John O’ Malley Bockris, φυσικός
Φανταστείτε μια συσκευή μικρού μεγέθους που θα παράγει όλη την ποσότητα του ηλεκτρισμού που χρειάζεται το σπίτι σας, χωρίς καλώδια, λογαριασμούς και μόλυνση… Φανταστείτε την πόλη σας χωρίς καυσαέρια, γιατί τα αυτοκίνητα θα καίνε υδρογόνο και θα αφήνουν ως κατάλοιπο σταγονίδια νερού, που θα νοτίζουν ελαφρώς τους δρόμους… Φανταστείτε τρένα, αεροπλάνα και πλοία να κινούνται με απίστευτες ταχύτητες χωρίς να καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα… Φανταστείτε μικρούς σταθμούς Ψυχρής Σύντηξης να προμηθεύουν την ενέργεια που χρειάζεται η βιομηχανία χωρίς τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος… Φανταστείτε έναν κόσμο με μηδέν μόλυνση του περιβάλλοντος, όπου ο καθένας θα μπορεί να αντλεί ελεύθερα την ενέργεια που χρειάζεται με ελάχιστο κόστος…
ο
Οι ερευνητές και οι θεωρητικοί της Ελεύθερης Ενέργειας πιστεύουν πως ίσως θα μπορούσαν να ανοίξουν μια πύλη σε μια πηγή ανεξάντλητης ενέργειας, προσιτή στον καθένα μας και μάλιστα χωρίς περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οραματίζονται μια μέρα που οι άνθρωποι δεν θα ανησυχούν πλέον για την εξασφάλιση της ενέργειας που χρειάζονται ούτε κι αν ο αέρας είναι καλός για να τον αναπνεύσουν. Έναν νέο κόσμο ενεργειακά αυτάρκη, όπου δεν θα υπάρχει λόγος να πολεμάμε για το πετρέλαιο…
Πειράματα του Νίκολα Τέσλα στο Κολοράντο Σπρινγκς (1899) για την Ασύρματη Μεταφορά Ενέργειας. (εικόνα επάνω)
.
ου
Το ενεργειακό μοντέλο, πάνω στο οποίο βασίζεται η ανθρωπότητα, έχει φθάσει στα όρια του. Τα ορυκτά καύσιμα (άνθρακας, πετρέλαιο, φυσικό αέριο) έχουν αποδειχθεί βρώμικα, ακριβά και αναποτελεσματικά. Η πολλά υποσχόμενη πυρηνική ενέργεια έχει απογοητεύσει τους πάντες εξ αιτίας του υψηλού κόστους και της επικινδυνότητας της. Και οι λεγόμενες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ηλιακή, αιολική και γεωθερμική ενέργεια) δεν έχουν ακόμη σταθεί στο ύψος των προσδοκιών που είχαμε γι αυτές.
Για πρώτη φορά εδώ και τρία εκατομμύρια χρόνια υπάρχει τόσο μεγάλη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα επικίνδυνα συγκεντρωμένη στην ατμόσφαιρα μας. Το γεγονός αυτό οδηγεί στην υπερθέρμανση του πλανήτη μας.
Το όρος Κιλιμάντζαρο είναι ένα από τα λίγα σημεία του Ισημερινού με πάγο και χιόνι. Όμως τα τελευταία δώδεκα χρόνια τουλάχιστον το 1/3 των χιονιών του Κιλιμάντζαρο, που βρίσκεται στην Τανζανία της Αφρικής, έχουν λιώσει. Τον Σεπτέμβριο του 2001 η Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές (IPCC) εκτίμησε ότι έως το έτος 2100 η μέση θερμοκρασία της Γης θα αυξηθεί μέχρι και 5,8 °C σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Ο πλανήτης όπως τον ξέρουμε δεν θα υπάρχει. Οι πάγοι των πόλων θα λιώσουν και η Σιβηρία θα μετατραπεί σ’ έναν απέραντο βαλτότοπο.
