Όταν με την ευφυΐα σου δεν μπορείς να προλάβεις τη γέννηση θνητών, άθλιων και κομπλεξικών θεών, είναι φυσικό στη συνέχεια να βρίσκεσαι στο
έλεός τους. Είναι φυσικό να βρίσκεσαι στο έλεος των έξυπνων "λεόντων" και των βλακών, που παριστάνουν τους "σκύλους" τους. Το ό,τι ο "λέοντας" είναι έξυπνος, αυτό είναι δεδομένο. Είναι έξυπνος, γιατί απολαμβάνει τα πάντα και δεν γίνεται ελεεινός "σκύλος". Αν δεν ήταν έξυπνος, δεν θα είχε αυτά που έχει κι επιπλέον δεν θα μπορούσε να τα προστατεύσει από τους εχθρούς του. Είναι δεδομένο ότι είναι έξυπνος, γιατί σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσε να μετατρέψει ανθρώπους σε "σκύλους", που θυσιάζονται στη θέση του, για να προστατεύσουν τα συμφέροντά του.
έλεός τους. Είναι φυσικό να βρίσκεσαι στο έλεος των έξυπνων "λεόντων" και των βλακών, που παριστάνουν τους "σκύλους" τους. Το ό,τι ο "λέοντας" είναι έξυπνος, αυτό είναι δεδομένο. Είναι έξυπνος, γιατί απολαμβάνει τα πάντα και δεν γίνεται ελεεινός "σκύλος". Αν δεν ήταν έξυπνος, δεν θα είχε αυτά που έχει κι επιπλέον δεν θα μπορούσε να τα προστατεύσει από τους εχθρούς του. Είναι δεδομένο ότι είναι έξυπνος, γιατί σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσε να μετατρέψει ανθρώπους σε "σκύλους", που θυσιάζονται στη θέση του, για να προστατεύσουν τα συμφέροντά του.
Αυτό που μας ενδιαφέρει στο σημείο αυτό είναι να δούμε τι είδους άνθρωπος είναι ο "σκύλος" και ποια τα χαρακτηριστικά του. Ο "σκύλος" είναι ο απόλυτος ορισμός του βλάκα. Είναι βλάκας για πολλούς και διάφορους λόγους. Είναι κατ' αρχήν βλάκας, γιατί "υποθηκεύει" το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας, για να εξασφαλίσει το ταπεινό αγαθό της τροφής. Ο "σκύλος" αγνοεί δηλαδή το βασικότερο δεδομένο που αφορά τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος έχει μικτή φύση. Είναι θεός και ζώο. Ως θεός έχει ανάγκη την ελευθερία, για να μπορέσει να επιβιώσει ως τέτοιος. Ως ζώο έχει ανάγκη την τροφή, για να επιβιώσει στο ζωικό επίπεδο.
Η ποιοτική διαφορά αυτών των φύσεων καθορίζει και την ποιοτική διαφορά των αγαθών που εξασφαλίζουν τις ανάγκες τους. Για την ελευθερία και άρα για την επιβίωση της θεϊκής του φύσης ο άνθρωπος μπορεί ακόμα και να θυσιαστεί. Η θυσία αξίζει, γιατί ο άνθρωπος χωρίς ελευθερία δεν αξίζει να ζει. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα το βλέπαμε στην κοινωνία μας. Δεν υπάρχει για παράδειγμα άνθρωπος που να σκέφτεται τη φυλακή ως λύση των προβλημάτων του. Το γεγονός ότι οι φυλακισμένοι τρέφονται, χωρίς να εργάζονται, δεν σημαίνει ότι η φυλακή αποτελεί δέλεαρ για έναν λογικό άνθρωπο.
