 |
Του Στρατή Μαζίδη
Ναι έχουμε χρήματα. Είναι αυτά που δεν επιστρέφονται, είναι οι παροχές υγείας που μένουν απλήρωτες, είναι το ενοίκιο που πληρώνει κάποιος για να μείνει στο σπίτι του, είναι το τέλος επιτηδεύματος που πληρώνει κανείς μόνο και μόνο γιατί εργάζεται.
Άρα δεν έχουμε χρήματα. Κλέβουμε χρήματα αφού κανείς δε μας δανείζει και όταν έχουμε μια αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων 1:1 με εισφορές μισθών των 700 ευρώ για συντάξεις των 1000 ευρώ.
Οι συντάξεις λοιπόν όχι απλά θα περικοπούν αλλά θα ισοπεδωθούν νομοτελειακά λόγω των αριθμών. Δε γεννάμε, δεν ανοίγουμε δουλειές ενώ μοιράζαμε συντάξεις σε πρόωρα συνταξιούχους και απόστρατους των 40-45 ετών, τις οποίες ακόμη πληρώνουμε!
Δε θα σου κόψουν λοιπόν άλλο καμία σύνταξη, όμως θα συνεχίσεις να πληρώνεις ενοίκιο στο σπίτι σου. Κι εσύ και το παιδί σου, το οποίο θα παραμείνει άνεργο για τις δουλειές που δεν ανοίγουν ή τη δική του που έκλεισε διότι δεν άντεχε άλλο. Παράλληλα θα πηγαίνεις στο νοσοκομείο για να χειρουργηθείς αφού πεθάνεις. Θα σκέπτεσαι το κάθε λίτρο καύσιμο που βάζεις στο αυτοκίνητό σου, αν έχεις. Το ρεύμα θα πέφτει κάθε λίγο και για όσο χρειαστεί αφού τίποτε δε συντηρείται. Η χώρα θα συνεχίσει να βιώνει μεταπολεμικές συνθήκες χωρίς να έχει πέσει τουφεκιά.
Για να μην κοπούν οι συντάξεις σε μια εξίσωση που δε λύνεται εύκολα, θα τα σκίσουν όλα. Και όλους. Ύστερα θα τις κόψουν κι αυτές.
