«Πασοκοποιημένη ΝΔ» που έρχεται να «κουμπώσει» πολιτικά με τον εκπασοκοποιημένο ΣΥΡΙΖΑ.Με 162 βουλευτές η κυβερνητική πλειοψηφία δείχνει ισχυρή και με προοπτική
τετραετίας, αν δεν υπήρχε η κρίση και το Μνημόνιο που καταργήθηκε μεν, αλλά θα το θυμίζει η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, ο ΦΠΑ στα κοσμοπολίτικα νησιά, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό και η συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων.
Η Οικουμενική Κυβέρνηση που σχεδιάζουν κάποιοι θα στηρίζεται από διακόσιους πενήντα βουλευτές τουλάχιστον κι έτσι τα μέτρα θα ψηφίζονται χαλαρά, εκ περιτροπής και αλά καρτ και δεν «βαριέσαι αδελφέ»…
Ασπίδα στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με μια μικρή παραχώρηση εξουσίας, κάποιες γενικές Γραμματείες και κάποιους Οργανισμούς.
Και θα είναι πράγματι μικρή η παραχώρηση, αν η Κυβέρνηση έχει διασφαλίσει την «ανοχή» όλων των Κοινοβουλευτικών δυνάμεων πλην ΧΑ και ΚΚΕ.
Η απουσία εναλλακτικής πρότασης μεσοπρόθεσμα θα προσφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα να κυβερνήσει χωρίς σοβαρό αντίλογο, χωρίς κριτική, δίχως πίεση, χωρίς αντιπροτάσεις.
Αυτό θα συμβεί -σύμφωνα με το σενάριο-με τον «εγκλωβισμό» Σαμαρά στην έστω και μερική στήριξη «μνημονιακών» θέσεων της Κυβέρνησης.
Επανάληψη του 2011, μόνο που τώρα κανείς δεν αμφισβητεί τον Τσίπρα, ούτε την πρωτοκαθεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ρόλο πολιτικού κομπάρσου και κοινοβουλευτικά περιστασιακού αρωγού των μέτρων που θα φέρνει η Κυβέρνηση προς ψήφιση, ονειρεύονται κάποιοι την αξιωματική Αντιπολίτευση.
Και είναι «δικά της παιδιά». Σαρξ εκ της σαρκός της, «πασοκοποιημένη ΝΔ» που έρχεται να «κουμπώσει» πολιτικά με τον εκπασοκοποιημένο ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΠΑΣΟΚ πνέει τα λοίσθια, η καθεστωτική αντίληψη στην άσκηση της εξουσίας που εφάρμοσε επί χρόνια, ζει και βασιλεύει.
Και το ζήτημα είναι η εξεύρεση των δυνάμεων που θα αντιπαρατεθούν στο ιδιότυπο αλισβερίσι, θα στηρίξουν την αντιπολίτευση ως Θεσμό και ως λειτουργία και θα διαφυλάξουν την εναλλακτική πρόταση εξουσίας που βρίσκεται στα σπάργανα.