Αντίθετα με την ελευθερία η τροφή είναι ήσσονος σημασίας αγαθό. Για την τροφή δεν αξίζει να θυσιάζεται ο άνθρωπος. Αξίζει να δουλέψει μερικές ώρες την ημέρα, για να την εξασφαλίσει. Εδώ τα ζώα δεν θυσιάζονται για την τροφή τους, θα θυσιαστεί ο άνθρωπος; Μόνον ο "ανθρωπόσκυλος" θυσιάζει τη ζωή του για την τροφή, εφόσον είναι βλάκας και δεν τον ενδιαφέρει αν στερείται την ελευθερία του. Από τη στιγμή που υποτάσσεται στα αφεντικά του, παύει να λειτουργεί ως άνθρωπος. Ελέγχεται καί για τις σκέψεις του καί για τις πράξεις του, όπως ακριβώς ελέγχεται ένας σκύλος.
Γι' αυτόν τον λόγο λέμε ότι ο "σκύλος" είναι ο ορισμός του βλάκα. Είναι κραυγαλέα βλάκας, όσο είναι κάποιος που "υποθηκεύει" το υπερπολύτιμο σπίτι του, για να πιει έναν καφέ στην καφετέρια. Αυτό ακριβώς κάνει ο "σκύλος". "Υποθηκεύει" την ελευθερία του, για να τραφεί. Αγωνίζεται μέρα και νύχτα για να λύνει μερικώς τα προβλήματά του, ενώ μπορεί ν' αγωνιστεί μία φορά και να τα λύσει άπαξ. Αγωνίζεται μέρα και νύχτα εναντίον δυστυχών ανθρώπων, χωρίς να λύνει τα προβλήματά του, ενώ μπορεί ν' αγωνιστεί μία φορά εναντίον των αφεντικών του και να λύσει ταυτόχρονα καί τα προβλήματά του καί να γίνει ο "μεσσίας" των δυστυχών. Ο "σκύλος" είναι εύκολο να γίνει ο "μεσσίας", γιατί, ζώντας κοντά στα αφεντικά, γνωρίζει τις αδυναμίες τους. Γνωρίζει ότι δεν αντέχουν την πίεση και ότι η θεϊκή τους εικόνα είναι ψεύτικη.
Αυτό όμως δεν το κάνει ποτέ. Γιατί; Γιατί είναι κραυγαλέα βλάκας. Είναι ο απόλυτος βλάκας, γιατί είναι ο μόνος άνθρωπος που ζει συνειδητά ως δούλος. Όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι, είτε είναι θύτες είτε θύματα, ζουν ελεύθεροι και άρα παραμένουν άνθρωποι. Άσχετα με το πόσο χορτάτοι ή νηστικοί είναι, παραμένουν άνθρωποι και άρα παραμένουν στο "ανώτατο" είδος της φύσης. Ακόμα και ο "λέοντας" προστατεύει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του και γι' αυτό τον θεωρήσαμε έξυπνο. Μόνον ο βλάκας "σκύλος" ζει ως δούλος. Η ειρωνεία είναι ότι ξεκινάει την πορεία του για να ζει χωρίς κόπο και στο τέλος φτάνει να δουλεύει μέρα-νύκτα, γιατί τα προβλήματα με τους άπειρους αδικημένους είναι ατελείωτα.
Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι, ενώ τα ζώα, όταν βρεθούν απέναντι στη λύση του προβλήματός τους, θα το λύσουν όσο το δυνατόν πιο δίκαια και δημοκρατικά, οι άνθρωποι όχι μόνον δεν θα το λύσουν, αλλά θα βρεθούν υπό το καθεστώς μιας τυραννίας, που θα τους ελέγχει απόλυτα. Οι άνθρωποι δηλαδή, ακόμα κι αν βρουν τη λύση των προβλημάτων τους, όχι μόνον δεν θα επωφεληθούν, αλλά θα επιβαρύνουν τη θέση τους. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τον σωτήριο Λόγο του Θεού Χριστού πήγαν οι άνθρωποι από το ημίφως της ελληνιστικής Ρώμης στον θεοσκότεινο κι απάνθρωπο χριστιανικό Μεσαίωνα.
