Ενθαρρυντικά ευρήματα νέας μελέτης για την τρύπα στο στρώμα του όζοντος η οποία όπως αναφέρεται στη μελέτη παρουσιάζει αξιοσημείωτη συρρίκνωση.
Το πρόβλημα
Το πρόβλημα
Παγκόσμιο σοκ προκάλεσε η ανακάλυψη στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ότι
σε ύψος δέκα χλμ. πάνω από την Ανταρκτική υπάρχει μια τεράστια τρύπα στο στρώμα του όζοντος στην ατμόσφαιρα. Το στρώμα του όζοντος προστατεύει τον πλανήτη από τις βλαβερές επιπτώσεις της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας και η ζημιά σε αυτό εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους στην υγεία των ανθρώπων αλλά και γενικότερα στη χλωρίδα και την πανίδα της Γης.
Έκτοτε γίνονται μόνιμα παρατηρήσεις στην τρύπα αυτή και κάθε φορά παρουσιάζονται αυξομειώσεις στο μέγεθος της.
Τα νέα ευρήματα
Η αμερικανίδα επιστήμονας Σούζαν Σόλομον¸ από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το πρόβλημα ασχολήθηκε με αυτό και δημιούργησε μια ερευνητική ομάδα παρακολούθησης.
Τα νέα ευρήματα
Η αμερικανίδα επιστήμονας Σούζαν Σόλομον¸ από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το πρόβλημα ασχολήθηκε με αυτό και δημιούργησε μια ερευνητική ομάδα παρακολούθησης.
Η ομάδα αυτή μελετώντας τα δεδομένα παρατήρησης της τρύπας από το 2000-2015 ανακοίνωσαν ότι η τρύπα έχει συρρικνωθεί κατά περίπου 4 εκ. τετραγωνικά χλμ. (όσο περίπου η έκταση της Ινδίας) από την έκταση που είχε στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Το στρώμα του όζοντος άρχισε να αραιώνει κυρίως λόγω των χλωροφθορανθράκων (CFC), ουσιών που χρησιμοποιούνταν ευρέως σε σπρέι και υγρά για ψυγεία και κλιματιστικά.
Η κυρίαρχη επιστημονική άποψη είναι ότι η παρατηρούμενη ανάκαμψη είναι εν πολλοίς αποτέλεσμα της Συνθήκης του Μόντρεαλ το 1987, με την οποία όλες οι χώρες-μέλη του ΟΗΕ δεσμεύτηκαν να τερματίσουν σταδιακά τη χρήση αυτών των αερίων.
