Υπήρχε ή όχι μια "μούμια" μέσα στον "Τιτανικό" που έφερνε κακοτυχία σε όποιον την είχε; Πρόκειται πράγματι για την επονομαζόμενη "καταραμένη μούμια" που φυλάσσεται σήμερα..
στο Βρετανικό μουσείο; Προκάλεσε η κλοπή της την οργή του Αιγύπτιου θεού Anubis, με αποτέλεσμα την βύθιση του κρουαζιερόπλοιου? Πόση αλήθεια κρύβουν μέσα τους οι "μύθοι" γύρω από τον "Τιτανικό;
στο Βρετανικό μουσείο; Προκάλεσε η κλοπή της την οργή του Αιγύπτιου θεού Anubis, με αποτέλεσμα την βύθιση του κρουαζιερόπλοιου? Πόση αλήθεια κρύβουν μέσα τους οι "μύθοι" γύρω από τον "Τιτανικό;
Σύμφωνα με μια εκδοχή η "καταραμένη μούμια " του "Τιτανικού" όχι μόνο υπήρξε, αλλά διασώθηκε από το ναυάγιο και βρίσκεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο, στην αίθουσα 62 με αριθμό εκθέματος 22542!! Αν κάτι τέτοιο αληθεύει τότε η άγνωστη "μούμια" του θρυλικού ναυαγίου, αποτελεί ένα πραγματικό γεγονός!!
Ο θρύλος λέει ότι η "καταραμένη μούμια" ήταν το σώμα της Πριγκίπισσας του Amen-Ra η οποία έζησε στα 1500 π.χ. Μετά τον θάνατό της το άψυχο σώμα μουμιοποιήθηκε, τοποθετήθηκε μέσα σε ένα ξύλινο φέρετρο και θάφτηκε στις ακτές του Νείλου.
Όταν στις αρχές του 1890 στην περιοχή αυτή πραγματοποιήθηκαν αρχαιολογικές ανασκαφές, ανάμεσα στα ευρήματα ήταν και το κασόνι με την μούμια της πριγκίπισσας του Amen-Ra.
Λίγους μήνες αργότερα τρεις πάμπλουτοι Άγγλοι φίλοι που βρίσκονταν για δουλειές στην Αίγυπτο, επισκέφτηκαν τον χώρο των ανασκαφών. Ο ένας από αυτούς μετά από πολύωρο παζάρι κατάφερε τελικά να αγοράσει την μούμια για την προσωπική του συλλογή . Την επόμενη ημέρα ο αγοραστής της σαρκοφάγου εξαφανίστηκε μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής στην έρημο, ενώ ο ένας από τους άλλους δύο φίλους του πυροβολήθηκε κατά λάθος (!) από έναν Αιγύπτιο με αποτέλεσμα να χάσει το δεξί του χέρι.
Ο τρίτος της παρέας επιστρέφοντας στην Αγγλία πήρε μαζί του την μούμια ως ενθύμιο του χαμένου φίλου του. Δυο μέρες μετά πληροφορήθηκε ότι ο οικονομικός του διευθυντής είχε υπεξαιρέσει ένα μεγάλο τμήμα της περιουσίας του, αφήνοντας τον χρεωμένο κατά χιλιάδες λίρες. Λίγους μήνες αργότερα έχοντας κυρήξει πτώχευση , πούλησε την σαρκοφάγο προκειμένου να εξασφαλίσει λίγα χρήματα.
Ο νέος ιδιοκτήτης της μούμιας, φορτωμένος με την κακοτυχία της είδε την ζωή του να αλλάζει δραματικά. Λίγες ημέρες μετά την αγορά της η γυναίκα του με τα δυο παιδιά τους σκοτώθηκαν σε ατύχημα ενώ την επόμενη εβδομάδα από την κηδεία τους, το σπίτι του καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά.
Η μούμια δεν έπαθε τίποτε γιατί φυλασσόταν σε ειδική προθήκη στο γραφείο του. Σύμφωνα πάντα με τον θρύλο περί "μούμιας του Τιτανικού", αμέσως μετά την τραγωδία που τον χτύπησε, ο άνδρας αποφάσισε να δωρίσει την σαρκοφάγο στο Βρετανικό Μουσείο.
