Γράφει ο Economist Όπως είχε πει ο Ισπανοαμερικανός φιλόσοφος George Santayana, (1863-1952) «Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει».
Και βλέπουμε ότι πολλοί στην Κύπρο έχουν ξεχάσει το αίμα που έχει ποτίσει το νησί των Αγίων και των ηρώων.
Και βλέπουμε ότι πολλοί στην Κύπρο έχουν ξεχάσει το αίμα που έχει ποτίσει το νησί των Αγίων και των ηρώων.
Είναι παράξενο το τι μας έχει συμβεί ως λαός. Μας κυβερνάνε οι “yes men” γιατί πρώτοι εμείς έχουμε γίνει “yes men”. Είμαστε τα αρνάκια που σφάζουμε τους εαυτούς μας και τους προσφέρουμε στα άγρια θηρία για να μην τα στεναχωρήσουμε. Τόσο ανόητοι έχουμε καταντήσει. Να μην στεναχωρήσουμε τους Γερμανούς, τους Βρετανούς τους Αμερικάνους τους Ισραηλινούς κ.λπ. Φωνάζουμε σε όλο τον κόσμο «εδώ οι καλοί καρπαζοεισπράκτορες, ρίξτε καρπαζιές δεν πρόκειται να μιλήσουμε για να μην σας στεναχωρήσουμε»!!!! Και λέμε ότι είμαστε Έλληνες.
Ντροπή μας. Θα γράψω μόνο την αλήθεια και δεν φοβάμαι κανέναν. Τα διάφορα υποτιθέμενα σχέδια λύσεως του Κυπριακού στην πραγματικότητα είναι σχέδια που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Βρετανών, των φίλων τους Αμερικάνων, των Τούρκων, των Ισραηλινών και των πολυεθνικών.
Η μόνη λύση για την Κύπρο είναι να φύγουν οι βρετανικές βάσεις, ο στρατός κατοχής και οι έποικοι από το νησί. Να γυρίσουν οι εκτοπισμένοι ελληνοκύπριοι στις εστίες τους και με αλλαγή του συντάγματος της ήδη, υπάρχουσας Κυπριακής Δημοκρατίας να γίνουν εκλογές και όπως συμβαίνει σε κάθε δημοκρατική χώρα να σχηματίσει κυβέρνηση η πλειοψηφία.
Τα άλλα είναι επιχρυσωμένο χάπι με δηλητήριο. Είναι γνωστό ότι στρατηγικός σχεδιασμός της Τουρκίας είναι, η δια δημοψηφίσματος ανεξαρτητοποίηση της Δυτικής Θράκης και στην συνέχεια η ενσωμάτωσή της στο Τουρκικό κράτος. Αυτός είναι ο τρόπος δράσης της. Ενώ γνωρίζει ότι βρίσκεται σε ξένα εδάφη ζητάει ακόμα περισσότερα.
Και αν συνεχίσουν να κυβερνούν ανθέλληνες τη χώρα μας θα το καταφέρει και όχι μόνο αυτό. Έχει βλέψεις για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τη Θεσσαλονίκη. Αργότερα και για την Κρήτη. Στους στόχους της Τουρκίας είναι και η πλήρη κατάληψη της Κύπρου και αν της δοθεί η ευκαιρία θα την αρπάξει. Τα λένε φανερά και δεν φοβούνται κανένα, παρόλο που ξέρουν ότι έχουν άδικο. Και εμείς είμαστε τα αρνάκια που έχουμε καταπιεί τη γλώσσα μας. Είναι επίσης γνωστό ότι ο Τούρκος «φίλος δεν πιάνεται».
Πρόκειται για ένα λαό βάρβαρο, αιμοδιψή και άτιμο. Γενοκτονίες, δολοφονίες, βιασμοί, βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, αντιμετώπιση αμάχων και αιχμαλώτων με απάνθρωπο και εγκληματικό τρόπο. Ενδεικτικά παραδείγματα, η εξόντωση και εξαφάνιση των αγνοουμένων της Κύπρου, η προβοκάτσια στο τουρκικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη, που αποτέλεσε την αφορμή για τα αιματηρά γεγονότα του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, που οδήγησαν στον αφανισμό των Ελλήνων της Πόλης, οι παράνομες καταλήψεις των σπιτιών των Ελλήνων της Ίμβρου και της Τενέδου και ο εξαναγκασμός τους να εγκαταλείψουν τα νησιά με τις απειλές εγκληματικών στοιχείων κ.λπ..
