Η εξάντληση της αύρας κάνει το σώμα ευάλωτο στις ασθένειες. Η ισχυρή αύρα, αντίθετα, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην αθανασία.
H φωτογραφία Κίρλιαν (η οποία συλλαμβάνει τις φωτεινές εκπορεύσεις της ζωντανής ύλης όταν αυτή τοποθετηθεί σε ένα ηλεκτρικό πεδίο) έχει δείξει πως μια ασθένεια εμφανίζεται πρώτα στο ενεργειακό σώμα και κατόπιν στο φυσικό.
Από τον Αντώνη Κυριαζή
Πηγή: Supplied
Από τον Αντώνη Κυριαζή
Πηγή: Supplied
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Κίρλιαν έχουν δείξει ότι οι ασθένειες εμφανίζονται πρώτα στο ενεργειακό σώμα πριν εκδηλωθούν στο φυσικό σώμα. Λόγω της στενής αλληλεπίδρασης μεταξύ του ενεργειακού και του φυσικού σώματος, ότι επηρεάζει το ένα επηρεάζει και το άλλο.
Η κακή μεταχείριση του φυσικού σώματος ή τα τραύματα από τα οποία μπορεί να υποφέρει θα επηρεάσουν άμεσα και το ενεργειακό σώμα, από τη στιγμή που αυτό θα πρέπει να διαθέσει την ενέργειά για να βοηθήσει το φυσικό σώμα να θεραπευθεί.
Εκτεταμένες επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως αυτό το ενεργειακό σώμα εκπέμπει το δικό το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Αυτές οι μελέτες έδειξαν επίσης πως τα φυσικά ερεθίσματα, όπως επίσης και τα συναισθήματα και οι σκέψεις, όλα παράγουν ευδιάκριτες αλλαγές στο ενεργειακό μας πεδίο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει πως η δύναμη του μυαλού μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση του φυσικού σώματος, κάτι που οι φυσικοί θεραπευτές υποστήριζαν πάντα.
Κάθε χειρουργική επέμβαση, σωματικό τραύμα ή ασθένεια εμφανίζεται στην αύρα με τη μορφή διάσπασης. Συνήθως αυτή η διάσπαση φαίνεται σαν μια περιοχή χωρίς αυρικό φως. Oι “τρύπες” αυτές στην αύρα επιτρέπουν τη δημιουργία μολύνσεων και άλλες επιπλοκές στη σωματική περιοχή του τραύματος. Η διαδικασία φυσικής επούλωσης μπλοκάρεται και η θεραπεία μιας φλεγμονής ή ενός τραύματος προχωρεί αργά.
Όταν η ενέργεια του αυρικού σώματος είναι πεσμένη, το σώμα γίνεται ευπαθές στις μολύνσεις. Όταν είναι πλήρης και ισχυρή, τότε το σώμα δεν αρρωσταίνει.
Εδώ σας παρουσιάζουμε μια απλή τεχνική επούλωσης και σφραγίσματος της αύρας.
Τοποθετήστε τις παλάμες σας απέναντι τη μια από την άλλη, σε μια απόσταση λίγων εκατοστών μεταξύ τους. Συγκεντρωθείτε στο κέντρο της κάθε παλάμης και σε 5 με 10 λεπτά θα νιώσετε ένα ζεστό γαργάλημα. Τότε τοποθετήστε τα χέρια σας πάνω από την πάσχουσα περιοχή και συγκεντρωθείτε στο σκοπό σας: δηλαδή τη θεραπεία.
Κινήστε αργά τα χέρια σας σαν να καθαρίζετε ή να σκουπίζετε τα απορρίμματα από μια περιοχή. Καθώς το κάνετε, τινάζετε πού και πού τα χέρια σας, για να πετάξετε μακριά την αρνητική ενέργεια. Συνεχίστε τις κινήσεις αυτές των χεριών περίπου 20 με 30 φορές.
Μια άλλη παραλλαγή της τεχνικής είναι να βάλετε το δεξί χέρι σας με την παλάμη προς τα κάτω πάνω από το τραύμα και να το κινείτε κυκλικά, σαν αν στρώνετε πηλό ή τσιμέντο.
Το σημαντικότερο όμως δεν είναι τόσο οι ακριβείς κινήσεις των χεριών σας, όσο η πρόθεση, η οποία πρέπει να είναι πρόθεση αγάπης. Η αγάπη είναι αυτή που κινεί την ενέργεια των χεριών που επαναφέρει τη ζωή μέσα στο αυρικό κενό. Όλοι μας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την τεχνική, στέλνοντας αγάπη από την καρδιά μας στο πάσχον σημείο μέσω των χεριών.
photo
photo
Ο εσωτερικός πόλεμος
Το ενεργειακό πεδίο γύρω από το σώμα είναι ένα μαγνητικό πεδίο γεμάτο από χημικές ουσίες και ενέργειες που αλληλεπιδρούν. Βρίσκεται σε μια συνεχή κίνηση και αναταραχή, καθώς πραγματοποιούνται χημικές αλληλεπιδράσεις διαφόρων αξιών. Στην ουσία, το μαγνητικό πεδίο αποτελείται από συναισθήματα, σκέψεις, αισθήσεις και σωματικές αντιδράσεις.