Από την στιγμή που η μούμια τοποθετήθηκε στην Αιγυπτιακή Αίθουσα του Βρετανικού Μουσείου, μια σειρά από περίεργα γεγονότα άρχισαν να διαδραματίζονται μέσα στο Μουσείο. Τα πρώτα βράδια οι φύλακες άκουγαν χτύπους από σφυρί πάνω στο καπάκι της σαρκοφάγου. Μόλις πλησίαζαν τους φαινόταν σαν κάποιος να έκλαιγε με λυγμούς μέσα στο ξύλινο κασόνι!
Την τρίτη ημέρα ένας νυχτοφύλακας βρέθηκε νεκρός λίγα μέτρα μακριά από την μούμια και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι του μουσείου δήλωναν τρομαγμένοι. Κανείς δεν δεχόταν να πλησιάσει καν στην Αιγυπτιακή Αίθουσα ενώ τα κλάματα μέσα από την σαρκοφάγο γίνονταν κάθε βράδυ και πιο σπαραχτικά. Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι υπεύθυνοι του Βρετανικού Μουσείου αποφάσισαν να "δανείσουν" την μούμια σε κάποια ιδιωτική συλλογή ώστε με αυτόν τον τρόπο να ηρεμήσουν για λίγο τα πράγματα.
Ο "τυχερός" συλλέκτης στον οποίο δανείστηκε η σαρκοφάγος, τοποθέτησε το ξύλινο κασόνι σε μια σοφίτα που υπήρχε πάνω από το γραφείο του, μέχρι να δημιουργηθεί ο κατάλληλος χώρος για το έκθεμα. Στο σημείο αυτό ο θρύλος θέλει την Έλενα Μπλαβάτσκυ - μεγάλη αποκρυφίστρια του 19ου αιώνα και ιδρύτρια του "Θεοσοφικού Κινήματος" να επισκέπτεται μια μέρα τυχαία το κτίριο που βρισκότανε η μούμια.
Αμέσως μόλις μπήκε στον χώρο, αισθάνθηκε ένα κύμα παγωμένου αέρα να την τυλίγει και συγκλονισμένη ζήτησε να μιλήσει με τον ιδιοκτήτη του γραφείου. Όταν τον συνάντησε του εξήγησε πως πρέπει να την βοηθήσει να ανακαλύψει από τι πηγάζει "αυτή η διαβολική επιρροή απίστευτης έντασης" μέσα στο κτίριο. Περπατώντας για λίγα λεπτά σε όλους τους χώρους, δεν άργησε να φτάσει στην σοφίτα με την μούμια. Χωρίς πολλές εξηγήσεις συμβούλευσε τον ιδιοκτήτη να ξεφορτωθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα αυτόν τον "σατανά".
Εκείνος απευθύνθηκε αρχικά στο Βρετανικό Μουσείο όπου τον ενημέρωσαν οτι δεν ενδιαφέρονται να πάρουν πίσω την μούμια. Τότε - σύμφωνα πάντα με τον θρύλο- εμφανίστηκε ένας και μοναδικός ενδιαφερόμενος που επιθυμούσε διακαώς να μεταφέρει την σαρκοφάγο στην Αμερική. Το όνομα του, William Thomas Stead.
Ο William Thomas Stead ήταν δημοσιογράφος και φανατικός ερευνητής του μυστικισμού. Ενδιαφερόταν ιδιαιτέρως για τα άτομα με "μαντικές ικανότητες" και επισκεπτόταν συχνά "ψυχικούς". Από τις επαφές του αυτές ο Stead είχε δημοσιεύσει μια σειρά από άρθρα. Μετά το ναυάγιο του "Τιτανικού" δύο από αυτά θεωρήθηκαν "προφητικά"!
Συγκεκριμένα στις 22 Μαρτίου 1886 - δηλαδή εικοσιέξι χρόνια πριν το ναυάγιο- ο William Stead δημοσίευσε ένα κείμενο με τίτλο "Πώς ένα ατμόπλοιο ναυάγησε στον Ατλαντικό, η εμπειρία ενός επιζήσαντα". Στο άρθρο του περιέγραφε την σύγκρουση ενός ατμόπλοιου με ένα άλλο πλοίο στο μέσο του Ατλαντικού ωκεανού, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων επιβατών.