Η Κύπρος κατοικείται από Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων. Γι’ αυτό και σε όλη την ιστορία της, το σύνολο σχεδόν των κατοίκων του νησιού είχε και έχει ελληνική συνείδηση. Η Κύπρος καταλήφθηκε το 1191 από τον σταυροφόρο βασιλιά της Αγγλίας Ρίχαρδο τον Λεοντόκαρδο ο οποίος και μεταβίβασε τον πολιτικό της έλεγχο στους Ναΐτες, οι οποίοι στη συνέχεια την παραχώρησαν στον Γκυ των Λουζινιάν και ο διάδοχός του δημιούργησε το Βασίλειο της Κύπρου.
Μετά τον θάνατο του Ιάκωβου Β' της Κύπρου, η Βενετή σύζυγός του παραχώρησε το Βασίλειο στη Βενετία, στις 26 Φεβρουαρίου 1489. Το 1571 η Κύπρος καταλαμβάνεται από τους Τούρκους. Τουλάχιστον έξι επαναστατικά κινήματα έγιναν στην Κύπρο την περίοδο της τουρκοκρατίας με σκοπό την απελευθέρωση της νήσου και μετά την επανάσταση του 1821 για την ένωση με την Ελλάδα. Και να μην ξεχνάμε τον απαγχονισμό του αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού και τη σφαγή συνολικά 486 επισκόπων και άλλων προεστών στις 9 Ιουλίου 1821 από τους Τούρκους. Το 1878 με τη συνθήκη του Βερολίνου, παραχωρήθηκε από το Σουλτάνο στη Μεγάλη Βρετανία.
Οι Τούρκοι όπως προανέφερα γνωρίζουν ότι βρίσκονται σε ξένα μέρη γι’ αυτό και παραχωρήσανε με τόση ευκολία και έναντι οικονομικών ανταλλαγμάτων την Κύπρο στους Βρετανούς. Το 1923 με την Συνθήκη της Λωζάνης η Τουρκία παραιτήθηκε από τα εδαφικά της δικαιώματα στο νησί και το 1925 η Κύπρος ανακηρύχθηκε «αποικία του βρετανικού στέμματος». Με την δύναμη του χρήματος και της ισχύος τους, οι Βρετανοί έκαναν την Κύπρο αποικία τους. Η Βρετανοί προσπάθησαν να ισχυροποιήσουν το αποικιακό καθεστώς, να υποτάξουν την ελληνική παιδεία και να αφελληνίσουν την Κύπρο.
Προσπάθησαν επίσης, να αντικαταστήσουν στη μέση εκπαίδευση την ελληνική γλώσσα με την αγγλική, γεγονός που δημιούργησε έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στους ελληνοκυπρίους και την αποικιακή κυβέρνηση. Επέβαλαν βαριά φορολογία στον Κυπριακό λαό για να μην μπορέσει να ανακάμψει και να τον έχουν υποχείριό τους.
Έτσι τον Οκτώβριο του 1931 ως φυσικό επακόλουθο, η ελληνοκυπριακή κοινότητα επαναστάτησε εναντίον των Βρετανών αλλά κατάφεραν να καταπνίξουν την επανάσταση. Στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τριάντα χιλιάδες περίπου ελληνοκύπριοι, πολέμησαν στο πλευρό της Μ. Βρετανίας. Μάλιστα οι Βρετανοί για να τους πείσουν πρόβαλαν το σύνθημα «πολεμήστε για την Ελλάδα και την ελευθερία».