Στον Ινδικό και Ειρηνικό Ωκεανό η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα απειλήσει να καταπιεί νησιά αλλά και κράτη ολόκληρα, όπως για παράδειγμα το παράκτιο Μπαγκλαντές. Οι έρημοι θα επεκταθούν και θα καταπιούν τις εναπομείνασες γόνιμες εκτάσεις της υποτροπικής ζώνης. Η Ελλάδα θα αποκτήσει κλίμα βόρειας Αφρικής. Εκτεταμένες πλημμύρες, ξηρασίες και ξαφνικοί τυφώνες θα πλήξουν τεράστιες περιοχές του πλανήτη μας. Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα μεταβληθούν σε περιβαλλοντικούς πρόσφυγες. Ακραία περιβαλλοντικά φαινόμενα θα γίνουν ο κανόνας. Η άνοιξη και το φθινόπωρο θα είναι απλώς μια ρομαντική ανάμνηση…
Όλες αυτές οι κλιματικές αλλαγές προκαλούνται από τη χρήση των ορυκτών καυσίμων. Για να σταματήσει η επικείμενη κατάρρευση του παγκόσμιου κλίματος, το μεγαλύτερο μέρος των αποθεμάτων άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου πρέπει να κατακρατηθούν στο υπέδαφος, πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να στραφούμε επειγόντως σε καθαρές και ανεξάντλητες πηγές ενέργειας, δηλαδή στην Ελεύθερη Ενέργεια.
H λεγόμενη Ελεύθερη Ενέργεια ή Νέα Ενέργεια δεν αφορά μονάχα τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως είναι η ηλιακή θερμότητα, η ενέργεια από τα φωτοβολταϊκά τόξα, η αιολική ενέργεια, η καύση των απορριμμάτων, η χρήση βιομάζας, η γεωθερμική ενέργεια… Η Ελεύθερη Ενέργεια είναι η άφθονη, φθηνή και καθαρή ενέργεια, που μπορεί να αντληθεί από διάφορες πηγές και με διάφορους τρόπους. Μπορεί να αντληθεί με τις Συσκευές Ελεύθερης Ενέργειας (Free Energy Devices), που συλλέγουν ενέργεια από πηγές που δεν αναγνωρίζονται από την παραδοσιακή Φυσική.
Η Ελεύθερη Ενέργεια μπορεί να παραχθεί από την Ενέργεια του Μηδενικού Σημείου (Zero PointEnergy), την Ψυχρή Σύντηξη (Cold Fusion), την καύση του υδρογόνου, την υδροκαταλυτική δύναμη του υδρογόνου (Hydrocatalytic Hydrogen Power), τις δυναμικές δίνες (Vortex), τις συσκευές περιστρεφόμενων μαγνητών (Rotating-Magnet Devices), τους μαγνήτες στερεής κατάστασης (Solid-State Magnets) καθώς και από άλλες εξωτικές ενεργειακές τεχνολογίες.
Υπάρχει μια ασυνήθιστη συλλογή τεχνολογιών Ελεύθερης Ενέργειας (Free Energy Technologies), και αρκετοί πρωτοπόροι αφιέρωσαν τη ζωή τους στην έρευνα και στην ανάπτυξη τους. Ωστόσο το ενεργειακό κατεστημένο έχει εξαπολύσει έναν ακήρυχτο πόλεμο ενάντια σε όλους όσους οραματίζονται μια ενεργειακά απελευθερωμένη ανθρωπότητα.
Η συσκευή Ελεύθερης Ενέργειας Testa Distatica, που ανέπτυξε ένας Ελβετός εφευρέτης τη δεκαετία του 1980, μπορεί να παράγει ηλεκτρική ενέργεια δεσμεύοντας τα ελεύθερα ηλεκτρόνια της ατμόσφαιρας! (εικόνα επάνω)
.
