Του Αθανάσιου Καρανάσιου.Στην περίεργη και πρωτόγνωρη συγκυρία που βιώνουμε... οφείλουμε να στηρίζουμε τη νεολαία μας.
Που δεν της έδωσαν στα σχολεία τα εφόδια εκείνα, για να προασπίσει την αυτονομία της. Να διεκδικήσει το δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό και την αυτοδιεύθυνση.
Να περιφρουρήσει το εθνικό και ιδιωτικό κεφάλαιό της.
Το καταπίστευμά της. Οφείλουμε να μεταβιβάσουμε στη νεολαία μας τη σοφία της ζωής μας, που αποκτήσαμε βάζοντας το κεφάλι μας στο στόμα των θηρίων... Οφείλουμε να της εμφυσήσουμε την αγωνιστικότητα, τη μαχητικότητα, το θάρρος και την αισιοδοξία μας!
Ότι τίποτα δεν παραμένει αμετάβλητο, όπως και η παρούσα (παλιο)κατάσταση. Τα πάντα ρει. Ότι όλες οι εξουσίες είναι εφήμερες. Ότι όλα ανατρέπονται. Ότι όλοι οι εχθροί της κοινωνίας (πολιτικοί, ολιγάρχες, οικονομικοί εκμεταλλευτές, μηχανορράφοι μιας ντπ) θα πεταχτούν -στο ορατό μέλλον, ίσως αύριο κιόλας- στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Ότι δεν ήρθε, ούτε ποτέ θα συμβεί, το τέλος της ιστορίας, όπως ματαιοπονούν τα απανθωποποιημένα σκύβαλα της ανθρωπότητας (άχρηστα βαρίδια της γης).
Για να εκπληρωθούν τα όνειρα των νέων και να επιταχυνθεί η αποκατάσταση της γενόμενης πολιτικής-οικονομικής- κοινωνικής στρέβλωσης ας πορεύονται με πυξίδα:
- Να αναζητούν την έμπνευση στον στοχασμό των φιλοσόφων με τη μεγαλύτερη επίδραση στη σύγχρονη εποχή, ώστε να καταπολεμούν αποτελεσματικά τις αγωνίες και τους φόβους.
- Να ανακαλύπτουν και εφαρμόζουν καθημερινά την τέχνη του ευ ζην (savoir vivre). Ναι, η ευτυχισμένη διαβίωση είναι τέχνη!
- Να μην εφησυχάζουν, διερευνώντας για διεξόδους σε οποιοδήποτε σταυροδρόμι, σε παγίδες και διλήμματα.
- Να είναι φίλοι και σύμμαχοι με ομοϊδεάτες τους, νιώθοντας ως μέλη της κοινωνίας καλών ανθρώπων.
Υπάρχουν καλοί άνθρωποι, ας τους ανακαλύψουν. Είναι η πλειονότητα.
- Να αποφεύγουν τις πηγές αρνητικής ενέργειας, που τους αποθαρρύνουν και χαλάν τη ψυχολογία τους.
- Να εναντιώνονται μετά βδελυγμίας στην παθητικοποίηση, στην απομόνωση, στην καθήλωση, στην διάσπαση, στην αποϊδεολογικοποίηση και στην αποπολιτικοποίηση από τα προπαγανδιστικά μέσα της ντπ (μμε).
- Να μισούν και περιφρονούν αυτούς, που τους βλάπτουν, παλεύοντας εναντίον των ανθρωπόμορφων τεράτων, χωρίς να γίνονται οι ίδιοι τέρατα.
- Να μην μοιρολατρούν ποτέ για τα μελλούμενα. Κανείς δεν είναι ικανός να προβλέψει, ούτε την επόμενη ημέρα. Ακόμα και αυτοί που την ενορχηστρώνουν. Γιατί, όταν οι άνθρωποι προφητεύουν ... οι Θεοί γελούν!
- Να απορρίπτουν τον κόσμο, που τους προσφέρεται και να καθορίζουν τον κόσμο, όπως θέλουν οι ίδιοι να ζήσουν.
- Να κρατούν ψηλά ως πρόταγμα, το σύνθημα του Μάη του 68: "Είμαστε ρεαλιστές, ζητάμε το αδύνατο"!