Ως βασική αιτία για την απώλεια τόσων ζωών ο συγγραφέας προέβαλε την έλλειψη σωστικών μέσων- όπως και στον "Τιτανικό". Ακολούθησε κι άλλο "προφητικό άρθρο", το 1892, με τίτλο "Από την Παλαιά Τάξη στην Νέα". Σε αυτό ο Stead εξιστορούσε την περιπέτεια εκατοντάδων επιβατών όταν το πλοίο που τους μετέφερε προσέκρουσε σε παγόβουνο. Για καλή τους τύχη στην περιοχή βρισκόταν ένα άλλο πλοίο, το "Majestic", το οποίο κατάφερε να τους σώσει από τα παγωμένα νερά του Ατλαντικού. Σύμφωνα πάντα με την ιστορία του Stead το "Majestic" ανήκε στην White Star Line - την εταιρεία που είκοσι χρόνια μετά την δημοσίευση του άρθρου κατασκεύασε τον "Τιτανικό".
Αλλά και λίγο πριν το μοιραίο ταξίδι του "Τιτανικού" ο William Stead φέρεται να είχε λάβει τρία τουλάχιστον "προφητικά μηνύματα" για το ναυάγιο από διάμεσους. Ο ένας τον προειδοποιούσε οτι δεν θα έπρεπε να ταξιδέψει για κανέναν λόγο τον Απρίλη του 1912, μια γυναίκα μέντιουμ του είχε πει να προσέχει γιατί θα βρεθεί μέσα σε μια καταστροφή που είχε σχέση με το νερό και η οποία θα παρέσυρε στον θάνατο 1500 ανθρώπους, ενώ ένας παπάς του είχε στείλει επιστολή λέγοντας του οτι "το τεράστιο πλοίο που κατασκευάζεται θα ναυαγήσει".
Παρά τις προειδοποιήσεις και την πίστη του στον μυστικισμό ο William Stead ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο εισιτήριο για το παρθενικό ταξίδι του "Τιτανικού", αγνοώντας τις "προφητείες". Λίγο πριν την μοιραία ημέρα ο Stead συναντήθηκε με την Elena Blavatsky - με την οποία γνωριζόταν και είχε συνεργαστεί στο παρελθόν - και η οποία του περιέγραψε συγκλονισμένη την εμπειρία που είχε ζήσει στο κτίριο με την "καταραμένη μούμια".
Ο Stead όχι μόνο δεν τρόμαξε από την "διαβολική" δύναμη, αλλά έσπευσε για άγνωστους λόγους να την αγοράσει (?) από τον συλλέκτη. Το σχέδιο του ήταν συγκεκριμένο: θα έπαιρνε μαζί του την σαρκοφάγο στην Νέα Υόρκη, ταξιδεύοντας με τον "Τιτανικό". Τρεις μέρες αργότερα το κασόνι με την "μούμια" επιβιβάστηκε στον "Τιτανικό".
Επειδή η φήμη για μια "καταραμένη" μούμια είχε αρχίσει ήδη να κυκλοφορεί στην Αγγλία, ο Stead προτίμησε να την φορτώσει κρυφά στο πλοίο, φοβούμενος οτι δεν θα του επέτρεπαν να την πάρει μαζί του. Έτσι σε συνεργασία με κάποιον μηχανικό αυτοκινήτων, κατάφερε να δέσει την σαρκοφάγο κάτω από το αυτοκίνητό του και να την ανεβάσει στον "Τιτανικό" χωρίς κανένας να το αντιληφθεί
Την μοιραία βραδιά του ναυαγίου, ενώ βρισκότανε στην τραπεζαρία και δειπνούσε, ο Stead αποκάλυψε στους συνδαιτυμόνες του την παρουσία της "μούμιας" στα αμπάρια του πλοίου - χωρίς φυσικά να τους αποκαλύψει την "κακοτυχία" που την συνόδευε.
Ο ίδιος ο Stead δεν κατάφερε να βγει ζωντανός από τον "Τιτανικό" όμως κάποιοι από τους επιβάτες που είχαν ακούσει την ιστορία του, ήταν μέσα στους επιζήσαντες. Ίσως τελικά από αυτούς να ξεκίνησε η ιστορία με την "μούμια" που με τα χρόνια πήρε διαστάσεις θρύλου.
