερικό πυρήνα σε κατεύθυνση Βορρά - Νότου (αν κανείς κοιτάξει τον πυρήνα ψηλά από τον Βόρειο Πόλο). Επιπλέον, οι κρύσταλλοι στην εσώτερη σφαίρα φαίνεται να συμπεριφέρονται διαφορετικά από εκείνους του εξωτερικού πυρήνα, άρα μπορεί να αποτελούνται από διαφορετικό τύπο κρυστάλλων. H μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience».
Ο πυρήνας, που βρίσκεται σε βάθος άνω των 5.000 χιλιομέτρων, άρχισε να στερεοποιείται πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια και συνεχίζει να μεγαλώνει με ρυθμό περίπου μισού χιλιοστού τον χρόνο. Το γεγονός ότι έχει κρυστάλλους που «κοιτάνε» σε διαφορετικές κατευθύνσεις, δείχνει ότι το εξωτερικό και το εσωτερικό τμήμα του σχηματίστηκαν υπό διαφορετικές συνθήκες και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους στην μακρά γεωλογική ιστορία της Γης. Παραμένει άγνωστο για ποιά -ασφαλώς σημαντική- αιτία υπάρχει αυτός ο διαφορετικός προσανατολισμός στους κρυστάλλους, που διαχωρίζει τον πυρήνα σε δύο μέρη.