Ανήκει δηλαδή στις παραδόσεις του ανθρώπου να μετατρέπει τη λύση των προβλημάτων του σε στυγνή τυραννία. Αυτήν την τυραννία την εγκαθιδρύουν οι βασανισμένοι "σκύλοι" της κάθε νέας κατάστασης, που θέλουν να λύσουν εκ του ασφαλούς τα δικά τους προβλήματα εις βάρος των υπολοίπων. Αυτοί θα μετατρέψουν το υπό διεκδίκηση αγαθό σε ένα μέσο άσκησης απόλυτης εξουσίας. Αυτοί θα θυσιάζονται για το "δικαίωμα" των "ανώτερων" να ζουν και να φέρονται σαν θεοί. Αυτοί θα θυσιάζονται για να κατέχουν τα αφεντικά τους τα μέσα που τους δίνουν δυνατότητες θεών και είναι οι περιουσίες τους. Αυτοί θα προπαγανδίζουν το δίκαιο των πράξεων των εγκληματιών. Θα σκοτώνονται άνθρωποι γύρω από την περιουσία τους και ο πονηρός και άρπαγας "θεός" απλά θα χαζεύει την ανθρώπινη βλακεία.
Πάνω σ' αυτήν τη βλακεία των θρασύδειλων "σκύλων" της εύνοιας στηρίζεται το σύστημα και διαρκώς ανανεώνει το δυναμικό που προστατεύει τους άρπαγες. Οι άρπαγες "λέοντες" επιβιώνουν ως άνθρωποι χωρίς άγχος και τον αγώνα υπέρ των συμφερόντων τους τον αναλαμβάνουν οι "σκύλοι", που προσπαθούν να βολευτούν. Οι θρασύδειλοι "σκύλοι", που τρέμουν τα αφεντικά τους, αλλά είναι σκληροί κι ανάλγητοι απέναντι σε όλους τους άλλους. Οι βλάκες, που απέναντι στα αφεντικά τους στέκονται σαν χαμερπή σκουλήκια, ενώ απέναντι στους συνανθρώπους τους παριστάνουν τα θηρία.
Αυτοί οι "σκύλοι", που εξασφαλίζουν την εύκολη ζωή του δούλου, γίνονται τα πρότυπα όλων των αθλίων της κοινωνίας. Των αθλίων, που, μη έχοντας άλλο τρόπο να λύσουν τα προβλήματά τους, αναζητούν εναγωνίως ένα πόστο να υπηρετήσουν τους ισχυρούς. Των αθλίων, που, αδυνατώντας να έρθουν σε σύγκρουση με τους ισχυρούς, αναζητάνε "ψίχουλα" εύνοιας. Με αυτόν τον εξόχως απλό τρόπο δημιουργείται ένα πανίσχυρο μπλοκ συμφερόντων, που ελέγχει τους πάντες. Τα πολλά μικρά ατομικά συμφέροντα των "σκύλων" ευθυγραμμίζονται με τα λίγα μεγάλα συμφέροντα των "λεόντων" κι αποκτούν μια τρομερή ομοιογένεια. Αυτό το μπλοκ συμφερόντων εξασφαλίζει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του κεφαλαίου και του πλούτου απέναντι στην απειλή των εξαθλιωμένων πληθυσμών. Με τον τρόπο αυτόν οι μεμονωμένοι κι ολιγάριθμοι "λέοντες" του κεφαλαίου εξασφαλίζουν τη μαζικότητα που έχουν ανάγκη, για να μπορούν ν' αντιμετωπίσουν τη μαζικότητα των θυμάτων τους.
Γ
|
ιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί αυτή η βλακώδης κοινωνία είναι ο στόχος της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αυτήν την κοινωνία θέλει να στηρίξει η ψευδοϊδεολογία, που σήμερα εκρέει από όλα τα κέντρα εξουσίας. Ποιος είναι ο βασικός πυρήνας της ιδεολογίας της Νέας Τάξης Πραγμάτων; Ο ανταγωνισμός και ο αγώνας να γίνει ο καθένας μας πλούσιος και πετυχημένος στο παγκόσμιο "χωριό".
