Παράνοια είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα

Όπως πάρα πολύ σωστά είπες, ό,τι δεν αλλάζει πεθαίνει.

Η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν αλλάζουν, είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί δεν μπορούν.
Αν και μία αλλαγή υπάρχει, αλλά είναι πολύ μικρή και πολύ αργή.

Το προμήνυμα για την αδυναμία αλλαγής, φάνηκε στις εκλογές του 2012.

Μετά από τις πλατείες, την απάνθρωπη καταστολή, τους τόνους χημικά που φάγαμε όσοι ήμασταν εκεί, αλλά και την ποινικοποίηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης διαμαρτυρίας, εκλέξαμε κυβέρνηση αυτούς που μας ψέκαζαν, μας κατέστειλαν και μας ποινικοποίησαν.

Προσωπικά δεν τους ψήφισα, πιστεύω ούτε και οι περισσότεροι που συμμετείχαν, αλλά χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό γιατί, σαν μέρος τους συνόλου, δεν έχω το δικαίωμα να βγάζω την ουρά μου απ” έξω.

Ακόμα όμως και αυτοί που δεν συμμετείχαν, έμαθαν τι γινόταν στην πλατεία 

Συντάγματος. Αμφιβάλλω αν υπάρχουν πολίτες που να μην ήξεραν τι γινόταν. Έστω και αυτοί που εθελοτυφλούν. Ήξεραν και ξέρουν.

Στην πλατεία Συντάγματος, το καλοκαίρι του 2011, έμαθα κάτι πάρα πολύ σημαντικό.

Το έμαθα όταν χέρι με χέρι μεταφέραμε νερό σε μπουκάλια, για να ξεπλύνουμε τα χημικά.

Έμαθα ότι όταν ο στόχος είναι ένας και κοινός, δεν χρειάζεται προσπάθεια για οργάνωση.

Απλά, γίνονται οι κινήσεις για να επιτευχθεί ο σκοπός. Ούτε συνεννόηση, ούτε σκέψη, ούτε σχεδιασμός.

Απλά, αυθόρμητα και αποτελεσματικά.

Οι Έλληνες πολίτες έχουν κοινό στόχο;

Υπάρχει αυτός που θέλει να ξαναζήσει την χρυσή δεκαετία του ’80.

Υπάρχει αυτός που θέλει να ξαναζήσει τα κέρδη του χρηματιστηρίου της δεκαετίας του ’90.

Υπάρχει αυτός που θέλει τον μισθό του να φτάσει στα επίπεδα της δεκαετίας του 2000.

Υπάρχει αυτός που θέλει να ξαναπάρει αξία το χωράφι που κληρονόμησε από τη γιαγιά του, ώστε να το μοσχοπουλήσει για να μην χρειάζεται να δουλεύει.

Υπάρχω και εγώ που θέλω να ζήσω, έστω και την τελευταία μου μέρα, σε μία ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα.

Όσο οι στόχοι είναι διαφορετικοί, δεν μπορούμε να έχουμε αλλαγή.

Πολύ απλά γιατί αποδυναμωνόμαστε, προσπαθώντας να φτάσουμε σε διαφορετικό σημείο ο κάθε ένας.

Είναι σαν να έχεις ένα κάρο με ένα γαϊδούρι δεμένο μπρος και ένα πίσω. Να τραβάνε τα γαϊδούρια σε διαφορετική και αντίθετη κατεύθυνση αλλά το κάρο να παραμένει στο ίδιο σημείο.

Ακόμα όμως και αυτοί που έχουμε το κοινό στόχο, πως προσπαθούμε να τον επιτύχουμε;

Πορείες, διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις και συναυλίες. Βοηθάνε, σίγουρα. Αλλά εκ του αποτελέσματος δεν είναι… αποτελεσματικές.

Όχι ότι έχω κάτι ενάντια σε αυτές τις πρακτικές, ίσα ίσα. Αλλά, όπως λέει και η ρήση που αποδίδεται στον Αϊνστάιν (ίσως λαθεμένα):

Παράνοια είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα.

Πόσο καιρό προσπαθούμε να φέρουμε την αλλαγή με πορείες και συγκεντρώσεις και συναυλίες;

Νομίζω ότι η κατά επίφαση δημοκρατία που έχουμε σήμερα, εδραιώθηκε με ακριβώς τις ίδιες πρακτικές. Πάει δηλαδή αρκετά πίσω.

Μήπως εν τέλει οι πρακτικές αυτές δεν χτυπούν το κατεστημένο που θέλουμε να αλλάξουμε, αλλά το τροφοδοτούν;

Χοντρική ανάλυση και με πολλά κενά, το ξέρω. Αλλά είτε ισχύει, είτε το κατεστημένο έχει αποκτήσει «αντισώματα» απέναντι στις διαμαρτυρίες.

Οι διαμαρτυρίες όμως νομίζω ότι στοχεύουν στο να αλλάξουμε κάτι ξένο προς εμάς, ενώ θα έπρεπε να αλλάξουμε εμάς τους ίδιους.

Όποιο και αν είναι όμως το πρόβλημα, το μόνο σίγουρο, είναι ότι χρειαζόμαστε καινούρια προσέγγιση.

Προτάσεις δεν έχω. Οι ανάγκες συνήθως ικανοποιούνται με τρόπους που υπαγορεύουν οι ίδιες και όχι με τρόπους που προτιμάμε εμείς.

Αν γίνει κάτι, πιστεύω ότι θα γίνει αυθόρμητα την ώρα που πρέπει.

Εμείς, όλοι μας, αυτό που πρέπει σίγουρα να κάνουμε, είναι να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε τα προβλήματα, όχι για να τα αναδείξουμε, αλλά για να βρούμε τρόπους να τα αντιμετωπίσουμε.

http://pitsirikos.net/

Οι διαφορετικές απόψεις είναι πολύτιμες. Οι δικές σου απόψεις είναι διαφορετικές. Άρα, είναι πολύτιμες.

Ίσως να μην σταματήσεις να συμμετέχεις στις «τετριμμένες» διαμαρτυρίες, ίσως και να σταματήσεις. Μην σταματήσεις όμως να γράφεις. Αν και δεν νομίζω ότι έχεις τέτοιο σκοπό.

Αλλά θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω ότι η διαφορετική οπτική που επικοινωνείς, είναι ένα λιθαράκι για την αλλαγή.

Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους μας.