Σαν Ομοιοπαθητικός ιατρός, έχω την τύχη να εχω συχνά επαφή με παιδιά και με τους γονείς τους.
Οι γονείς ενώ είναι πλέον ενημερωμένοι για το πόσο μεγάλο κακό κάνουν τα εμβόλια, συνεχίζουν να νιώθουν κάπου ένοχοι αν σταματήσουν τον εμβολιασμό των παιδιών και έτσι τελικά δεν το πράττουν, θέτοντας τα παιδιά τους σε θανάσιμο κίνδυνο.
Ας δούμε όμως γιατί νιώθουν ένοχοι. Φοβούνται ότι αν δεν κάνουν π.χ. το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας το παιδί θα έχει περισσότερες πιθανότητες να πάθει μηνιγγίτιδα, πράγμα που όπως θα δούμε παρακάτω, ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Και έτσι είναι για εκείνους σαν να πρέπει να διαλέξουν μεταξύ «κάποιων πιθανοτήτων» μακροπρόθεσμης εμφάνισης καρκίνου ή κάποιας σοβαρής νόσου (καρκίνου, σκλήρυνσης κατά πλάκας, κλπ) ή τη βραχυπρόθεσμη εμφάνιση μηνιγγίτιδας. Και από ότι φαίνεται οι γονείς, φοβούνται περισσότερο το 2ο κι έτσι εκθέτουν τα παιδιά τους στον κίνδυνο του εμβολιασμού.
Υπάρχουν διάφορες μελέτες που βρίσκονται σε συνεχή εξέλιξη, και μεταξύ αυτών η μεγαλύτερη είναι αυτή του κλασικού ομοιοπαθητικού Andreas Bachmair.
17.000 παιδιά έχουν λάβει μέρος σ αυτήν τη μελέτη. Η μελέτη αυτή μπορεί να βρεθεί στο VaccineInjury.info και έχει προστεθεί ένας σύνδεσμος για τους γονείς εμβολιασμένων παιδιών. Έχουν ανταποκριθεί και λάβει μέρος μέχρι στιγμής σε 11.000 οικογένειες, κυρίως από U.S.A. Άλλες μελέτες έχουν επίσης γίνει σε μικρότερα γκρουπ οικογενειών ανά τον πλανήτη.
17.000 παιδιά έχουν λάβει μέρος σ αυτήν τη μελέτη. Η μελέτη αυτή μπορεί να βρεθεί στο VaccineInjury.info και έχει προστεθεί ένας σύνδεσμος για τους γονείς εμβολιασμένων παιδιών. Έχουν ανταποκριθεί και λάβει μέρος μέχρι στιγμής σε 11.000 οικογένειες, κυρίως από U.S.A. Άλλες μελέτες έχουν επίσης γίνει σε μικρότερα γκρουπ οικογενειών ανά τον πλανήτη.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΑ. ΟΛΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ 2-5 ΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ, ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΟΞΕΙΕΣ ΕΙΤΕ ΧΡΟΝΙΕΣ, ΑΥΤΙΣΜΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ…ΤΑ ΜΗ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ 5 ΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΝΟΣΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ!!!
Καμία από τις μελέτες δεν εμφανίστηκε στα μεγάλα ΜΜΕ. Καμία, δεν χρηματοδοτήθηκε από τον ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΥΓΕΙΑΣ (WHO) ή από τα ΚΕΝΤΡΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ(CDC) ή από οποιοδήποτε εθνικό ή διεθνές γραφείο σχετικά με την υγεία ή από οποιοδήποτε ιατρικό γρουπ.
Δεν τολμούν να συγκρίνουν αντικειμενικά την υγεία των μη εμβολιασμένων παιδιών, με αυτήν των εμβολιασμένων και να ρισκάρουν να διακοπεί η εμβολιο-μανία τους (vaxmania,, vaccination mania).
Δεν τολμούν να συγκρίνουν αντικειμενικά την υγεία των μη εμβολιασμένων παιδιών, με αυτήν των εμβολιασμένων και να ρισκάρουν να διακοπεί η εμβολιο-μανία τους (vaxmania,, vaccination mania).
Σύνδεσμος συμμετοχής στη μελέτη του Andreas Bachmair.
http://www.vaccineinjury.info/
http://www.vaccinationcouncil.org/
http://www.thedoctorwithin.com/
http://www.vaccineinjury.info/
http://www.vaccinationcouncil.org/
http://www.thedoctorwithin.com/
Παράδειγμα περιστατικού
Αγόρι 7 ετών
Αγόρι 7 ετών
- Όζο στο θυρεοειδή 3 χιλιοστών διάμετρο.