Ο ΝΕΟΣ «ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ ΚΑΡΠΟΣ» Η Ελεύθερη Ενέργεια είναι κάτι το απαγορευμένο από το επιστημονικό και οικονομικό σύμπλεγμα συμφερόντων, που διαχειρίζεται σήμερα την ενεργειακή μοίρα του πλανήτη μας. Αυτό το ενεργειακό κατεστημένο δεν φαίνεται διατεθειμένο να θυσιάσει τα εύκολα κέρδη του για να αποφευχθεί το περιβαλλοντικό κόστος. Δεν ενδιαφέρεται για πολιτικές «κατάσχεσης» του διοξειδίου του άνθρακα ούτε καν μείωσης των επιβλαβών εκπομπών του. Επιθυμεί αντίθετα τη διατήρηση του σημερινού συγκεντρωτικού ενεργειακού μοντέλου όσο αυτό απαιτείται για να αποσβεσθούν οι επενδύσεις και να αντληθούν τα προσδοκώμενα κέρδη.
Η οικολογική σωτηρία του πλανήτη μας αποτελεί «ψηλά γράμματα», δυσανάγνωστα για τα υψηλόβαθμα στελέχη των πετρελαιο-βιομηχανικών επιχειρήσεων, που χορεύουν στο ρυθμό των δισεκατομμυρίων δολαρίων. Γι’ αυτούς αξία έχουν μόνον τα κέρδη και τα μερίδια διείσδυσης τους στις αγορές. Μας δίνουν σημασία, όχι επειδή διαθέτουν κάποια ψήγματα ανθρωπισμού, αλλά επειδή μας υπολογίζουν σαν καταναλωτές. Από αυτή την άποψη η κατανάλωση είναι η δύναμη μας!
Η δύναμη είναι στα χέρια μας! Η πραγματική δύναμη, γιατί η οικονομική δύναμη συγκεντρώνεται συνεχώς στα χέρια όλο και πιο λίγων, που αδιαφορούν για τους πολλούς. Η ελίτ, ακόμη κι αν πρόκειται για επιστήμονες ή διανοούμενους, αδιαφορούν για τις μάζες. Σε γενικές γραμμές υποστηρίζουν τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος, επειδή και οι ίδιοι είναι προϊόντα αυτού του συστήματος.
Πολλοί μάλιστα συντηρούνται οικονομικά κι απ’ αυτό. Σχεδόν το 50% των επιστημόνων του κόσμου είναι άμεσα ή έμμεσα αναμεμειγμένοι στην έρευνα και ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων. Αν μονάχα το 10% των επιστημόνων ασχολούνταν με έρευνες πάνω σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, πολύ γρήγορα θα είχαμε θεαματικά αποτελέσματα και μια σειρά από προτεινόμενες λύσεις. Αν η ελίτ εστίαζε την προσοχή, τα επιστημονικά, τεχνολογικά και οικονομικά μέσα που διαθέτει, στο να φέρει την Ελεύθερη Ενέργεια στον πλανήτη μας, θα μπορούσαμε ήδη να μιλάμε για έναν νέο πλανητικό πολιτισμό.
Όμως η επιστημονική ελίτ έχει συμπράξει με τα μονοπωλιακά ενεργειακά συμπλέγματα συμφερόντων και καρπώνεται σημαντικά οφέλη από τη διατήρηση του σημερινού συγκεντρωτικού ενεργειακού συστήματος. Για το σκοπό αυτό καλλιεργεί και πολλούς μύθους που αποπροσανατολίζουν τις μάζες. Η σπανιότητα των ενεργειακών πόρων είναι ένας από τους μύθους που καλλιεργεί έντεχνα το παγκόσμιο ενεργειακό κατεστημένο, και η επιστημονική ελίτ που το στηρίζει. Η ενέργεια πρέπει να είναι σπάνια για να στοιχίζει! Η πραγματικότητα όμως είναι πως ο πλανήτης μας και το σύμπαν γενικότερα είναι πλούσιο σε ενεργειακούς πόρους. Η ενέργεια βρίσκεται παντού και σε αφθονία, είναι όμως «απαγορευμένη».
ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Η πορεία της ανθρωπότητας προς την Ελεύθερη Ενέργεια δεν είναι μια ασφαλής και προδιαγεγραμμένη διαδρομή πάνω σε συγκεκριμένες ράγες. Είναι μια πορεία δύσκολη και προβληματική. Παρά τις τεχνολογικές δυνατότητες και τις προωθημένες έρευνες μιας χούφτας πρωτοπόρων, τίποτε δεν εγγυάται πως θα φθάσουμε σύντομα σε ένα φωτεινό ενεργειακό μέλλον, απαλλαγμένο από βρώμικα και αναποτελεσματικά καύσιμα. Υπάρχουν πολλοί εχθροί που καραδοκούν. Υπάρχουν δυνάμεις που εμποδίζουν την ενεργειακή μας απελευθέρωση. Υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να μας κρατήσουν δέσμιους του παραδοσιακού ενεργειακού μοντέλου.
Η ύπαρξη μιας οργανωμένης παγκόσμιας συνωμοσίας κατά της Ελεύθερης Ενέργειας δεν είναι κάτι το αποδεδειγμένο. Εκείνο όμως που θεωρείται βέβαιο είναι πως υπάρχουν δυνάμεις και «ομάδες ειδικών συμφερόντων», τα κοινώς αποκαλούμενα λόμπι, που δεν βλέπουν με καλό μάτι την αλλαγή του σημερινού ενεργειακού μοντέλου, άσχετα αν καταστρέφει το περιβάλλον του πλανήτη μας και είναι ολοφάνερα σπάταλο και αντιπαραγωγικό. Αυτές οι κλειστές ομάδες ασκούν μεγάλη επιρροή στις κυβερνήσεις, αναγκάζοντας τες να υιοθετήσουν εχθρική στάση απέναντι στις νέες ενεργειακές τεχνολογίες και στους πρωτοπόρους της Ελεύθερης Ενέργειας.
Από την πλευρά τους οι κυβερνήσεις έχουν και τους δικούς τους λόγους για να βλέπουν την Ελεύθερη Ενέργεια ως απειλή για τη σταθερότητα του συστήματος. Κυβερνήσεις και λόμπι συμπτύσσουν συχνά κοινό μέτωπο κατά της Ελεύθερης Ενέργειας. Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα, που δείχνει πως μια συντεχνία κατάφερε να πείσει τη γαλλική κυβέρνηση να φορολογήσει το ηλιακό φως!
Πριν ανακαλυφθούν τα φθηνά και ανθεκτικά τζάμια, μόνον τα πλουσιότερα μέλη της γαλλικής αριστοκρατίας είχαν τη δυνατότητα να πληρώνουν για γυάλινα παράθυρα στις κατοικίες τους. Ωστόσο, αμέσως μετά τη Γαλλική Επανάσταση τα γυάλινα παράθυρα έγιναν διαθέσιμα στο εμπόριο κι έτσι η ανερχόμενη μεσαία τάξη έκτιζε πλέον τα σπίτια της με μεγάλα παράθυρα από γυαλί. Το γεγονός αυτό είχε πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις στις δουλειές και στις τσέπες των παραδοσιακών παρασκευαστών κεριών. Προηγουμένως, τα σκοτεινά δίχως παράθυρα σπίτια σήμαιναν μια σταθερή πελατεία γι’ αυτούς.
Όμως πλέον, τα μεγάλα γυάλινα παράθυρα επέτρεπαν το φως του ήλιου να εισχωρεί στο εσωτερικό του σπιτιού για περισσότερες ώρες την ημέρα. Οι Γάλλοι παρασκευαστές κεριών αντέδρασαν. Ζήτησαν από τη νέα γαλλική κυβέρνηση να περάσει έναν ειδικό νόμο για τη φορολογία των ιδιοκτητών κατοικιών. Ο νόμος αυτός προέβλεπε έναν φόρο, που θα ήταν ανάλογος με το αριθμό και το μέγεθος του κάθε παραθύρου. Ο φόρος κατάφερε να περάσει και μ’ αυτόν τον τρόπο το λόμπι των παρασκευαστών κεριών μπόρεσε να φορολογήσει το ηλιακό φως!
