Θα γεννηθεί τον Σεπτέμβριο, το Σεπτό Έμβρυο, το «σεβαστό μωρό» που θα καταβροχθήσει την ανθρωπότητα. Ίσως, είναι ο χειρότερος εφιάλτης που θα έχει ζήσει ο πλανήτης, ακόμα και μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πολλοί το ονομάζουν Αντίχριστο. Άλλοι Παγκόσμια Κυβέρνηση. Άλλοι Νέα Τάξη Πραγμάτων. Άλλοι Agenta 21. Άλλοι το λένε διαφορετικά. Σημασία δεν έχει τι όνομα θα του δώσουμε. Σημασία έχει η ουσία.
Οι επιθέσεις είναι πολλές και πολύπλευρες. Ίσως πρόκειται για την μάχη των μαχών. Ο καθένας πρέπει και οφείλει να την δώσει. Θα αναγκαστεί να την δώσει.Όλοι θα αναγκαστούμε να την δώσουμε. Είμαστε, λοιπόν, υποχρεωμένοι να προετοιμαστούμε ψυχολογικά, πνευματικά και υλικά, να έχουμε όλα τα αποθέματα που χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε να παλέψουμε.Ο καθένας ξεχωριστά, μα και όλοι μαζί δεν πρέπει να κάνουμε πίσω. Οφείλουμε να το κάνουμε πριν γεννηθεί το μωρό…
Οι επιθέσεις τους είναι κυκλωτικές και ασύμετρα κατανενημένες. Είναι όμως, φτιαγμένες έτσι ώστε να πιστέψουμε ότι όλα γίνονται για το καλό μας. Για το καλό των ανθρώπων και της ανθρωπότητας. Και γίνονται πράξεις μέσα στον Σεπτέμβριο. Ωστόσο πρέπει να αντιληφθούμε ότι όλα είναι τόσο καλά σχεδιασμένα και οργανωμένα ώστε -ακόμα κι αν αντιληφθούμε ότι δεν πρόκειται για το συμφέρον μας- να νομίζουμε ότι πρόκειται για πολλές μάχες σε διαφορετικά σημεία και επίπεδα.
Αυτό το σκεπτικό λειτουργεί χιλιάδες χρόνια, τώρα. Διαιρούν την ανθρωπότητα ώστε να μην είναι ενωμένη. Τώρα διαιρούν και την αντιληπτική μας ικανότητα. Αυτό το λίγο ποσοστό που λειτουργεί ακόμα (λένε 10%), θέλουν να το κατεβάσουν ακόμα πιο χαμηλά. Θέλουν παράλληλα να μειώσουν τις άμυνές μας και να αυξήσουν τις αδυναμίες μας. Μόνο έτσι μπορούν να μας νικήσουν και να μας υποδουλώσουν ολοκληρωτικά και τελειωτικά.
Είναι μία επίθεση στον νου, στην καρδιά και κυρίως στην ψυχή. Στις ψυχές όλων μας.
Αλλά το πεδίο της μάχης είναι ένα και μοναδικό. Δεν πρέπει να παραπλανούμαστε με τα σχέδιά τους που φαίνονται να είναι πολλά. Οι στόχοι που έχουμε να αντιμετωπίσουμε δεν είναι πολλοί. Ο στόχος είναι ένας και μοναδικός: Ο Πόλεμος είναι αυτός που πρέπει να νικηθεί.
Σκοπός δεν είναι να κερδίσουμε κάποιες ή όλες τις μάχες. Σκοπός δεν είναι να βγούμε κερδισμένοι. Οι νικημένοι κάποια στιγμή θα ανασυνταχθούν. Ίσως, περάσουν μέρες, μήνες, χρόνια… Αλλά κάποια στιγμή ο εχθρός θα ανακτήσει τις χαμένες δυνάμεις του. Σκοπός είναι να νικήσουμε τον ίδιο τον Πόλεμο. Στόχος είναι ο Πόλεμος.
Έχοντας ως στόχο τον Πόλεμο μπορούμε να κερδίσουμε όλες τις μάχες.
Κερδίζοντας ή, ακόμα χειρότερα, χάνοντας τις μάχες, ο Πόλεμος θα στέκει αγέρωχος.
Ο Πόλεμος πρέπει να νικηθεί.
Πρέπει να τον νικήσουμε.
Μπορούμε.
Σπύρος Μακρής
http://www.diadrastika.com/
