Η πιθανότητα να κάνει πράξη η Βόρεια Κορέα την απειλή περί «δοκιμαστικής πυροδότησης της ισχυρότερης βόμβας υδρογόνου στον Ειρηνικό», που διετύπωσε ο υπουργός Εξωτερικών της, Ρι Γιονγκ Χο, λίγο μετά το οργισμένο κατά του Τραμπ τηλεοπτικό διάγγελμα του Κιμ Γιονγκ Ουν, έχει σημάνει συναγερμό στη διεθνή κοινότητα.
Ειδικοί προσπαθούν να μαντέψουν τις επόμενες κινήσεις της Πιονγιάνγκ και να ερμηνεύσουν τις συνέπειές τους.
Πυρηνική έκρηξη στον αέρα
Σύμφωνα με ανάλυση του Ανκίτ Πάντα, ειδικού σε θέματα που αφορούν στη Βόρεια Κορέα και συνεργάτη του The Diplomat, στο BBC, το κομμουνιστικό καθεστώς θα μπορούσε να διεξάγει μια «πυρηνική έκρηξη στον αέρα» (πρόκειται για τη λεγόμενη «ατμοσφαιρική έκρηξη» , κατά την οποία η σχηματιζόμενη πύρινη σφαίρα στο μέγιστο μέγεθός της δεν εφάπτεται με την επιφάνεια της Γης ή της θάλασσας.) Αυτό θα μπορούσε να γίνει με δύο τρόπους.
Ο Βορειοκορεάτης δικτάτορας θα μπορούσε να τοποθετήσει την πυρηνική συσκευή που δοκίμασε στις αρχές του μήνα σε πύραυλο που θα εκτοξεύσει πάνω από την Ιαπωνία στον Ειρηνικό Ωκεανό, ώστε να αποδείξει την αξιοπιστία του πυρηνικού του οπλοστασίου και να αναγκάσει έτσι τον Τραμπ να αποδεχθεί «την ισορροπία του τρόμου» με τη Βόρεια Κορέα, δηλαδή μια κατάσταση σταθερής πυρηνικής αποτροπής.
Δεδομένης δε της ανεπάρκειας των υφιστάμενων αμερικανικών και ιαπωνικών αντιπυραυλικών συστημάτων, είναι μάλλον δύσκολο να αναχαιτισθεί ένας τέτοιος πύραυλος.
Η λογική αυτή των Βορειοκορεατών έχει βάση, όπως απέδειξε και η τέταρτη πυρηνική δοκιμή της Κίνας τη δεκαετία του 1960. Την εποχή εκείνη οι Αμερικανοί αμφισβητούσαν τις πυρηνικές δυνατότητες του Πεκίνου, μέχρι τη στιγμή που οι Κινέζοι τοποθέτησαν ένα πυρηνικό όπλο σε πύραυλο και προχώρησαν σε «ατμοσφαιρική έκρηξη». Μόνον τότε η Ουάσιγκτον αποδέχθηκε την Κίνα ως σοβαρή πυρηνική δύναμη, θυμίζει ο ειδικός σε θέματα ελέγχου εξοπλισμών του Κέντρου Διεθνών Σπουδών Middlebury στο Μοντερέι, Τζέφρι Λιούις.
Οι πιθανές συνέπειες
Ωστόσο, οι κίνδυνοι μιας τέτοιας δοκιμής είναι τεράστιοι. Αεροσκάφη και πλοία που θα κινούνται στην περιοχή του στόχου ενδέχεται να καταστραφούν μαζί με τα πληρώματά τους δεδομένου ότι η Βόρεια Κορέα δεν προειδοποιεί για τις εκτοξεύσεις σε αντίθεση με άλλες χώρες που δοκιμάζουν τακτικά βαλλιστικούς πυραύλους.
Ένα ακόμη πιο εφιαλτικό σενάριο θα ήταν να εκραγεί πρόωρα ο πύραυλος και να πέσει στην Ιαπωνία. Οι συνέπειες θα ήταν τόσο καταστροφικές που θα πυροδοτούσαν μια πυρηνική σύρραξη αντιποίνων.
Προκειμένου να περιορίσει τους κινδύνους η Πιονγιάνγκ θα μπορούσε αντί για πύραυλο να φορτώσει μια βόμβα υδρογόνου σ’ ένα πλοίο και να το στείλει να κάνει τη δοκιμή στη θάλασσα. Ωστόσο, οι πιθανότητες να εντοπίσουν οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών το βορειοκορεατικό σκάφος και να το αναχαιτίσουν είναι υψηλότερες.
Μια πυρηνική έκρηξη στον αέρα θα συνιστούσε το αποκορύφωμα των προκλήσεων από τη Βόρεια Κορεά όσον αφορά στις πυρηνικές της δοκιμές και θα μπορούσε ενδεχομένως να πυροδοτήσει μια στρατιωτική σύγκρουση, εάν ΗΠΑ, Νότια Κορέα και Ιαπωνία αποφασίσουν ότι τελείωσαν τα όρια της ανοχής τους.