Πως όμως κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο για κάτι τόσο παράλογο; Ένας φυσικός εξηγεί: «Η συντεχνία υποστήριξε πως τα μεγάλα παράθυρα ήταν ένα αριστοκρατικό τέχνασμα. Έκαναν τα σπίτια πιο κρύα το χειμώνα και πιο ζεστά το καλοκαίρι. Ήταν εύθραυστα και ανασφαλή. Το ηλιακό φως ήταν κακό για την υγεία… Τα μεγάλα παράθυρα προκαλούσαν ατυχήματα, αρρώστιες και κλοπές… Η συντεχνία των Γάλλων παρασκευαστών κεριών ουσιαστικά δεν έκανε τίποτε το διαφορετικότερο απ’ ότι κάνουν σήμερα διάφορες ‘’ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος’’: παρεμποδίζουν την αντικατάσταση των πανάκριβων παραδοσιακών, βρώμικών και απαρχαιωμένων πηγών ενέργειας, από νέες καθαρές, φθηνές και φυσικές πηγές ενέργειας».
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα ίσως να μην βρίσκεται στους εχθρούς της Ελεύθερης Ενέργειας και σε μια κάποια «παγκόσμια συνωμοσία» αλλά στην ανωριμότητα της ίδιας της σημερινής ανθρώπινης κοινωνίας. Ο Toby Grotz από το Κολοράντο, ένας μηχανικός και οργανωτής πολλών συνεδρίων για τις νέες ενεργειακές τεχνολογίες, δεν πιστεύει πως η καταστολή της Ελεύθερης Ενέργειας είναι μια «οργανωμένη συνωμοσία».
Πιστεύει αντίθετα πως το πρόβλημα προέρχεται από μας τους ίδιους, από την αντίσταση μας στην αλλαγή: «Το συλλογικό μας ασυνείδητο δεν έχει ακόμη αποφασίσει να κάνει ένα κβαντικό άλμα προς την Ελεύθερη Ενέργεια… Το συλλογικό μας ασυνείδητο έχει κρίνει πως είναι σωστό να ελέγχει τη φωτιά, τον τροχό, την ατμομηχανή, τους ηλεκτρικούς κινητήρες, την πυρηνική ενέργεια –όλα αυτά τα μικρά τεχνολογικά άλματα, που καθόρισαν την εξέλιξη μας, προέρχονται από την απόφαση του συλλογικού μας ασυνείδητου, που κάποια στιγμή είπε: ‘’Εντάξει, είναι η στιγμή να το κάνουμε αυτό. Τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε».
Ίσως τελικά οι μεγαλύτεροι εχθροί της Ελεύθερης Ενέργειας να είμαστε εμείς οι ίδιοι! Όσο πιο έμπειροι γινόμαστε, άλλο τόσο γινόμαστε και φοβητσιάρηδες. Οι σημερινοί άνθρωποι φοβούνται όλο και περισσότερο να εκτεθούν, να ανοιχτούν προς το άγνωστο. Με το φόβο όμως και τη συντηρητικότητα είναι αδύνατον να απελευθερωθεί ενεργειακά η ανθρωπότητα.
Η Ελεύθερη Ενέργεια θα μπορούσε να γίνει η κινητήριος δύναμη μιας φωτισμένης κοινωνίας και όλοι γνωρίζουμε πως σημερινές ανθρώπινες κοινωνίες κάθε άλλο παρά «φωτισμένες» είναι. Το ζήτημα όμως είναι πως δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε να «ωριμάσει» πνευματικά ο άνθρωπος για να εξαπολυθεί η Ελεύθερη Ενέργεια. Μέρα με την ημέρα ο ζωντανός πλανήτης μας καταρρέει οικολογικά και η Ελεύθερη Ενέργεια είναι ένας τρόπος να αντιστρέψουμε αυτή την καταστροφική διαδικασία. Το ιδανικότερο θα ήταν η ανθρωπότητα να ωριμάσει ταυτόχρονα με την εξαπόλυση της επόμενης πλανητικής επανάστασης. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει προηγουμένως να συνειδητοποιήσουμε πως η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας. Όπως λέει χαρακτηριστικά και ο Peter Lindemann: «Η πηγή της Ελεύθερης Ενέργειας βρίσκεται μέσα μας. Θα βγει στην επιφάνεια αν εκφράσουμε ελεύθερα τον εαυτό μας».
