λόγους για να κρύψουν την υποδούλωση και τα «προσκυνόχαρτα» που υπέγραψαν έναντι των δανειστών
Σήμερα, 25 Μαρτίου του 2016, όπως συνηθίζεται σε όλες τις εθνικές επετείους είναι ημέρα μεγάλων λόγων και βαρύγδουπων πολιτικών υποσχέσεων. Θα ειπωθούν πολλά, από αρκετούς.
Περί εθνικής ανατάσεως και Αναστάσεως, περί εθνικής προσπάθειας και υπερηφάνιας, ενώ εξέχουσα θέση στους πολιτικούς, «δεκάρικους» λόγους θα έχει βεβαίως ο «κυρίαρχος λαός».
Για άλλη μια φορά η «ελπίδα» θα πουληθεί στις ζωντανές τηλεοπτικές συνδέσεις και στα δελτία των οκτώ από τους χαρτογιακάδες της εξουσίας.
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από τα ευχολόγια των επαγγελματιών της πολιτικής.
Όπως εκτιμούν οι περισσότεροι οικονομολόγοι και πολιτικοί αναλυτές η κατάσταση είναι πλέον μη αναστρέψιμη.
«Αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις», κι όπως έλεγε κι ο ποιητής: «μη ανωφέλετα θρηνήσεις».
Και προπάντων «να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου• μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς».
Κανείς πλέον δεν μπορεί να μιλήσει για εξαπάτηση…
Ο ελληνικός λαός είναι απόλυτα υπεύθυνος των επιλογών του και της πρωτοφανούς παθητικότητας που επέδειξε σε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης και της ύφεσης.
Ανεξάρτητα από τους δεκάρικους λόγους των πολιτικών σαλτιμπάγκων που διαχειρίζονται τυπικά τη διακυβέρνηση της χώρας, το ελληνικό κράτος βρίσκεται υπό καθεστώς δημοσιονομικής χρεοκοπίας εδώ και χρόνια.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ίσως η πρώτη φορά που εντός του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος διαλύεται συθέμελα ένα Έθνος – Κράτος.
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι η διόγκωση του δημόσιου χρέους και η επιβολή των αποικιοκρατικών μνημονίων διέλυσαν στην Ελλάδα την έννοια του κράτους.
Κατά τη διάρκεια της μνημονιακής ύφεσης, από το 2010 και μετά, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι έχει καταργηθεί οποιαδήποτε έννοια κράτους στην Ελλάδα. Το Σύνταγμα της χώρας έγινε κουρελόχαρτο και για έξι συναπτά έτη είμαστε Έθνος χωρίς κράτος.
Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι από τον 19ο αιώνα αποτελεί μόνιμη προσπάθεια των διεθνών δανειστών αφενός να εξαναγκάσουν ένα κράτος υπό χρεοκοπία να απεμπολήσει οικειοθελώς την ασυλία που του παρέχει η εθνική του κυριαρχία και, αφετέρου, να μετατρέψουν τη διαφορά τους σε διακρατική υπόθεση, δηλαδή να πάψει να είναι μια σχέση ιδιώτη – κράτους και να γίνει σχέση διακανονισμού ανάμεσα σε κυρίαρχα κράτη.
Στην περίπτωση της Ελλάδας οι διεθνείς τοκογλύφοι δεν συνάντησαν καμία απολύτως αντίσταση από το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Το αντίθετο θα λέγαμε… Το εν Ελλάδι πολιτικό προσωπικό υπηρέτησε με θέρμη τις απαιτήσεις και τις εντολές των ξένων funds με αποτέλεσμα σε έξι χρόνια να χαθεί το πλεονέκτημα της εθνικής αυτοδιάθεσης.
Η χώρα δεν μπορεί πλέον να αποφασίζει με βάση το εθνικό της συμφέρον, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει απώλεια εθνικής κυριαρχίας είτε κάποιοι το παραδέχονται είτε όχι.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις με την είσοδο του ΝΑΤΟ και των Τούρκων στο Αιγαίο, αλλά και με τις ανεξέλεγκτες προσφυγικές ροές επιχειρείται ξεκάθαρα και η αλλοίωση της έννοιας του Έθνους.
Η βίαιη συντριβή της «Ιστορικής Μνήμης» και των κοινών πολιτιστικών και πολιτισμικών στοιχείων που συνδέουν τους Έλληνες, δεν είναι κάποιο σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι μια σκληρή πραγματικότητα που δυστυχώς δεν ανάγεται στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας.
Η δεύτερη μεγάλη φάση των διαπραγματεύσεων που έχει αναλάβει η «πρώτη φορά Αριστερά» αφορά ακριβώς αυτό: την εθνολογική αλλοίωση του πληθυσμού.
Η πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης – την οποία ολοκλήρωσε η «ριζοσπαστική» αριστερά – αφορούσε τη διάλυση του κράτους και ο στόχος αυτός επετεύχθη.
Το δευτερο στάδιο είναι σε πλήρη εξέλιξη… και έχει τα δικά του καθρεφτάκια για τους… ιθαγενείς.
Το νέο «τυράκι» που χρησιμοποιούν τα κοράκια των αγορών για να διαλύσουν και την έννοια του Έθνους έχει όνομα: Αναδιάρθρωση χρέους!!!
Είναι ο δούρειος ίππος για να πέσει και το τελευταίο κράτος και να ξεπουληθεί η χώρα έναντι πινακίου φακής.
Όλη η συζήτηση για την περίφημη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι απλά φενάκη… Κοινώς απάτη.
Τι σημαίνει όμως αναδιάρθρωση του χρέους; Με απλά λόγια σημαίνει έκδοση νέων ομολόγων που θα αντικαταστήσουν τα παλιά, είτε με «κουρεμένη» αξία, δηλαδή με μειωμένη την παλιότερη ονομαστική τους αξία, είτε με επιμήκυνση της χρονικής διάρκειας εξόφλησής τους.
Αυτό φυσικά προϋποθέτει πριν απ’ όλα διαπραγμάτευση και συμφωνία με τους κατόχους ομολόγων και επειδή το χρέος είναι πλέον διακρατικό η διαπραγμάτευση γίνεται με τους δήθεν εταίρους μας.
Βλέπετε τα ξένα funds φρόντισαν να ξεφορτωθούν το χρέος με το PSI του Βενιζέλου και να πληρωθούν στο ακέραιο χωρίς περικοπές!
Η όποια αναδιάρθρωση χρέους απαιτεί επιτόκια, αποζημιώσεις και εγγυήσεις ικανές να πείσουν αυτούς που διακρατούν τα ομόλογα. Τους φίλους μας δηλαδή στην Ε.Ε.
Οι προτάσεις αναδιάρθρωσης του χρέους δουλεύουν πάντα υπέρ του δανειστή, του κερδοσκόπου, του τοκογλύφου. Βασική αρχή στην οικονομία!!!
Πώς λέγεται το παραπάνω σχέδιο; Συντεταγμένη χρεοκοπία υπό καθεστώς κατοχής και δήμευσης και μάλιστα εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τόσο απλά.
Το «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» ακούγεται ενδεχομένως εύηχο… Μόνο που στην Ελλάδα του 2016 δεν υπάρχουν Κολοκοτρώνηδες για να μαζέψουν τα «προσκυνόχαρτα» που έχουν ήδη υπογραφεί.
Μετά απο τις παραπάνω επισημάνσεις μπορείτε να καθήσετε αναπαυτικά στον καναπέ σας και να απολαύσετε τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών για το δρόμο προς την ελπίδα και την ανάπτυξη…