TSH: 11.95 (Φ.Τ. 0.28 – 4.3)
T3: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ
Τ4: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ
Αιματοκρίτης Hct: 35.5 (Φ.Τ. 30-44%)
T3: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ
Τ4: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ
Αιματοκρίτης Hct: 35.5 (Φ.Τ. 30-44%)
- Ρινορραγίες
- Βρογχίτιδες που ξεκίνησαν ένα μήνα μετά τον πρώτο εμβολιασμό (κάθε φορά οι πνευμονολόγοι έδιναν αντιβιώσεις και εισπνεόμενη κορτιζόνη)
- 4-4,5 ετών αρχίζει να βγάζει κοκκινίλες, διάφορα δερματικά εξανθήματα, έντονες αντιδράσεις ακόμα και σε τσίμπημα κουνουπιού, οι οποίες αντιμετωπίζονταν από την κλασική ιατρική μόνο με αντιβιώσεις.
- Ξαφνικά ξεκινά επικίνδυνη αλλεργία στο τσίμπημα της μέλισσας – που δεν υπήρχε πριν – η οποία επιβεβαιώθηκε και με αλλεργικό τεστ. Το παιδί οδηγείται πολλές φορές στο νοσοκομείο με επικίνδυνο για τη ζωή του αλλεργικό σοκ. Μεταφέρει πάντα μαζί του ενέσιμη αδρεναλίνη και κορτιζόνη, και έχει εκπαιδευτεί για να κάνει μόνο του ένεση σε περίπτωση που το τσιμπήσει μέλισσα. Αυτό, αγχώνει πολύ το παιδί και το φοβίζει. Οι γονείς θέλουν να απαλλαγεί από αυτήν την αλλεργία, για να απελευθερωθεί από αυτό το άγχος.
Το παιδί αφού έκανε κάποιους μήνες θεραπεία με Κλασσική Ομοιοπαθητική, παρουσίασε σταδιακά τις παρακάτω αλλαγές / βελτιώσεις.
- Δεν αρρωσταίνει πλέον συχνά.
- Όταν αρρωστήσει δεν είναι βαρύ το κρυολόγημα δλδ δεν παθαίνει πια βρογχίτιδες και λοιμώξεις αναπνευστικού, δεν χρειάζεται να παίρνει αντιβιώσεις, κορτιζόνη κλπ.
- Όταν αρρωστήσει, έχει τη μορφή ελαφριού κρυολογήματος, που αντιμετωπίζεται καθαρά με Ομοιοπαθητική και το πολύ σε 2 εικοσιτετράωρα το παιδί είναι τελείως καλά.
- Ο όζος στο θυρεοειδή έχει μειωθεί στα 2 χιλιοστά.
TSH: Μειώθηκε από 11.95 σε 6.5 (Φ.Τ. 0.28 – 4.3)
T3: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ
Τ4: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ
Αιματοκρίτης Hct: Από 35.5% ανέβηκε στο 38.5% (Φ.Τ. 30-44%)
T3: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ
Τ4: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ
Αιματοκρίτης Hct: Από 35.5% ανέβηκε στο 38.5% (Φ.Τ. 30-44%)
- Δεν παθαίνει πια ρινορραγίες.
Έχει παραμείνει όμως Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ.
Σκέφτηκα ότι ίσως ο θυρεοειδής και η αλλεργία προέρχονται καθαρά από τους εμβολιασμούς. Μπήκα λοιπόν στη διαδικασία, να προσπαθήσω να αντιδοτήσω μερικά εμβόλια και αποφάσισα να ξεκινήσω από το εμβόλιο MMR. Ο λόγος που επέλεξα το MMR, ήταν επειδή το συγκεκριμένο εμβόλιο ευθύνεται για πολλές περιπτώσεις που εμφάνισαν ξαφνικά αυτισμό.
Οι γονείς έλεγαν ότι το παιδί ήταν σαν να έχει αλλάξει χαρακτήρα και αυτά τα οποία περιέγραφαν θύμιζαν το σύνδρομο Asperger’s (η πιο ελαφριά μορφή αυτισμού).
Οι γονείς έλεγαν ότι το παιδί ήταν σαν να έχει αλλάξει χαρακτήρα και αυτά τα οποία περιέγραφαν θύμιζαν το σύνδρομο Asperger’s (η πιο ελαφριά μορφή αυτισμού).
- Ενώ παλιά ήταν πολύ κοινωνικό και ανοιχτό, ξαφνικά είχε γίνει ένα κλειστό παιδί.
- Όταν συναντούσαν ξένους ανθρώπους, κρυβόταν φοβισμένα πίσω απο τη μητέρα του.
- Όταν θύμωνε ή στεναχωριόταν, δεν μπορούσε πλέον να ανταπεξέλθει στο να αντιμετωπίσει όποιον τον στεναχωρούσε, αλλά απλά τρεπόταν σε ΦΥΓΗ, είτε στο δωμάτιο του, είτε έβγαινε έξω από το σπίτι.
- Θύμωνε έντονα με παραμικρά πράγματα, έχοντας έντονες αντιδράσεις που παλιά δεν είχε, περισσότερο έκφραση οργής παρά απλού θυμού.
- Έχει γίνει υπερκινητικός και φαίνεται να έχει άγνοια κινδύνου.