Με την λήξη του πολέμου οι ελπίδες διαψεύστηκαν μιας και η Βρετανία για τα δικά της συμφέροντα θέλησε να κρατήσει την Κύπρο υπό την κατοχή της. Για να το πετύχουν αυτό άρχισαν να επεξεργάζονται το σχέδιο διχοτόμησης της νήσου. Όταν το 82% των κατοίκων της νήσου ήταν Έλληνες, τι πιο φυσικό όταν έβλεπαν μία - μία τις διάφορες υπόδουλες ελληνικές περιοχές να ελευθερώνονται και να ενώνονται με την Ελλάδα να επιθυμούν και αυτοί την ελευθερία τους. Και έχουν κάνει τόσες επαναστάσεις οι ελληνοκύπριοι, που πραγματικά τους αξίζει η ελευθερία. Να σημειωθεί εδώ ότι στο υπόλοιπο 18% ανήκαν και οι λεγόμενοι «λινοπάμπακοι» που ήταν εξισλαμισμένοι χριστιανοί μιας και ολόκληρα χωριά αλλαξοπίστησαν λόγω των βίαιων τουρκικών διώξεων κατά του χριστιανικού πληθυσμού.
Στις 15 Ιανουαρίου του 1950 οργανώθηκε από την Εθναρχία δημοψήφισμα για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα ήταν 95,7% υπέρ της ένωσης. Οι Άγγλοι όμως κοιτάνε πάντα τα συμφέροντά τους και όχι το δίκαιο των λαών. Το 1954 ο υφυπουργός Αποικιών, Χόπκισνσον, δήλωσε στη Βουλή των Κοινοτήτων ότι η Κύπρος ουδέποτε θα αποκτούσε την ανεξαρτησία της. Έτσι το 1955 έγινε η έναρξη του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) για να επιτευχθεί η ένωση με την Ελλάδα.
Ένας απελευθερωτικός αγώνας που υπήρξε από τους πιο υπέροχους στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονα διεξάγεται και ένας έντονος διπλωματικός αγώνας.
Οι Βρετανοί για να προστατέψουν τα συμφέροντα τους στην Κύπρο, βάζουν ξανά μέσα στο διπλωματικό παιχνίδι τους Τούρκους. Ενώ στην Κύπρο με έντεχνο τρόπο καλλιέργησαν τον φανατισμό στην τουρκοκυπριακή μειονότητα και τη χρησιμοποίησαν για να διαπράττει σφαγές Ελλήνων, λεηλασίες περιουσιών και βανδαλισμούς σε εκκλησίες. Δημιούργησαν επίσης οι Βρετανοί το σώμα των Τούρκων επίκουρων αστυνομικών που το χρησιμοποίησαν εναντίον των Ελλήνων για καταστολή διαδηλώσεων, βασανισμούς κ.λπ., μεγαλώνοντας έτσι το χάσμα ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους με τελικό σκοπό τη διαίρεση της νήσου.
Αποτέλεσμα της δράσης της ΕΟΚΑ ήταν η δημιουργία του ανεξάρτητου κυπριακού κράτους με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου το 1959. Η ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας έγινε στις 16 Αυγούστου 1960. Το μόνο που χρειαζόταν ένα ανεξάρτητο κράτος ήταν ένα δημοκρατικό σύνταγμα. Τα συμφέροντα όμως και οι σχεδιασμοί του παρασκηνίου, δημιούργησαν ένα κράτος προσωρινό και εύθραυστο.
Οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου περιλάμβαναν τρεις συνθήκες. Την συνθήκη εγγυήσεων, την συνθήκη εγκαθίδρυσης και τη συνθήκη συμφωνίας. Η συνθήκη εγκαθίδρυσης προέβλεπε την ίδρυση δύο βρετανικών στρατιωτικών βάσεων. Η συνθήκη εγγυήσεων έδινε στις εγγυήτριες δυνάμεις το δικαίωμα παρέμβασης σε περίπτωση αστάθειας της συνταγματικής τάξης.
Αυτή ήταν η παγίδα που έστησαν οι Βρετανοί και έδωσαν το δικαίωμα στους Τούρκους να κάνουν την κατάληψη και τη διχοτόμηση της νήσου όπως ακριβώς ήταν και ο αρχικός σχεδιασμός τους όπως προαναφέραμε. Βέβαια βοήθησαν κάποιοι προδότες με τις πράξεις τους στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Η σχεδιασμένη προδοσία από Βρετανία και Η.Π.Α. είχε ως στόχο να διαλυθεί το ψυχικό δέσιμο ανάμεσα στους Έλληνες της Κύπρου και της ελεύθερης Ελλάδας, στόχος ο οποίος επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό αφού πολλοί ελληνοκύπριοι αδελφοί θεώρησαν ότι ο ελληνικός λαός τους πρόδωσε.