Ευτυχώς, όμως, η Πιονγιάνγκ έχει αποδείξει ότι αναγνωρίζει την ύπαρξη «κόκκινων γραμμών» για τη διεθνή κοινότητα. Μετά από κάθε πυρηνική της δοκιμή, για παράδειγμα, σπεύδει να επισημαίνει ότι δεν έχει προκληθεί ζημιά στο περιβάλλον σε μια χειρονομία «υπευθυνότητας», παρά την προκλητική της συμπεριφορά.
Ειδικοί προσπαθούν να μαντέψουν τις επόμενες κινήσεις της Πιονγιάνγκ και να ερμηνεύσουν τις συνέπειές τους.
Πυρηνική έκρηξη στον αέρα
Σύμφωνα με ανάλυση του Ανκίτ Πάντα, ειδικού σε θέματα που αφορούν στη Βόρεια Κορέα και συνεργάτη του The Diplomat, στο BBC, το κομμουνιστικό καθεστώς θα μπορούσε να διεξάγει μια «πυρηνική έκρηξη στον αέρα» (πρόκειται για τη λεγόμενη «ατμοσφαιρική έκρηξη» , κατά την οποία η σχηματιζόμενη πύρινη σφαίρα στο μέγιστο μέγεθός της δεν εφάπτεται με την επιφάνεια της Γης ή της θάλασσας.) Αυτό θα μπορούσε να γίνει με δύο τρόπους.
Ο Βορειοκορεάτης δικτάτορας θα μπορούσε να τοποθετήσει την πυρηνική συσκευή που δοκίμασε στις αρχές του μήνα σε πύραυλο που θα εκτοξεύσει πάνω από την Ιαπωνία στον Ειρηνικό Ωκεανό, ώστε να αποδείξει την αξιοπιστία του πυρηνικού του οπλοστασίου και να αναγκάσει έτσι τον Τραμπ να αποδεχθεί «την ισορροπία του τρόμου» με τη Βόρεια Κορέα, δηλαδή μια κατάσταση σταθερής πυρηνικής αποτροπής.
Δεδομένης δε της ανεπάρκειας των υφιστάμενων αμερικανικών και ιαπωνικών αντιπυραυλικών συστημάτων, είναι μάλλον δύσκολο να αναχαιτισθεί ένας τέτοιος πύραυλος.
Η λογική αυτή των Βορειοκορεατών έχει βάση, όπως απέδειξε και η τέταρτη πυρηνική δοκιμή της Κίνας τη δεκαετία του 1960. Την εποχή εκείνη οι Αμερικανοί αμφισβητούσαν τις πυρηνικές δυνατότητες του Πεκίνου, μέχρι τη στιγμή που οι Κινέζοι τοποθέτησαν ένα πυρηνικό όπλο σε πύραυλο και προχώρησαν σε «ατμοσφαιρική έκρηξη». Μόνον τότε η Ουάσιγκτον αποδέχθηκε την Κίνα ως σοβαρή πυρηνική δύναμη, θυμίζει ο ειδικός σε θέματα ελέγχου εξοπλισμών του Κέντρου Διεθνών Σπουδών Middlebury στο Μοντερέι, Τζέφρι Λιούις.
Οι πιθανές συνέπειες
Ωστόσο, οι κίνδυνοι μιας τέτοιας δοκιμής είναι τεράστιοι. Αεροσκάφη και πλοία που θα κινούνται στην περιοχή του στόχου ενδέχεται να καταστραφούν μαζί με τα πληρώματά τους δεδομένου ότι η Βόρεια Κορέα δεν προειδοποιεί για τις εκτοξεύσεις σε αντίθεση με άλλες χώρες που δοκιμάζουν τακτικά βαλλιστικούς πυραύλους.
Ένα ακόμη πιο εφιαλτικό σενάριο θα ήταν να εκραγεί πρόωρα ο πύραυλος και να πέσει στην Ιαπωνία. Οι συνέπειες θα ήταν τόσο καταστροφικές που θα πυροδοτούσαν μια πυρηνική σύρραξη αντιποίνων.
Προκειμένου να περιορίσει τους κινδύνους η Πιονγιάνγκ θα μπορούσε αντί για πύραυλο να φορτώσει μια βόμβα υδρογόνου σ’ ένα πλοίο και να το στείλει να κάνει τη δοκιμή στη θάλασσα. Ωστόσο, οι πιθανότητες να εντοπίσουν οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών το βορειοκορεατικό σκάφος και να το αναχαιτίσουν είναι υψηλότερες.
Μια πυρηνική έκρηξη στον αέρα θα συνιστούσε το αποκορύφωμα των προκλήσεων από τη Βόρεια Κορεά όσον αφορά στις πυρηνικές της δοκιμές και θα μπορούσε ενδεχομένως να πυροδοτήσει μια στρατιωτική σύγκρουση, εάν ΗΠΑ, Νότια Κορέα και Ιαπωνία αποφασίσουν ότι τελείωσαν τα όρια της ανοχής τους.
Ευτυχώς, όμως, η Πιονγιάνγκ έχει αποδείξει ότι αναγνωρίζει την ύπαρξη «κόκκινων γραμμών» για τη διεθνή κοινότητα. Μετά από κάθε πυρηνική της δοκιμή, για παράδειγμα, σπεύδει να επισημαίνει ότι δεν έχει προκληθεί ζημιά στο περιβάλλον σε μια χειρονομία «υπευθυνότητας», παρά την προκλητική της συμπεριφορά.
Πηγή: iefimerida.gr