- Κάποιες φορές βλέπει παιδιά να κλαίνε και είναι σαν να μην μπορεί να αντιλήφθη ότι πονάνε είτε ψυχικά είτε σωματικά. Δεν μπορεί να εφαρμόσει την ενσυναίσθηση, δηλαδή να μπει στη θέση του άλλου για να τον κατανοήσει, έστω με τον τρόπο που θα έκανε ένα παιδί της ηλικίας του. (Δηλαδή έλλειψη κοινωνικής φαντασίας…βασικό χαρακτηριστικό του συνδρόμου Asperger.)
- Άρχισαν ξαφνικά να τον ενοχλούν οι ήχοι ακόμα και η μουσική, με αποτέλεσμα να ενεργοποιείται πονοκέφαλος με αυτήν την αιτία.
ΠΛΗΡΗΣ ΙΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΛΕΡΓΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΛΙΣΣΑ ΚΑΙ ΙΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΑΥΤΙΣΜΟΥ.
Λόγω του ότι όλα αυτά τα συμπτώματα αναπτύχθηκαν αρκετά σταδιακά παράλληλα με τους εμβολιασμούς δοκίμασα λοιπόν να αντιδοτήσω το εμβόλιο MMR.
Ζητήθηκε από φαρμακείο να φτιαχτεί από το εμβόλιο MMR το αντίστοιχο Ομοιοπαθητικό φάρμακο, το οποίο θα λειτουργούσε ως αντίδοτο.
Η δοσολογία που εφαρμόστηκε είναι σύμφωνη με τους κανόνες που έχει εφαρμόσει ο Ομοιοπαθητικός Ιατρός Dr. Tinus Smits για να θεραπεύσει το ΜΕΤΕΜΒΟΛΙΑΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ, σύμφωνα με τη θεωρία του Inspiring Homeopathy, με μεγάλη επιτυχία είτε σε περιπτώσεις που μετ – εμβολιακά εμφανίστηκε αυτισμός, είτε οποιαδήποτε άλλη σωματική ή ψυχολογική / συμπεριφοριακή πάθηση.
Ζητήθηκε από φαρμακείο να φτιαχτεί από το εμβόλιο MMR το αντίστοιχο Ομοιοπαθητικό φάρμακο, το οποίο θα λειτουργούσε ως αντίδοτο.
Η δοσολογία που εφαρμόστηκε είναι σύμφωνη με τους κανόνες που έχει εφαρμόσει ο Ομοιοπαθητικός Ιατρός Dr. Tinus Smits για να θεραπεύσει το ΜΕΤΕΜΒΟΛΙΑΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ, σύμφωνα με τη θεωρία του Inspiring Homeopathy, με μεγάλη επιτυχία είτε σε περιπτώσεις που μετ – εμβολιακά εμφανίστηκε αυτισμός, είτε οποιαδήποτε άλλη σωματική ή ψυχολογική / συμπεριφοριακή πάθηση.
Δεν χρειάστηκε να αντιδοτηθεί άλλο εμβόλιο, μιας και ήδη λίγο πριν ολοκληρωθεί η θεραπεία αντιδότησης, το παιδί ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΜΕΛΙΣΣΑ!
Επίσης ο όζος εξαφανίστηκε, η TSH πήγε στο φυσιολογικό, οπότε δεν υπήρχε λόγος πλέον το παιδί να λαμβάνει την αγωγή με το Τ4, που σε άλλη περίπτωση θα το έπαιρνε πιθανότατα εφ’ όρου ζωής. Ο αιματοκρίτης του στο πέρας της θεραπείας, ήταν στο 40%.
Η συμπεριφορά του άλλαξε επίσης.
Επίσης ο όζος εξαφανίστηκε, η TSH πήγε στο φυσιολογικό, οπότε δεν υπήρχε λόγος πλέον το παιδί να λαμβάνει την αγωγή με το Τ4, που σε άλλη περίπτωση θα το έπαιρνε πιθανότατα εφ’ όρου ζωής. Ο αιματοκρίτης του στο πέρας της θεραπείας, ήταν στο 40%.
Η συμπεριφορά του άλλαξε επίσης.
- Δεν είναι πια υπερκινητικός.
- Δεν έχει πλέον την ανάγκη να κρύβεται στο δωμάτιο του, ή να τρέχει έξω από το σπίτι, όταν κάτι τον θυμώσει ή τον στεναχωρέσει, αλλά μπορεί να αντιμετωπίσει με θάρρος και κυρίως με ψυχραιμία όταν συμβεί κάτι, σε βαθμό ακόμα και πολύ καλύτερο από τους άλλους συνομήλικους του.
- Δεν αντιδρά πλέον με νεύρα στο παραμικρό, αλλά μπορεί να λέει στη μητέρα του τι τον ενοχλεί και να κάνει διάλογο.
Δείτε ακόμη: Αυτισμός: Ασθένεια ή δηλητηρίαση;
Και στην ενότητά μας, “εμβόλια“, μπορείτε να βρείτε και άλλες χρήσιμες πληροφορίες ώστε να τις διασταυρώσετε και να αποφασίσετε το καλλίτερο για εσάς και την οικογένειά σας!
