Η έκρηξη υπολογίστηκε ότι είχε ισχύ 26 κιλοτόνων – ήταν, δηλαδή, διπλάσια από αυτήν της Χιροσίμα και αν δεν είχε εκραγεί θα είχε πέσει στο Λιβυκό Πέλαγος και θα είχε δημιουργήσει ένα παλιρροϊκό κύμα ύψους δεκάδων μέτρων που θα κτυπούσε τις ακτές της νότιας Κρήτης και θα προκαλούσε καταστροφή ανάλογη με αυτή που προκάλεσε η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης περί το 1600 π.Χ. και μάλλον είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή ή την παρακμή του μινωικού πολιτισμού.
Αρχικά είχε θεωρηθεί ότι ήταν 10-12 ΚΤ η ισχύς του, αλλά μεταγενέστερες αναλύσειςαποκάλυψαν ότι ήταν υπερδιπλάσια!
Ο αστεροειδής είχε διάμετρο 10 μέτρων και δεν εντοπίστηκε καθώς πλησίαζε τη Γη, αλλά ευτυχώς καταστράφηκε ενώ είχε περάσει τα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας και κατευθυνόταν προς την επιφάνεια του πλανήτη, κάπου προς το Λιβυκό Πέλαγος.
Η Κρήτη πολύ δύσκολα θα είχε διασωθεί, τουλάχιστον οι νότιες περιοχές της, αφού κύματα ύψους 30 μέτρων θα έπλητταν το νησί, όπως αντίστοιχα και τις ακτές της Λιβύης.
Την έκρηξη στην ατμόσφαιρα κατέγραψαν δορυφόροι και σεισμογραφικά κέντρα, όπου όλοι θεώρησαν ότι πρόκειται είτε για πυρηνική δοκιμή κάποιου κράτους, είτε για πυρηνικό ατύχημα.
Οταν διακριβώθηκε περί τίνος ακριβώς επρόκειτο, το θέμα αποσιωπήθηκε για να μην υπάρξει πανικός από την ολική αποτυχία του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης έλευσης μετεώρων.
Το αντικείμενο διαλύθηκε πλήρως και δεν διασώθηκαν ίχνη του.
Στην ηφαιστειακή έκρηξη περί το 1600 π.Χ. προκλήθηκε τσουνάμι που έπληξε τα γειτονικά νησιά, σε ακτίνα 50 με 60 χιλιομέτρων και τις βόρειες ακτές της Κρήτης. Υπολογίζεται ότι έφτασε στις ακτές της Κρήτης 30 με 45 λεπτά μετά την δημιουργία του και είχε ύψος μεταξύ 15 με 30 μέτρα.
Αποθέσεις θηραϊκής γής (ελαφρόπετρα) από την έκρηξη έχουν βρεθεί στην Κρήτη, τη νοτιοδυτική Τουρκία, ακόμα και στο Δέλτα του Νείλου.
Στην περίπτωση του «Συμβάντος της Ανατολικής Μεσογείου» η έκρηξη των 26 κιλοτόνων θα ήταν διπλάσιας ισχύος από την ισχύ εκείνης της ηφαιστειακής έκρηξης του 1600 π.Χ. με ότι αυτό θα συνεπαγόταν για την Κρήτη…