Η λανθασμένη χρήση ή η κακοποίηση των συναισθημάτων, των σκέψεων και των σωματικών λειτουργιών, έχει σαν αποτέλεσμα την εξάντληση του μαγνητικού πεδίου. Αυτό βέβαια δεν γίνεται απότομα, αλλά σιγά-σιγά. Όταν η ενέργεια αυτή εξαντληθεί, τότε το άτομο πεθαίνει.
Στη διαδικασία αυτή σημαντικό ρόλο παίζουν τα συναισθήματα. Ένα συναίσθημα είναι βέβαια υπέροχο, όταν όμως χρησιμοποιηθεί λανθασμένα, οδηγεί σε νευρώσεις.
Τα συναισθήματα ανήκουν στο στοιχείο της φωτιάς. Έτσι, έντονα αρνητικά συναισθήματα μπορούν να “κάψουν” συγκεκριμένες περιοχές ή όργανα του σώματος, όπως για παράδειγμα τους πνεύμονες.
Όπως έχουν δείξει οι φωτογραφίες Κίρλιαν, όταν είμαστε οργισμένοι, η αύρα μας γίνεται κατακόκκινη σαν φωτιά. Όταν έχουμε κατάθλιψη, γίνεται μαύρη και αποτρόπαια.
Το συναίσθημα μαστιγώνει συνεχώς το σώμα, εξαντλώντας την ενέργειά του.
Από την άλλη πλευρά το μυαλό, το οποίο έχει συνήθως αλαζονική στάση, εξαντλεί τόσο το σώμα όσο και το συναίσθημα. Άλλωστε το μυαλό βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση αναστάτωσης.
Ο ρόλος του μυαλού είναι σημαντικός, επειδή το μυαλό είναι αυτό που δημιουργεί τις συνήθειες στο σώμα, οι οποίες στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι παράλογες.
Όταν η συνεργασία του μυαλού με τον συναισθηματικό κόσμο μας είναι άσχημη, αυτό μας δημιουργεί προβλήματα. Γιατί με το συναίσθημα πάμε να δικαιολογήσουμε μια λανθασμένη στάση του μυαλού, ενώ με το μυαλό πάμε να εκλογικεύσουμε τις λανθασμένες προτιμήσεις του συναισθήματος. Εκ φύσεως, μυαλό και συναίσθημα είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Η λάθος χρήση των συναισθημάτων δημιουργεί πόλεμο μέσα στον άνθρωπο γι’ αυτό και το σώμα αρρωσταίνει.
Όταν χρησιμοποιούμε τα συναισθήματα με ορθό τρόπο, τότε αλλάζει όχι μόνο η ψυχολογία μας αλλά και η χημεία του σώματος.
Ορθός τρόπος είναι τα συναισθήματά μας να είναι ειλικρινή και αληθινά. Ενώ όταν λέμε λανθασμένη χρήση εννοούμε τη διατήρηση αρνητικών συναισθημάτων, όπως το μίσος, η ζήλια και ο φθόνος, ή όταν κρατάμε πικρίες και παράπονα από το παρελθόν.
Ακόμα και τα καλά συναισθήματα, όταν δεν είναι αγνά και ειλικρινή, μπορεί να οδηγήσουν σε υστερία και νευρώσεις
Για το λόγο αυτό είναι σημαντική η διατήρηση της αρμονίας. Αυτό εννοούσε ο Πυθαγόρας, όταν έλεγε ότι ο κόσμος πρέπει να βρίσκεται πάντα σε αρμονία, όπως ένα μουσικό όργανο.
Το άτομο στην προσωπική του ζωή μπορεί επίσης να παρομοιαστεί με μουσικό όργανο που παράγει αρμονικούς ή δυσαρμονικούς ήχους. Η δυσαρμονία είναι αποτέλεσμα σύγχυσης. Η αρμονία επιτυγχάνεται όταν ηρεμείς και μπορείς κάποιες ώρες να σιωπάς και να απομακρύνεσαι από τη σύγχυση που σε περιβάλλει.
Συνήθως ο άνθρωπος φτάνει μέχρι το μυαλό και εκεί σταματά. Ο σκοπός της τελείωσης είναι να υπερβεί κανείς όχι μόνο το σώμα και τα συναισθήματα, αλλά και τις σκέψεις του.
Όσο κι αν το πιέσουμε, το μυαλό μπορεί να φτάσει μέχρι ένα σημείο. Το αδιέξοδο αυτό της σκέψης δείχνει ότι απουσιάζει κάτι σημαντικό – μια ιδιότητα η οποία είναι πέρα και πάνω από το νου.
