βουλευτές και οι συνοδοιπόροι τους. Αν δεν ήταν τόσο αλαζόνες θα ‘χαν πάρει υπ’ όψη τους τα μηνύματα που έρχονται από καιρό ότι η Μακεδονία θα γίνει ο «πολιτικός τάφος» σας. Αν είχε κουκούτσι μυαλό στο κεφάλι του, ο Τσίπρας θα παρακολουθούσε τις εκπομπές του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, για το πώς από ΙΝΔΑΛΜΑ της Ενωσης Κεντρώων, έφτασε εντός 15 ημερών και για μια ζωή, να έχει αυτοπροσδιοριστεί από το σύνθημα «Μητσοτάκη κάθαρμα» και την ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ, που τελικά, αδίκως τον προσδιόρισε σε κάθε κλίμακα.
Αυτό που ποτέ δεν θα καταλάβουν οι Συριζαίοι είναι ότι ο Τσίπρας δεν αντιμετωπίζεται πια σαν αξιοσέβαστος πρωθυπουργός όταν την στιγμή που 15 μέρες πριν έφεραν στις Πρέσπες για σώου της κακιάς ώρας, τον Σκοπιανό ομόλογό του, που μαζί με τον Δημητρόφ αυτοπροσδιορίστηκαν ως Μακεδόνες και αυτοπροσδιόρισαν Έλληνες το τραγικό δίδυμο Τσίπρα-Κοτζιά. Από εκείνη την ημέρα ο Τσίπρας θεωρείται απ’ το 80% των Ελλήνων ένας «προδότης και μισός», που παραχώρησε το όνομα της Μακεδονίας την ταυτότητα και την γλώσσα χωρίς κανένα αντάλλαγμα χάριν των θωπειών ΝΑΤΟ και Ευρωκοινοτικών. Ακόμα περισσότερο ωρίμασε σε μια νύχτα σαν συνείδηση του Λαού, η άποψη, πως αν δεν τους σταματήσει τώρα, αν δεν φρενάρει το «προδοτικό» τσούρμο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα πάμε σαν χώρα με την… «προδοσία» στην εξουσία. Είναι έτοιμοι να κάνουν τα ίδια με τους Αλβανούς όπως αποκαλύπτει ο Κοτζιάς, ξερογλείφονται στην αυλή του Σουλτάνου, Ερντογάν, και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, προκαλούν μέρα με την μέρα, ακόμη χυδαιότερα την νοημοσύνη των Ελλήνων με εκδηλώσεις για τσίρκο σαν αυτές του Ζαππείου.
Ατύχησε στους υπολογισμούς της και η στρατηγική ηγεσία του «προδοτικού» ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι μια… έτσι κι αλλιώς συμφωνία για το χρέος, θα γινόταν αμέσως δεκτή σαν… ανταλλαγή με την Μακεδονία, από τους ίδιους τους Έλληνες. Η πραγματικότητα τόσο ΩΜΗ τώρα, είναι πολύ διαφορετική από εκείνη που νόμιζαν, όταν πήραν τον δρόμο της ξεφτίλας και της κρεμάλας, κι ό,τι κι αν κάνουν δεν μπορούν βάσει νέων δεδομένων να ανατρέψουν πράγματα που κακώς αποφάσισαν λόγω παλαιότερων, που δεν ισχύουν ούτε στο ελάχιστο. Όπως με τρόμο θα διαπίστωσε και ο γραβατωμένος νάνος, τώρα μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα μόνο με τέσσερις μεραρχίες ΜΑΤ στο Μαξίμου, ενώ οπουδήποτε αλλού εντός και εκτός της χώρας, θα βρίσκει απέναντί του τον Ελεύθερο Έλληνα, ο οποίος θα τον ξεφτιλίζει ανεμπόδιστος, με κέρματα, «κρεμάλες», και ακτιβισμό με ένα και μόνο μοιραίο βίντεο: Πώς του πέταξαν κέρματα στο Λονδίνο. Από κυνηγός ο Τσίπρας γίνεται κυνηγημένος, κι ας πάει τώρα στους φίλους του, που του επέβαλαν να «προδώσει», άλλο που δεν ήθελε, για το πώς θα σωθεί. Κατά πάσα πιθανότητα μόνο κάπου πολύ μακριά από Ελληνική γη, αν και δυστυχώς γι’ αυτόν όπου και να πάει οι αληθινοί Έλληνες θα ‘ναι πολύ περισσότεροι.
Οι απίθανοι πολιτικοί ταχυδακτυλουργικοί συμβολισμοί με τους Ψαράδες στις Πρέσπες, τις γραβάτες με την φαμίλια και τους χειρότερους ακολούθων, οι πολιτικά ΠΡΟΣΤΥΧΟΙ εναγκαλισμοί με τον Καμμένο, δεν θα ‘ναι αρκετό για να του εξασφαλίσουν ούτε την προσωπική πολιτική επιβίωση.
Όπως και οι προστατευόμενοι του τρομοκράτες, ο Αλ. Τσίπρας διέβη τον Ρουβίκωνα, την στιγμή που στάθηκε δίπλα στον Ζάεφ κι έφαγε την προσβολή κατακέφαλα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και το πανηγύρισε από πάνω. Αν ο Τσίπρας, δεν ήταν τόσο Τσίπρας, θα το είχε προλάβει να μυριστεί ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Ότι κάποιον πολύ μεγάλο λάκκο έχει η φάβα. Δυστυχώς όταν είσαι βαθιά αμόρφωτος πολιτικά, και κοινωνικά, είναι εύκολο να κάτσεις πάνω στο καλάμι, και να νομίζεις ότι θα σε πηγαίνει για πάντα, κι ότι εφ' εξής η κάθε σου επιλογή θα περνάει και πιο εύκολα. Να ‘ναι καλά κι όσοι του έδωσαν την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να κάνει τους Έλληνες να κόψουν το γένος τους… εγκαινιάζοντας και την τελευταία πράξη του πολιτικού αυτοχειριασμού όπου θα πάει λέει κόντρα και με την Εκκλησία της Ελλάδος, για την Μακεδονία και τα σχετικά, προκειμένου και πάλι να εγκλωβίσει… την αντιπολίτευση: Τι να σου πω… Κόντρα και με την Εκκλησία, για την Μακεδονία, κόντρα και με την Δικαιοσύνη, αναρωτιέται κανείς αν όσοι τον συμβουλεύουν θέλουν όντως το καλό του. Ή απλά καταλαβαίνουν τι τους γίνεται.
Θα ‘ναι πολύ ενδιαφέρουσα η βραχυπρόθεσμη καταγραφή του πώς ο Αλέξης Τσίπρας, έφτασε πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι θα τολμούσε να υποψιαστεί, σ’ ένα απότομο και οριστικό πολτικό τέλος. Πιο απότομο και πιο οριστικό, απ’ ότι μπορεί να διανοηθεί και σήμερα, μια που στην πλειοψηφία του λαού διαμορφώθηκε ήδη η δυναμική πως αν δεν τον σταματήσουμε, ΔΕΝ θα σταματήσει να ενδίδει. Εξ ου και το ζήτημα της απομάκρυνσης των ΤΣΙΠΡΑΝΕΛ είναι αυτή την στιγμή, η υπ' αριθμόν ένα ελληνική προτεραιότητα, που κάνει όλα τα άλλα να μοιάζουν έρημα και απρόσωπα. Αλλωστε πρώτος το ‘χε πει. Ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν. Ε, τώρα βλέπει το έργο ανάποδα. Καλή διασκέδαση.
