θεωρούνταν άγνωστο, καθώς σώζονταν μόνο τα θεμέλιά του, θα αποκτήσει μια κάποια μορφή.
Τα πάντα ξεκίνησαν όταν το 1993 η έρευνα της αρχιτέκτονα Ροζαλίας Χριστοδουλοπούλου την οδήγησε στην περιοχή του Ασκληπιείου και στην ανεύρεση κατεστραμμένων στοιχείων από αρχιτεκτονικά μέλη και θραύσματα. Η ίδια δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Διαλύοντας αυτούς τους σωρούς αρχίσαμε να ξεχωρίζουμε συγκεκριμένες ομάδες. Ωστόσο δεν ξέραμε πού ανήκει όλο αυτό το υλικό. Η έρευνα διήρκεσε περίπου 5-6 χρόνια μέχρι που ανακαλύψαμε δυο λίθους από τη γωνία οι οποίοι ταίριαξαν με το θεμέλιο που σωζόταν».
Αυτό ήταν ένα μνημείο που υπήρχε στα χαρτιά, θεωρείτο χαμένο ως κτίσμα, και ξαφνικά χάρη στην εργασία της παθιασμένης αρχαιολόγου, απέκτησε άφθονο υλικό. Είναι ένα μεγάλο κέρδος για την ιστορική τοπογραφία της νότιας μεριάς. Η ίδρυση του ναού έγινε το 419/20 π. Χ., περίοδο από την οποία δεν έχει βρεθεί κανένα κατάλοιπο.
Η μελέτη, όπως παρουσιάστηκε στο ΚΑΣ, πήρε την ομόφωνη γνωμοδότηση των μελών του, και έτσι το ενταγμένο στο ΕΣΠΑ έργο (δηλαδή η συγκεκριμένη φάση της αναστήλωσης που φτάνει ως τη βάση των τοίχων) παραδίδεται στο τέλος του έτους. Η συνέχεια αφορά την κατάθεση μελέτης για το υπόλοιπο των τοίχων, καθώς έχουν εντοπιστεί πολλά τμήματα που βρίσκονται πιο πάνω από τους ορθοστάτες και, φυσικά, τη συνέχιση της χρηματοδότησης.
Συνολικά 450 αρχιτεκτονικά μέλη και θραύσματα που ήταν χαμένα μέσα στους λιθοσωρούς ταυτίστηκαν και αποδόθηκαν στο περίφημο ιερό της αρχαιότητας.
Πηγή: nikosonline.gr