Η έννοια της "επιτυχίας" είναι αυτή που το σύστημα προσπαθεί να μετατρέψει σε "χρυσοφόρο" σφάλμα της ανθρωπότητας, το οποίο θα τη βάλει στην τροχιά της βλακείας. Στο όνομα αυτής της "επιτυχίας" θα γίνουν τα σφάλματα που θα καταλύσουν τα πάντα και θα εξαφανίσουν τις απειλές εις βάρος των ισχυρών. Αυτό είναι δεδομένο, γιατί στο όνομα της χωρίς ενδοιασμούς "νίκης" καταλύονται τα πάντα. Εξαφανίζονται συνειδήσεις, ηθικές αναστολές και ανθρωπιστικές αρχές.
Αυτό το παραμύθι του άκρατου και χωρίς αναστολές αγώνα επικράτησης είναι η "πεμπτουσία" της ψευδοϊδεολογίας της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Το παραμύθι αυτών, που σε "στημένο" αγώνα εξασφάλισαν για τους εαυτούς τους την πρωτοκαθεδρία. Το παραμύθι των πανίσχυρων "λιονταριών", που προσπαθούν να βάλουν ακόμα και τα "αγαθά" πρόβατα στη λογική τους. Των "λιονταριών", που, για να διασφαλίσουν τις περιουσίες τους, σκορπάνε δεξιά κι αριστερά "ψίχουλα", για να παρασύρουν τους βλάκες. Αυτά τα "ψίχουλα" είναι που κάνουν τους βλάκες από όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη να τρέχουν να υπηρετήσουν τους πονηρούς.
Κράτη ολόκληρα και άτομα ξεχωριστά έχουν επιδοθεί σε έναν σκληρό κι απάνθρωπο αγώνα βλακείας με στόχο να επιβληθούν πάνω στους ομοίους τους. Όλοι προσπαθούν να γίνουν μέλη της οικογένειας των "λεόντων" και όσοι δεν το καταφέρουν ελπίζουν να βολευτούν στις "αυλές" των "σκύλων" τους. Αυτός ο απάνθρωπος αγώνας για την επικράτηση είναι ένας αγώνας του οποίου την έκβαση θα την κρίνουν οι εκτός συναγωνισμού "λέοντες των λεόντων" και "σκύλοι των σκύλων" που είναι οι Αγγλοσάξονες και οι Εβραίοι αντίστοιχα. Αυτοί είναι ιδιοκτήτες και διαχειριστές των πάντων και αυτοί μοιράζουν τα "ψίχουλα". Αυτοί θέλουν να μετατρέψουν τον κόσμο ολόκληρο σε μια ζούγκλα βλακωδών θηρίων, αφού έχουν όμως έχουν εξασφαλίσει για τη δική τους ασφάλεια καί τα μεγάλα "δόντια" τους και τα σκληρά τους "νύχια".
Ελέγχοντας το σύνολο σχεδόν του παγκοσμίου υλικού κεφαλαίου, προσπαθούν μέσω του νέου σχεδιασμού να δώσουν μονιμότητα στην υπεροχή τους. Για τους εαυτούς τους θέλουν να κρατήσουν αυτήν την κολοσσιαία ιδιοκτησία και τους φτωχούς τους βάζουν να "τρέχουν" για να διακριθούν. Τους "νικητές", είτε της δημιουργίας είτε της αφοσίωσης, τους βολεύουν όπως προβλέπεται. Αυτούς, που θα διακριθούν στη δημιουργία, τους προστατεύουν, μετατρέποντάς τους μέσα σε μια νύχτα σε πλούσιους "λέοντες". Αυτούς, που θα τους υπηρετούν πιο πιστά από τους υπόλοιπους, τους διορίζουν σε κάποιο υψηλόμισθο "σκυλοπόστο". Οι ικανότεροι των βλακών θα γίνουν "λέοντες" και οι πιστότεροι των βλακών θα γίνουν "σκύλοι".