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ! Αναμφίβολα η Ελεύθερη Ενέργεια δεν είναι ούτε οικονομικό, ούτε τεχνολογικό ζήτημα. Δεν είναι ζήτημα ανεύρεσης οικονομικών πόρων και νέων τεχνολογιών. Αυτά ήδη υπάρχουν. Η αλλαγή του ενεργειακού μοντέλου της ανθρωπότητας είναι πάνω απ’ όλα ζήτημα πολιτικό, και γι’ αυτό η επερχόμενη ενεργειακή επανάσταση είναι στη βάση της πολιτική και οικολογική.
Η ανθρωπότητα σε γενικές γραμμές θα ωφεληθεί από την επερχόμενη ενεργειακή επανάσταση, αλλά ορισμένα άτομα και ομάδες «ειδικών συμφερόντων» (λόμπι), όχι. Οι δυνάμεις που αντιστρατεύονται στην ενεργειακή επανάσταση περιλαμβάνουν αυτούς που ελέγχουν την παραγωγή, διακίνηση, επεξεργασία και εμπορική εκμετάλλευση των ορυκτών καυσίμων. Επίσης και το στρατιωτικο-βιομηχανικό κατεστημένο, που βλέπει τη θάλασσα της Νέας Ενέργειας ως πηγή ανταγωνιστικών προϊόντων και όπλων. Όμως οι όποιες αντιδράσεις τους μπορούν να καμφθούν αν θέλουμε πραγματικά να διεκδικήσουμε ένα ελεύθερο μέλλον.
Πρέπει να πιστέψουμε πως το μέλλον μας αφορά, δεν είναι απλώς «άλλη χώρα». Αν το πιστέψουμε, τότε μια «πράσινη χιλιετία» θα ανατείλει στον πλανήτη μας. Για πρώτη φορά στην ιστορία του πολιτισμού μας γνωρίζουμε με λεπτομέρειες, χάρη στα περίπλοκα μαθηματικά μοντέλα και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που έχουμε στη διάθεση μας, το ακριβές μέγεθος της βλάβης που προκαλούμε στο περιβάλλον και γενικά στον πλανήτη μας. Και για πρώτη φορά στην ιστορία μας έχουμε τη δύναμη να την αντιστρέψουμε. Το έγκλημα μας είναι έτσι διπλό!
..κι όμως η λύση υπάρχει! Υπάρχουν πολλοί ερευνητές, που έχουν αναπτύξει και κατασκευάσει εναλλακτικά συστήματα παραγωγής ενέργειας. Ωστόσο όλοι τους ανεξαιρέτως έχουν κρατηθεί στην αφάνεια και οι συσκευές τους εξαφανιστεί από τα συμφέροντα δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχουν επιβάλει τα σημερινά μονοπώλια. Το πανίσχυρο πετρελαιο-αυτοκινητιστικό σύμπλεγμα συμφερόντων, που ελέγχει ένα τεράστιο τμήμα της παγκόσμιας οικονομίας, εξουδετερώνει συστηματικά κάθε ανεξάρτητη προσπάθεια για την ανακάλυψη και κατασκευή εναλλακτικών συστημάτων παραγωγής ενέργειας, εξωθώντας τους οραματιστές εφευρέτες στην απόγνωση. Στόχος αυτού του πολιτικοοικονομικά πανίσχυρου συμπλέγματος συμφερόντων είναι να κρατηθεί η ανθρωπότητα «ενεργειακά σκλαβωμένη», αιχμάλωτη των παραδοσιακών ενεργειακών μονοπωλίων, άσχετα αν το τίμημα είναι μια βαριά άρρωστη βιόσφαιρα και μια ανθρωπότητα χωρίς μέλλον.
