MENU

Όποιος μας πρόδωσε, δεν θα μας συγχωρέσει ποτέ για την πράξη του αυτή

Αυτές τις ημέρες, προκάλεσε θόρυβο μια δήλωση του Κώστα Καζάκου περί προδοσίας των νέων που φεύγουν από την Ελλάδα, αν και με νέα δήλωσή του διευκρίνισε πως δεν θεωρεί τους νέους προδότες αλλά τους πολιτικούς  -που οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση- και πως οι νέοι που έφυγαν δεν είναι πατριώτες.

Η όλη φάση με τις δηλώσεις που προκαλούν θόρυβο, μου θυμίζει τρικυμία σε δαχτυλήθρα.

Η ουσία είναι πως πάνω από 500 χιλιάδες Έλληνες έφυγαν.

Η ουσία είναι πως οι πολιτικοί υπόσχονται ανάπτυξη σε μια χώρα που την εγκαταλείπουν οι κάτοικοί της.

Δηλαδή, η Ελλάδα θα γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα γνωρίσει ανάπτυξη, ενώ οι κατοικοί της την εγκαταλείπουν.

Αυτή είναι η ουσία και όχι τι θα πει ο Καζάκος, εσείς ή εγώ.

Στην δεύτερη δήλωση του Κώστα Καζάκου, πάντως, θα είχα να παρατηρήσω πως δεν ξέρω τον τρόπο να είναι κάποιος πατριώτης σε ένα προτεκτοράτο.

Δηλαδή, αν η χώρα σου είναι προτεκτοράτο -με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των πολιτών της-, το πατριωτικό είναι να φύγεις από αυτό το προτεκτοράτο.

Εκτός αν πάρεις τα όπλα, για να ελευθερώσεις την πατρίδα σου. Αλλά εμείς την καταδικάζουμε τη βία.

Δηλαδή, όσοι μένουν στην Ελλάδα είναι πατριώτες;

Και όσοι έφυγαν δεν είναι πατριώτες;

Τι το πατριωτικό έχει να έχεις φάει τέσσερα Μνημόνια κατακέφαλα, η χώρα σου να έχει υποθηκευθεί για πάντα, να πληρώνεις ένα χρέος που δεν έχεις δει, να ψηφίζεις και να μην έχει σημασία τι ψηφίζεις, το Σύνταγμα και η Βουλή να είναι διακοσμητικά, η Δικαιοσύνη να είναι ανύπαρκτη και να ανατρέπεται το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος και εσύ να πηγαίνεις για μπάνιο;

Όποιος μένει στην Ελλάδα -και τα ανέχεται αυτά- είναι πατριώτης;

Αλήθεια, ποιοι έφυγαν από την Ελλάδα;

Κατ’ αρχάς, δεν έφυγαν μόνοι νέοι.

Επίσης, έχω να παρατηρήσω πως αυτοί που είχαν τα πόστα πριν την χρεοκοπία δεν μετανάστευσαν.

Είναι όλοι στη θέση τους.

Δεν έφυγαν οι πολιτικοί, δεν έφυγαν οι ολιγάρχες, δεν έφυγαν οι μεγαλοδημοσιογράφοι, δεν έφυγαν οι μεγαλοκαλλιτέχνες.

Έχει γίνει μια μεγάλη παρεξήγηση.

Έφυγαν αυτοί που δεν είχαν ζωή και αξιοπρέπεια στην Ελλάδα.

Για την ακρίβεια, έφυγαν αυτοί που ήθελαν ζωή και αξιοπρέπεια.

Κι ας σταματήσει επιτέλους το παραμύθι πως φταίνε αυτοί που έφυγαν.

Αυτοί που έμειναν, τι ακριβώς κάνουν; Εκτός από το να βλέπουν με λύσσα Survivor;

Μια χαρά συνεχίζεται το πάρτι ανάμεσα σε πολιτικούς, ολιγάρχες, δημοσιογραφάρες και καλλιτεχνάρες.

Για αυτούς δεν έχει αλλάξει τίποτα.

Το μόνο που έχει αλλάξει είναι πως το κοινό τους μειώθηκε κάπως γιατί πολλοί Έλληνες την έκαναν.

Ήθελαν να μείνουν όλοι οι Έλληνες εδώ, για να τους χειροκροτούν ακόμα.

Γιατί είναι όλοι πάρα πολύ μεγάλοι. Και οι καλλιτέχνες είναι τεράστιοι.

Ένας καλλιτέχνης της προκοπής δεν βγήκε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια -και οι «παλαιοί» το έχουν βουλώσει γιατί μιλάνε μέσα από την τέχνη τους- αλλά όλοι οι Έλληνες καλλιτέχνες είναι τεράστιοι και κάνουν πάρα πολύ σημαντικά πράγματα.

Παιδιά, δεν έχουμε πάθει αμνησία.

Τα κολλητιλίκια των «διανοούμενων», των «πνευματικών ανθρώπων» και των «καλλιτεχνών» με τους Παπανδρέου, τους Σημίτηδες, τους Καραμανλήδες, τους Πάγκαλους, τις Μπακογιάννες, τους Βενιζέλους και τους λοιπούς δεν τα έχουμε ξεχάσει.

Κάποια στιγμή, ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ μου είπε «Φταίμε. Φταίω. Ενώ ξέραμε τι γίνεται, δεν μιλήσαμε. Και όχι μόνο δεν μιλήσαμε, αλλά πηγαίναμε στα σπίτια τους, στα πάρτι τους, στα σαλόνια τους. Τους κάναμε παρέα.».

Είναι χυδαίο να κατηγορούνται οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που αναζητούν ζωή και αξιοπρέπεια σε άλλες χώρες.

Η Ελλάδα δεν προδίδεται σήμερα.

Σήμερα είναι «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Η Ελλάδα προδόθηκε και ξεπουλήθηκε, πριν την χρεοκοπία.

Ας μιλήσουν αυτοί που δεν πήραν δημόσια πόστα, επιχορηγήσεις και άλλα τέτοια, και δεν ήταν παρέα με τα σιχάματα που ξέσκισαν την Ελλάδα.

Οι υπόλοιποι, ας βγάλουν επιτέλους τον σκασμό.

Φτάνει.