MENU

Είναι οι ρίζες ηλίθιε, όχι η Θρησκεία

Πολλοί έσπευσαν να υπερασπιστούν την απόφαση της αναπληρώτριας υπουργού παιδείας να απαλλάσσεται ένας μαθητής
από τα θρησκευτικά με απλή δήλωση, λέγοντας ότι η διδασκαλία των θρησκευτικών συνιστά καταπίεση και εξισώνοντας μάλιστα αυτό που ίδιοι θεωρούν καταπίεση με το Ιράν ή την Βόρεια Κορέα, δείχνοντας ότι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει φασισμός και προσβάλλοντας βάναυσα τους λαούς που τον υφίστανται. 

Της Μελίνας Κονταξή

Το πρόβλημα στο Ιράν δεν είναι ότι διδάσκονται το Ισλάμ στα σχολεία, εκτός αν ανήκουν σε άλλη θρησκεία… παρεμπιπτόντως θα είχε ενδιαφέρον να ρωτήσετε έναν Ιρανό τι είναι φασισμός και να του πείτε την δική σας άποψη.

Θα έπεφτε κάτω από τα γέλια, το λιγότερο. 

Ιρανή σκιτσογράφος καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλακή γιατί ζωγράφισε σατυρικά σκίτσα πολιτικών.

Το 2009 Ιρανός μπλόγκερ πέθανε στην φυλακή ενώ εξέτιε ποινή 30 μηνών για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και κριτική εναντίον των θρησκευτικών ηγετών. Οι αρχές είπαν ότι αυτοκτόνησε στην φυλακή.

Ο ειδικός εισηγητής των Ηνωμένων εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν, σημείωσε στις αναφορές του για το 2013 και για το 2014, ότι από το 2010 πάνω από 3000 χριστιανοί έχουν συλληφθεί, πολλοί για αόριστα εγκλήματα ασφαλείας, κατηγορούμενοι ότι απειλούσαν την εθνική ασφάλεια και την χώρα.

Όσο για τις συγκρίσεις με την Βόρεια Κορέα, το 2013 το πρακτορείο ειδήσεων της Βόρειας Κορέας είπε ότι είναι εγκληματική πράξη η διάδοση φυλλαδίων της Βίβλου, γιατί βλάπτει την απόλυτη πίστη στον ηγέτη.

Υπάρχουν 15 με 20 στρατόπεδα αναμόρφωσης στην Βόρεια Κορέα. 
Είναι φανερές οι ομοιότητες… 

Σα δεν ντρέπεστε λιγάκι.


Το μεγαλύτερο βάρος που μπορεί να νοιώσει κάποιος με την διδασκαλία των θρησκευτικών σήμερα στο κράτος, αν δεν πιστεύει, είναι αυτό ενός επιπλέον μαθήματος. Μπορεί να γυρίσει σπίτι του, να ανοίξει τον υπολογιστή του να πάρει όσες πληροφορίες θέλει, να δεχτεί ή να απορρίψει ότι έμαθε. 

Επειδή αρκετοί που υιοθέτησαν τις απόψεις της αναπληρώτριας υπουργού πιστεύουν ότι αυτό λέει η αριστερά ας θυμηθούμε μερικά πράγματα… 

Απόσπασμα από το λόγο του Άρη Βελουχιώτη στην Λαμία…
«Χιλιάδες παπάδες βρίσκονται στην πρωτοπορία του κινήματος μας και η συμβολή του κλήρου που στάθηκε στο πλευρό μας υπήρξε ανεκτίμητη». 

Αλλά γυρίζοντας και πιο πίσω και αφήνοντας την Ελλάδα… Ο ιερέας Γεώργιος Γκαπόν το 1905 τέθηκε επικεφαλής της πορείας των εργατών προς τον Τσάρο. 

Η θρησκεία δεν σχετίζεται ούτε με το δικαίωμα και την απόλυτη ελευθερία πίστης ή μη, ούτε με τα πολλά προβλήματα της εκκλησίας ως οργανωμένου θεσμού, που πρέπει να στηλιτεύονται. 
Σχετίζεται με το ρόλο που έπαιξε σε πολύ κρίσιμες στιγμές, για τη διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητας, και αυτό θέλουν να χτυπήσουν. 

Όταν οι Βενετοί επί Ενετοκρατίας στην Κρήτη, είδαν ότι η πίστη των Κρητών στο Οικουμενικό πατριαρχείο απειλούσε την εξουσία τους στο νησί, έδωσαν εντολή να καταργηθούν οι ορθόδοξες επισκοπές. Τοποθετήθηκαν Λατίνοι επικεφαλής του Κλήρου, διόρισαν κληρικούς και ψάλτες που πληρώνονταν από το κράτος στο οποίο δήλωναν πίστη. Οι Κρητικοί αντέδρασαν, υπερασπιζόμενοι μέσα από την προστασία της θρησκευτικής τους ταυτότητας την εθνική, που τους διαχώριζε από τους επίσης Χριστιανούς κατακτητές τους. 

Στην Μακεδονία, ο εκκλησιαστικός διαχωρισμός από τις Οθωμανικές αρχές, σε πατριαρχικούς και εξαρχικούς, έκρυβε τον αγώνα των Ελλήνων, ειδικά των Σλαβόφωνων, για διατήρηση της εθνικής τους ταυτότητας απέναντι στις βουλγαρικές και τουρκικές προκλήσεις. 

Το αν πιστεύει και που πιστεύει κάποιος στο σημερινό κράτος, είναι δικαίωμα. 

Η χριστιανική παράδοση διαφύλαξε την εθνική ταυτότητα σε κρίσιμες στιγμές και το ενδιαφέρον αυτών που αντιδρούν, δεν αφορά την εκκλησία ως θεσμό, αφορά την ανάγκη τους να ξεχαστεί ο Κύριλλος Λούκαρις, ο πατριάρχης που πάλεψε εναντίον της εκστρατείας αφομοίωσης των δυτικών, ιδρύοντας το πρώτο πατριαρχικό τυπογραφείο το 1627, κηρύττοντας στην δημοτική, μη διστάζοντας να συνεργαστεί με διαμαρτυρόμενους, για να προστατέψει μέσω της θρησκευτικής ταυτότητας την εθνική. 

Θέλουν να ξεχαστεί ο Χρυσόστομος Σμύρνης, που ενώ μπορούσε να φύγει, έμεινε, γνωρίζοντας την μοίρα που τον περίμενε και κομματιάστηκε από τον τουρκικό όχλο. 
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος που αρνήθηκε να ορκίσει την κυβέρνηση Τσολάκογλου, ο παπα Ανυπόμονος που ριχνόταν πρώτος στις μάχες, ο έμπιστος του Άρη. 

Θέλουν να ξεχαστεί κάθε τι που έσωσε την εθνική ταυτότητα, κάθε τι που θυμίζει ποιοί είμαστε. 

Φυσικά έκαναν πίσω.
Οι ιδεοληψίες βολεμένων μεγαλοαστών δεν αντέχουν την πιθανότητα απώλειας της καρέκλας. 
Χρόνο για προβλήματα πολυτελείας έχουν, όχι όμως και να κινδυνέψει η καρέκλα…