Το παρήγορο πάντως είναι πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι, ευαισθητοποιημένοι κυρίως από την «οικολογική Χιροσίμα» που λαμβάνει χώρα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας, επιθυμούν την αλλαγή του σημερινού συγκεντρωτικού ενεργειακού μοντέλου, που βασίζεται στα βρώμικα ορυκτά καύσιμα. Αρχίζουν να βλέπουν λοιπόν τα ορυκτά καύσιμα περισσότερο ως αναγκαία «γέφυρα» για το πέρασμα στην Ελεύθερη Ενέργεια και όχι ως λύση στο ενεργειακό πρόβλημα. Αντιλαμβάνονται ωστόσο πως αυτή η ενεργειακή μετάβαση θα είναι μια αργή διαδικασία.
Το πρόβλημα βρίσκεται στην κεκτημένη ταχύτητα της οικονομίας των ορυκτών καυσίμων. Σήμερα όλο ο πλανήτης τρέχει στον ιλιγγιώδη ρυθμό της κατανάλωσης αυτών των καυσίμων και οι επενδύσεις που έχουν γίνει σ’ αυτόν το χώρο είναι της τάξεως των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων Ευρώ. Όσοι έχουν πραγματοποιήσει αυτές τις επενδύσεις θέλουν απόσβεση, θέλουν τα κέρδη τους.
Είναι ευνόητο λοιπόν πως η ενεργειακή μετάβαση δεν μπορεί να γίνει από μια στιγμή στην άλλη. Είναι σαν να σταματάς ένα τρένο, που τρέχει με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Ακόμη κι αν «τραβήξεις φρένο» θα χρειαστεί αρκετά μεγάλη απόσταση ώστε το τρένο να ακινητοποιηθεί. Άσε που το ταρακούνημα, μπορεί να είναι και τραυματικό.
Η λύση δεν βρίσκεται στο απότομο «φρενάρισμα» της οικονομίας των ορυκτών καυσίμων. Αυτό ίσως δημιουργήσει ένα ανεπανόρθωτο σοκ. Η λύση βρίσκεται στη δρομολόγηση ενός νέου τρένου, αυτού των νέων ενεργειών, που θα κυλά σε παράλληλες ράγες με το παραδοσιακό τρένο των ορυκτών καυσίμων. Σταδιακά, εν’ όσο αυτά τα δύο τρένα θα κινούνται παράλληλα, η ανθρωπότητα θ’ αρχίσει να επιβιβάζεται καθ’ οδόν στο τρένο της Ελεύθερης Ενέργειας αδειάζοντας το τρένο των ορυκτών καυσίμων κι εγκαταλείποντας το στην άβυσσο της ιστορίας.
Οι επιστήμονες μας διαβεβαιώνουν ότι πλέουμε μέσα σε έναν ωκεανό ενέργειας και το αποδεικνύουν στην πράξη με τις συσκευές Ελεύθερης Ενέργειας που έχουν κατά καιρούς κατασκευάσει. Η πλήρης ενεργειακή αυτονομία δεν είναι ένα άπιαστο όνειρο, αλλά μια απλή αρχή που μπορεί να επιτευχθεί από τον οποιονδήποτε. Η ενεργειακή απελευθέρωση από κάθε είδους μονοπωλιακά συμφέροντα θα αποτελέσει τη βάση της πραγματικής δημοκρατίας. Όσο ο άνθρωπος καθυστερεί και δεν εκμεταλλεύεται τον ενεργειακό ωκεανό που τον περιβάλλει, θα παραμείνει σκλάβος, παγιδευμένος σε βρώμικες και αναποτελεσματικές ενεργειακές τεχνολογίες.
Μόνον η συνειδητοποίηση των εκπληκτικών δυνατοτήτων που ανοίγονται μπροστά μας και η θέληση για ρήξη με το ενεργειακό κατεστημένο, που δε φαίνεται διατεθειμένο να παραδώσει τα σκήπτρα, μπορεί να προσφέρει, τουλάχιστον στα παιδιά μας, το όνειρο της Ελεύθερης Ενέργειας. Αν κάποτε επιτευχθεί, η Ελεύθερη Ενέργεια θα είναι κατάκτηση και όχι δώρο.
*Πηγή: Το βιβλίο του Γιώργου Στάμκου «Ελεύθερη Ενέργεια: Η Επόμενη Πλανητική Επανάσταση», πρώτη έκδοση 2001.
