Κατάγονται από την υποσαχάρια Αφρική, την τροπική Ασία και τη Λατινική Αμερική. Εδώ και μερικά χρόνια, όμως, δηλώνουν μόνιμοι κάτοικοι Αθηνών
. Είναι φτερωτοί μετανάστες που βρήκαν φιλόξενο περιβάλλον στην αγκαλιά της πρωτεύουσας, αγνοώντας το τσιμέντο και χαρίζοντάς της τροπικό χρώμα.
Οι παπαγάλοι, ένα εξωτικό είδος που μέχρι πρότινος δεν εντοπιζόταν στη χώρα μας σε άγρια μορφή, έχουν σχηματίσει εκατοντάδες αποικίες σε αρκετές περιοχές της Αθήνας και συχνά πετούν ανά σμήνη στον αττικό ουρανό.
Εύκολα τους αναγνωρίζει κανείς από το έντονο πράσινο χρώμα τους και τη χαρακτηριστική φωνή τους. Η Γλυφάδα, η Φιλοθέη, το Ψυχικό, το Πάρκο Τρίτση στο Ιλιον, ακόμη και το κέντρο της πρωτεύουσας, με τον Εθνικό Κήπο και το Πεδίον του Αρεως, είναι μερικές από τις περιοχές αυτές, ενώ ο φακός του «Εθνους» εντόπισε μια αποικία στην Αγία Παρασκευή.
«Ενίοτε μπορεί κανείς να δει σμήνη που αποτελούνται από 80 έως 100 πουλιά» εξηγεί η Ρούλα Τρίγκου, συντονίστρια Ενημέρωσης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας. «Εξάλλου» προσθέτει, «τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί επιτυχείς αναπαραγωγικές προσπάθειες του είδους στο Ψυχικό, στη Φιλοθέη και αλλού».
Η πρώτη αποικία εντοπίστηκε στη Γλυφάδα πριν από σχεδόν 20 χρόνια. «Το γεγονός αυτό μας κάνει να υποθέτουμε ότι η πρώτη αποικία παπαγάλων στην Αττική σχηματίστηκε από την απελευθέρωση πουλιών που βρίσκονταν σε καραντίνα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Είτε είχαν μείνει στα αζήτητα είτε υπήρχαν υποψίες ότι ήταν θύματα του διεθνούς εμπορίου πουλιών» εξηγεί ο Παναγιώτης Λατσούδης, δασολόγος που έχει εκπονήσει σε συνεργασία με την Ορνιθολογική σχετική έρευνα για τους παπαγάλους της Αττικής.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι στην Αθήνα εντοπίζονται τέσσερα είδη παπαγάλων: οι δαχτυλιδολαίμηδες, οι οποίοι προσαρμόζονται ευκολότερα από όλους και είναι οι μόνοι που έχουν πραγματοποιήσει πλήρως επιτυχημένη εγκατάσταση πανελλαδικά, οι ευπατρίδες ψιττακίσκοι με ένα χαρακτηριστικό κόκκινο σημαδάκι στο φτερό, οι φαιοκέφαλοι Σενεγάλης και οι μυοψιττακοί από τη Λατινική Αμερική.
Όπως εξηγεί ο κ. Λατσούδης, οι παπαγάλοι παρά την τροπική καταγωγή τους ευνοήθηκαν από τις συνθήκες που επικρατούν στο αττικό περιβάλλον.
«Στην Αθήνα έχουμε πολλά καλλιεργούμενα φυτά με χειμωνιάτικη ωρίμανση και πολλά με καλοκαιρινή, με αποτέλεσμα να μην μένουν ποτέ χωρίς τροφή» λέει.
«Οι θερμοκρασίες δεν τους ενοχλούν. Οι φοίνικες, οι μελίες που φυτεύουμε στα πεζοδρόμια, οι νεραντζιές, τα κυπαρισσόμηλα συνιστούν άφθονες πηγές τροφής για τους εξωτικούς αυτούς μετανάστες»…
crashonline