Η αλήθεια είναι ότι πάντα ο ελληνικός λαός συμπαραστέκονταν στον αδελφό Κυπριακό λαό. Η προδοσία δεν έγινε από τον ελληνικό λαό. Αλλά από τις μαριονέτες των ξένων συμφερόντων.
Το μεγαλύτερο παράπονο των παλληκαριών που πήγαν και πολέμησαν στην Κύπρο ήταν το γιατί η πατρίδα τους έστειλε να πολεμήσουν σε έναν εκ των προτέρων «πουλημένο» αγώνα. Γιατί διαπίστωσαν ότι ο αγώνας, είχε εκ των προτέρων, εκ των έσω «πουληθεί».
Έχουμε το χρέος ως Έλληνες όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, να γράψουμε την νεότερη ιστορία της Κύπρου για να δικαιωθεί από τη μια μεριά ο αγώνας των εντίμων και να καταγραφεί από την άλλη μεριά η προδοσία των άτιμων. Το 1960 ο ελληνικός πληθυσμός στην Κύπρο όπως προαναφέραμε αντιστοιχούσε στο 82% του συνολικού πληθυσμού.
Παρόλα αυτά στην πράξη όπως ήταν φυσικό επακόλουθο δεν μπόρεσε να υπάρξει αρμονική συμβίωση ανάμεσα στις δύο κοινότητες και επίσης προέκυψε αδυναμία εφαρμογής του Συντάγματος του 1960 σε όλα τα επίπεδα της κυβερνητικής πολιτικής. Κάτι που προφανώς γνώριζαν και επιδίωκαν να συμβεί οι Βρετανοί και ανοιγόταν έτσι ο δρόμος για την τουρκική κατοχή.
Οι εχθροπραξίες ανάμεσα στις δύο κοινότητες οδήγησε το 1963 στην δημιουργία της «Πράσινης Γραμμής» που ήταν και ο πρώτος διαχωρισμός στο νησί. Με το «σχέδιο Βανς» το 1967 ο ξένος παράγοντας κατάφερε να πετύχει την αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από την Κύπρο και την διάλυση της εθνοφρουράς, προετοιμάζοντας το έδαφος για την «επιχείρηση Αττίλας».
Η σχεδιασμένη και επιβαλλόμενη από την άλλη πλευρά του ατλαντικού δικτατορία στην Ελλάδα, ήταν το τελευταίο μέρος στο σχέδιο της επερχόμενης τουρκικής κατοχής του 37% της νήσου. Δεν πρέπει να ξεχνούν οι σημερινοί ελληνοκύπριοι ότι το 80% του πληθυσμού της Βόρειας Κύπρου που αποτελούνταν από Έλληνες εκδιώχθηκαν βίαια από τις εστίες τους.
Έτσι ενεργούν οι Τούρκοι. Και να μην ξεχνούν τους αγνοούμενους και τις δολοφονίες που διέπραξαν γιατί αν τα ξεχάσουν θα τα βιώσουν πάλι στο κοντινό μέλλον. Στη συνέχεια, πολλές πρωτοβουλίες έγιναν από τους διεθνείς παράγοντες για να νομιμοποιηθεί η διαίρεση της νήσου, με τελευταία το «σχέδιο Ανάν». Πέρα από την νομιμοποίηση των βρετανικών βάσεων που έφερνε το «σχέδιο Ανάν», καταργούσε την Κυπριακή Δημοκρατία και νομιμοποιούσε την τουρκική κατοχή αφού αναγνώριζε δύο ισότιμα συνιστώσα κράτη.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ένα διεθνές αναγνωρισμένο κράτος στην Κύπρο, η Κυπριακή Δημοκρατία στην οποία τα Ηνωμένα Έθνη εξακολουθούν να αναγνωρίζουν την νόμιμη κυριαρχία της σε όλη την επικράτεια του νησιού. Η αυθαίρετη ανακήρυξη tου ψευδοκράτους της Βορείου Κύπρου, σε μια περιοχή που κατέχεται στρατιωτικά από μία άλλη χώρα, καταδικάστηκε με τα Ψηφίσματα 541/1983 και 550/1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και θεωρήθηκε νομικά άκυρη.
Το επιχείρημα ότι η κατάσταση θα παγιωθεί και η Τουρκία θα προσαρτήσει την Βόρεια Κύπρο μόνο ανόητο μπορεί να χαρακτηριστεί. Αφού μας προτείνουν να ξεπαγιώσουμε την κατάσταση νομιμοποιώντας την τουρκική κατοχή!!! Θα βγάλουμε τα μάτια μόνοι μας;
Επίσης να σκεφτούν οι αδελφοί Κύπριοι ότι με το νέο σχέδιο στο θέμα της πολιτικής διακυβέρνησης μέσω της ομοσπονδίας, όποια μορφή και αν αυτή πάρει, θα γυρίσει η Κύπρος στο 1960. Τώρα όμως ο συσχετισμός ανάμεσα στις δυο κοινότητες είναι τελείως διαφορετικός και οι συνθήκες που επικρατούν είναι δυσμενέστερες για τους Έλληνες. Και επιπλέον η σημερινή γενιά στην Κύπρο όπως άλλωστε συμβαίνει και στην Ελλάδα δεν έχει την ίδια αξία με τη γενιά του εξήντα.
Η αναγκαστική συμβίωση και συνεργασία των ελληνοκύπριων με τους ελεγχόμενους από την ισλαμική Τουρκία Τουρκοκύπριους, θα κάνει την Κύπρο τουρκικό προτεκτοράτο. Στην πράξη θα δημιουργηθούν ανυπέρβλητα προβλήματα και παραμένοντας η Τουρκία εγγυήτρια δύναμη και διατηρώντας ένα μεγάλο αριθμό στρατιωτικών δυνάμεων στο νησί αλλά και λόγω της γειτνίασής της, θα μπορέσει να βρει την αφορμή για να προχωρήσει σε κατάληψη όλης της νήσου.
Οι Τούρκοι πατάνε με το ένα πόδι τους στο νησί και θα προσπαθήσουν να διαμορφώσουν τις συνθήκες για να πατήσουν μελλοντικά και το δεύτερο πόδι τους στην Κύπρο. Και όπως ακριβώς σε κάποιες ταινίες δράσης κάποιος ληστής βγάζει από τη μέση τον συνεργό του για να καρπωθεί όλη τη λεία της ληστείας, έτσι και η Τουρκία μπαίνοντας συνέταιρος από την ηλιθιότητα των κυβερνώντων της Κύπρου μέσω του τουρκοκυπριακού κράτους στα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων, θα της ανοίξει η όρεξη για να τα κρατήσει όλα για τον εαυτό της.
Οι ισχυροί δρώντες στην περιοχή θα κοιτάξουν τα συμφέροντά τους. Να μην μας φανεί παράξενο εάν στο νέο σχέδιο, οι Βρετανικές βάσεις θα έχουν και υφαλοκρηπίδα. Οι κυβερνώντες την Κύπρο έχουν προαποφασίσει να συνταχθούν με τα συμφέροντα των ισχυρών και ίσως τα δικά τους και θα εγκαταλείψουν τον κυπριακό λαό στα δόντια των άγριων θηρίων.
Οι κυβερνώντες την Ελλάδα έχουν παραδώσει την χώρα και τον ελληνικό λαό στους γύπες. Τον κυπριακό ελληνισμό θα στηρίξουν;
Η εκκλησία της Κύπρου που έχει κρατήσει όρθια την ορθοδοξία και τον ελληνισμό στο νησί, στη διάρκεια των αιώνων δεν γνωρίζουμε εάν σήμερα έχει την πίστη και το σθένος να κρατήσει όρθια τη σημαία.
Μακάρι να μας διαψεύσει. Μόνο όσοι ελληνοκύπριοι έχουν ελληνορθόδοξη παιδεία μπορούν να αντισταθούν. Να γνωρίζουν ότι είμαστε μαζί τους.
Υ.Γ. Εύχομαι, να με αξιώσει ο Θεός την ημέρα που θα φεύγουν οι Τούρκοι και οι Βρετανοί από την Κύπρο να είμαι και εγώ στο νησί για να δοξάσω το Θεό μαζί με τους Ελληνοκύπριους αδελφούς μου. Αμήν.
